Semarang, 24 Maret 2007
Landeping prasangka ati
Ora dirasa bisa agawe lara
Nanging pancen ora ketara
Sapa sira nduwe rasa
Kudu digunakake kanthi ati
Aja nganti dadi manungsa ala
Pikirna pikirane wong liya
Rasa ati angel sirna
Kudu bisa njaga ati
Nek wis kadung lara
Bakalan dadi mala
Kang manggok ing sajeroning rasa
Rumangsaa nduwe ati
Ora mung ning jero dada
Nanging uga ing njaga
Sing ora bisa dikira
Cekel lan jaga ati
Ngapura nek pancen gawe lara
Kumpulana ing satunggaling ukara
Kabeh rasa bakal sirna
Sugeng Rawuh
Sumangga dipunsekecakaken, mugi Para Kanca Sastra Jawa Sutresna kersa nilaraken panyaruhe. Pamanggih panjenengan mugi saged ndadosaken kasampurnanipun blog Sastra Jawa menika. Nuwun
Selasa, Mei 27, 2008
CIDRANING ATI


Langganan:
Posting Komentar (Atom)