tag:blogger.com,1999:blog-21607237202055006272024-03-07T10:50:43.555+07:00Sastra JawaSastra Jawa berbahasa Jawa.
Cerita rakyat berbahasa Jawa.
Media pembelajaran bahasa Jawa.
Artikel bahasa Jawa.
Puisi Jawa, Tembang Jawa, Sejarah Sastra Jawa[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.comBlogger328125tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-49252485490136963582016-06-17T02:23:00.002+07:002016-06-17T02:23:14.654+07:00tata carane nulis tembang macapatTata carane gawe tembang macapat supaya gampang kudu ngertos urut-urutane.yaiku:<br />a. Temtokno lan tulisen ngegani gagasan opo sing arek inggawe tembang.<br />b. Temtokno tembang opo sing arep kogawe, opo mijil, opo maskumambang lan liya-liyane.<br />c. Tulisen guru gatra, guru wilangan lan guru lagune.<br />d. Gawea ukara-ukara (kalimat) kang salaras karo paugerane tembang macapat.<br />e. Titinen maneh tembung-tembunge lan ukara-ukara kang kogawe mau, kudu cocok karo paugerane tembang sing kogawe.<br />Tuladhane:<br />1) Babagan sangu kahuripan, selawase kudu eling lan waspadha, eling marang pratandha saka ngendi dumadi kuwi bisa dadi kekuatane, supaya uwal saka kasangsaran<br />2) Tembang kang arep dakgawe tembang macapat pangkur<br />(8-u) Mangka kantining tumuwuh, <br />(8-i) salami mung awas eling, <br />(8-a) eling lukitaning alam, <br />(8-i) wedi weryaning dumadi, <br />(8-a) supadi niring sangsaya, <br />(8-i) yeku pangreksaning urip.<br /><br /><hr />
<hr />
<script src="https://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>s Ulin Ni'amhttp://www.blogger.com/profile/15066086648468324680noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-85680714347795149482014-07-03T14:50:00.001+07:002014-07-03T14:51:24.927+07:00SI ADEG<div style="text-align: justify;">
Kadipaten Beji yakuwi salah sawijining Kadipaten sing ana neng Purbalingga mbiyen. Kadipaten mau dipimpin dening adipati Wangsa Jaya. Konon sujarahe Adipati mau asale saka Pajajaran. amarga ora jumbuh karo Rajane babagan agama dheweke lunga munggah gunung nyusuri kali amung golek panggonan kang tentrem.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Udan panas dilakoni kanthi seneng supaya bisa adoh lunga saka kraton. Wangsa Jaya lila ora dadi Tumenggung neng Pajajaran. Dheweke ora kepengin yen agama kang denanut saiki denlarang dening Raja. Setaun lawase Wangsa Jaya nganut ajaran Islam kang digawa mubaligh saka Gujarat. Agama kang anyar kuwi banjur ora den setujuni dening raja Pajajaran. Raja Pajajaran ora kepengin yen agama kang suwe dianut para leluhure dirusak agama kang tembe mlebu. Sapa bae kang ora nganut agama Hindu-Buda bakal dikenakaken ukuman. Mula wong kang nganut agama Islam taksih meneng-meneng, samana uga tumenggung Wangsa Jaya.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Wangsa Jaya kang ndhuweni watek ksatria, ora tedeng aling-aling. Nalika Raja ngetokake larangan kanggo agama Islam neng pasamuan. Dheweke nolak larangan mau., banjur ngutarakake supaya rakyat milih agama sasenenge. Banjur Dheweke ngakoni yen sakaluwarga uga uwis mlebu agama Islam. Krungu mangkono Raja nesu, ngrasa yen Pajajaran uwis ora dadi krajan kang manut dawuhe sang Raja. Tumenggung Wangsa Jaya dikongkon supaya mulih marang agama kang dianut leluhure. Ananging prentah mau ora dituruti. Tumenggung Wangsa Jaya gandeng atine uwis mantep karo tumindake, banjur sakeluarga lunga saka kraton. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Nyabrang kali temurun jurang, munggah gunung- temurun lewahan nggolek panggonan kang ora ana wong nglarang apa kang dadi karepe. Wektu samono dheweke ndhuweni anak kang esih cilik jenenge Beji. Sadawane mlaku bocah mau anteng, ora tau nangis. Kaya ngerti yen wong tuwane lagi nandang susah. Suwe anggone mlaku, ananging ora ana papan kang trep kanggo nggawe umah.. Sawijining dina dheweke weruh ana panggonan sing diliwati kali kang banyune bening banget . iwake pada katon pating grilap, akeh banget. Lemahe subur lan pamandangane endah, saiki desa kuwi dijenengi desa Banjarkerta. Wong loro mau banjur nggawe umah neng sapinggire kali.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Sadurunge ora ana kang manggon ana desa mau. Nanging lawas-lawas papan mau dadi desa kang rame penduduke. Wong-wong pada seneng urip nang sakiwa tengene bekas tumenggung pajajaran kuwi. Sifat kang ramah lan sregep nulung mula warga pada kormat marang Wangsa Jaya sakaluwarga. Akeh warga desa liya kang ngili (pindah) marang desa Banjarkerta. <br />
Kabeh warga pada urip rukun, tulung tinulung marang sapa bae. Dadi wong kang lagi susah, apa wong kang lagi kabotan krasa enteng. Kaya dene panen, nggawe umah, lairan, uga kematen wongwong wis ora mawi di prentah pada teka.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Beji anak lanang siji-sijine banjur dititipake marang mubaligh islam kang manggon ana Cahyana, saperlu nimba ilmu. Dasare bocah cerdas kabeh ilmu bisa dikusai kanthi cepet. Mula Syekh Cahyana seneng banget., Ilmu agama, pamerentahan, nganthi kasekten cepet banget anggone nangkep. Akeh kedadiyan aneh kang bisa dilakoni Beji. “Aja dadi wong kang kemrungkung, sanajan ilmumu dhuwur” ucape Syekh Cahyana sadurunge pamitan.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Raja Pajajaran krungu saka delike, yen tumenggung Wangsa Jaya esih urip lan ngadegkake desa ning Banjarkerta. Banjur ngirimake prjurit supaya mateni tumenggung sing dianggep penghianat. Amarga banget akehe prajurit, Tumenggung Wangsa Jaya bisa dipateni. Kabeh warga Banjarkerta pada ngungsi marang papan kanga aman. Warga pada kaget, yen sejatine Wangsa Jaya kuwi tumenggung Paajajaran. Warga pada ngrasa salah, ora bisa nulungi wong kang uwis gawe apik marang warga. <br />
Raja Pajajaran sebenere wedhi yen kakuwasane bakal pecah, amarga muncule agama Islam. Sebab wektu samana perkembangan Islam lagi nedheng-nedhenge.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Krungu yen kaluwargane pada dipateni, Beji kang uwis malik dadi bujang bali marang desane. Syekh Cahyana kang ngerti yen kabeh ilmu uwis diajarake, banjur ngijini marang Beji ninggalake padepokan. Warga kang ngungsi krungu yen Beji wis bali, kabeh pada bali maring desane. Kabeh warga pada nyambut kanthi rame. Sanajan ilmune dhuwur, nanging sifat ramah ditonjolake. Ana warga kang njaluk supaya Beji bales dendam, ananging dheweke mangsuli kanthi bijak. “urip mati, jodho rejeki amung gusti kang ndhuweni. Manungsa kuwi trima nglakoni” jawabe Beji. “Saiki sing penting urip tentrem kanggo ngibadah marang Gusti Allah, sebab neng duna kuwi ora lawas”, ucape Beji. Krungu ngana kabeh warga pada meneng. Ngrumangsani yen tumindake salah.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Sawijining dina ana kewan bangkong nggawa layang, ningarep umah. Nuju Beji lagi mulang ngaji. Kabeh pada kaget, bangkong mau nyedhaki Beji. Sawise dibukak, isine layang saka gurune yakuwi syekh cahyana. Supayaa Beji mbantu krajan Demak perang nglawan Majapait. Banjur Beji mangsuli layang mau, nganggo tulisan kang diwadahi botol.. Botol mau mabur kaya manuk dara, wong-wong kang lagi ngaji pada gumun marang kasektene Beji.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Ngesuke Beji pamit marang wargane saperlu nuruti dawuhe sang guru, mbantu perange Demak. Dheweke ndhuweni kewajiban pada-pada umat Islam kudu tulung tinulung. Apa maneh Syekh Cahyana kang ndhuweni hubungan apik karo para wali, mula wajib dibantu.<br />
Nganggo kakuwatan ghaib wektu sakedeping mata, dheweke uwis neng Demak. Beji ngomong karo para Wali yen dheweke diutus Syekh Cahyana supaya mbantu perang. Para wali pada seneng ngerti yen katekanan wong kang sekti. Kabeh ngerti yen syekh Cahyana ora bakal ngutus wong kang ora digdaya.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Beji supaya neng barisan ngarep, pada para Wali. Kabeh prajurit pada siap anggone perang.. Wektu perang, Beji ngetokake kasekten kang diajarake gurune, yakuwi ora bisa didhelok dening mungsuh. Dadi musuh ora bisa nyerang, ananging Beji bisa mateni sakabehane mungsuh tanpa dingerteni. Kabeh wis disiapake amarga sadurunge perang dheweke mlebu dhisik marang barisan musuh tanpa dingerteni. Beji nggolek kalemahane mungsuh, supaya perang bisa dimenangake. Beji ngerti yen prajurit Majapait masangi jebakan kang bahaya. Wujude luwang kang njerone uwis ana wesi kang lancip, dadi sapa kang mlebu bakal mati. Sauwise ngerti sakabehane, beji ngaweh larangan karo pasukne yen dalan kang ningarepe uwis dipasangi prangkap. Mula prajurit Demak dikongkon nggolek kayu kanggo bantalan supaya ora kajeblos. Prajurit kang ora manut, akhire pada mati. Suwise ngerti ngana prajurit pada patuh marang Beji sanajan umure taksih enom nanging ilmune dhuwur. Neng adipati Beji, jebakan mau bisa digunakake kanggo mateni musuh balik. Prajurit Majapait dipancing emosine supaya maju. Luwang kang ana bantalan kayu amung sebagian, kuwi sing kanggo idekan prajurit Demak. Prjurit Majapait ngira yen jebakan mau uwis ditutup. Sebabe Prajureit Demak ora kajeblos. Sawise kepncing emosi banjur prajurit Majapait pada kajeblos. Akeh cacahe prajurit Majapait kang mlebu ana luwangan. Beji banjur gabung karo pasukane ngancurake pasukan Majapait kang esih kuat. Ning sisih liya para Wali uga menang, Majapait bisa dikalahake dening prajurit Demk. Kanggo males lelabuhane Beji, Raden patah ngangkat Beji dadi Adipati. Neng desa kang urung ana jenenge, banjur dening Beji dwsa mau dijenengi Kadipaten Beji. Warga Beji nyambut kanthi seneng Beji diangkat dadi Adipati.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Adipati Beji kang esih bujang, esih kurang amarga urung duwe bojo. Kanggo ngatsi pamerentahan urung ana kang kanggo urun rembug ning kaluarga. Nuju sawijining dina adipati Beji dikongkon gurune supaya nyebaraken agama Islam ana ing Pajajaran. Manut dhawuhe gurune, Adipati Beji banjur ninggalaken kadipaten. Sawetara Kadipten dipimpin dening sesepuh Beji. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Sadawane lelungan, panggonan kang diampiri, Adipati nyebarake agama Islam. Mula akeh wong-wong kang ngerti marang Adipati Beji. Satekane ana Pajajaran kabeneran ana sayembara kang urung ana sing menangake. Yakuwi ana kebo gemblung kang jenenge Kebo Danu. Kebo mau yen weruh wong banjur ditumbleg. Akeh wong sing pada mati amarga ditumbleg. Kabeh warga pada geger, pada wedi. Sebabe kebo mau tekane ora katon, ujug-ujug nengarepe. Mulane akeh wong sing ora ngerti banjur ditumbleg mati. Awit kuwe warga Pajajaran pada wedi metu. Soale prajurit lan wong kang sekti bae akeh sing pada mati. Mula Raja pajajaran woro-woro sapa kang bisa ngalahake kebo mau bakal dinikahake karo anake yakuwi dewi Rara.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Sadurung tekan kraton. adipati Beji sholat ana ing plataran kali, wektu sholat ana kebo kang ngubengi awake, ananging kebo mau ora bisa nyenggol awake. Sawise sholat rampung anehe kebo mau banjur mlayu kenceng banget. Neng atine Adipati kuwe mau kebone sapa kok ora ana kang angon. Dheweke urung ngerti yen kebo mau galak banget, kang disayembarakake dening Raja Pajajaran. <br />
Sawise tekan kutha banjur dheweke bingung, kok sepi ora nana wong. Beda karo sing dikrungu yen Pajajaran kuwi krajan kang rame. Sawise mlaku-mlaku suwe banjur ana woro-woro sayembara, yen sapa sing bisa nyekel kebo Danu bakal dinikahake karo putri raja. Ananging adipati Beji ora kepencut, amarga dhawuhe gurune supaya nyebarake agama. Sedina suwene nggoleki uwong, nanging ora bisa nemoni. Banjur wetenge krasa ngelih, ora ana warung. Banjur mutusake marang kraton. aning kraton kabeh prajurit pada jejel-jejelan njag kraton saka amukan kebo galak. Kabeh prajurit pada gumun, yen ana wong kang dhewekan wani mlaku neng krajan Pajajaran. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
“Asallamu’alaikum” ucape adipati Beji, nanging ora ana kang nyauri, nganti ping telu adipati Beji ngucap salam. Nanging ora ana kang nyauri. Ana sawijining prajurit kang ngerti yen tumenggung Wangsa Jaya pernah ngucapake ukara kaya ngana. Nagging arep nyauri wedi yen dingerteni dening rja. Sebab Raja Pajajaran ora seneng yen para rakyate mlebu agama Islam. Mula prajurit mau langsung takon ana kaperluan apa karo Adipati. “kisanak kenangapa kutha sing jarene rame, kok malih dadi sepi”. Mesti panjenengan wong adoh?, ptakone prajurit Ya jawabe Adipati Beji. Prajurit banjur nyowanake karo Raja. “Ampun,Baginda neng ngarep ana wong adoh rene, muga bisa nyingkiri bebaya ana ing krajan Pajajaran kene” ature prajurit. “endhi wone supaya ngadep” ature Raja. Sawise mlebu adipati Beji dijamu karo sawernane panganan. Kabeneran wis pirang dina urung mangan, adipati Beji banjur mangan sawarege. “ Sapa jenengmu, lan asale saka ngendi kisanak?” pitakone sang Raja. “jeneng hamba Beji, asale saka desa ana ing wetan adoh.. Adipati Beji ora ngaku yen Dheweke anake Tumenggung Wangsa Jaya. “Ndhuwe hajat apa tekan rene”? teruse Raja. Ananging sadurunge Adipati mangsuli, katututan pitakone Raja maneh.” Aku ngarep-arep bantuane kowe, supaya nyingkiri babaya, kang dilakoni kraton Pajajaran. Yen kowe bisa nyingkiri babaya mau, apa kang dadi panjalukmu tak turuti. Malahan tak pet mantu. “Apa wae sing kudu dilakoni ”. jawabe Raja “Cekelen kebo gemblung, kang marakake rakyatku pada mat”i. Kabeh pada wedi, ora ana kang wani. Wis pira-pira wong sekti sing diundang nanging ora ana kang kasil. “kanggo kapentingane umat kabeh tak usahakake.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Ngerti yen adipati Beji ana ing kraton, kebo Danu ora tau katon, kaya ngerti yen bakal di cekel. Wektu kabeh pada turu, adipati Beji lunga marang plataran kali saperlu sholat wengi. Panggonan kuwe yakuwi kang ketemu kebo wektu sholat neng platar. Sawektu sholat kebo Danu teka, banjur ngubengi kaya biasane. Sarampunge sholat. Adipati Beji banjur nycedhaki marang kebo, “ aja ngganggu marang manungsa, yen esih kepengin urip ning alam dunya”, ucape Adipati. Kebo mau ujug-ujug matane malik dadi abang, banjur nyerudug. Kebo mau diantem endase, nganggo tongkat galih asem kang biasa dadi tongkat en adipti Beji lunga ing wayah wengi. Kebo mau banjur mlayu banter banget ngdohi Adipati. Kebo mau banjur dioyak, nganggo kasektene, Adipati bisa nyekel kebo Danu. Sungu kang ndhuweni kakuwatan kang nyebabake galak banjur di gebug nganti copot. Nganggo teken galih asem, sauwise copot adipati Beji maca donga, banjur diusapake neng endase kebo.Banjur kebo mau malih dadi manut.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Esuke sang Raja seneng atine ndheleng kebo Danu dadi manut, mlaku ngetutake adipati. Beji. Kabeh rakyat Pajajaran pada bungah. Wis ora wedi maneh. Kanggo netepi janjine ngijinake apa kang dadi panjaluke Adipati. Sanajan abot panjaluk mau diijini, yakuwi nyebarake agama Islam. ”sabenere aku kabotan yen ngijinake kowe nyebarake agam Islam, amarga netepi sabda pandita ratu tan kena wolak walik. Tak ijini anggonmu nyebarake agama Islam. “Ngertiya yen gara-gara agama Islam, nyebabaake Pajajaran kelangan Tumenggung kang luhur budine”. Neng atine adipati Beji yakuwi ramane dhewe. Nanging ora ana persaan dendam, adipati saadar yen urip mati kuwi wis ana kang ndhuweni. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Adipati Beji dinikahake karo dewi Rara, sasuwene neng Pajajaran dheweke nyebaraake agama Islam. Sawise akeh penganute. Adipati Beji lan dewi Rara mulih neng kadipaten Beji.<br />
Adipati Beji karo bojone disambut kanthi meriah dening wargane. Kadipaten Beji nganakake syukuran kang gede. Kabeh kesenian lan pengajian telungdina dur. Dewi Rara banjur diceritani yen sebenere dheweke kuwi anake tumenggung Wangsa Jaya. “ urip mati kuwi ana kang ndhuweni, mula aku ora bakal nuntut wales. Padudon kuwi nyebabake uripe ora tentrem, aku kepengin ndhuwe kaluwarga kang tentrem”. Krungu mangkana dewi Rara tambah seneng atine, nduwe bojo kang luhur budine.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Kurang luwih telung wulan lawase manggon ana ing kadipaten Beji, dewi Rara ngandhut. Adipati Beji seneng banget atine, krungu yen bojone lagi ngandhut. Pancen ora ana kang ngungkuli ayune dewi Rara, rambute sabokong, lan susune cilik, awake lencir kuning. Mula adipati Beji kayane wegah pisah adoh-adoh karo dewi Rara. Saben lunga-lunga dheweke mesti cepet-cepet mulih. Adipati sanajan ilmune dhuwur, esih ana kakurangane yakuwi wonge cemburuan. Yen bojone ora ana mesti digoleki.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Sangangwulan lawase akhire jabang bayi lair. Bayi kang gagh kuwe dijenengi Ranu wijaya. Laire nuju ing mangsa ketiga, dadi terange suwer ora ana banyu. Kabeh wong pada ngangsu lan adus nng kali. Nuju sawijining dina dewi Rara adus neng kali. Adipati Beji amarga ana urusan lunga saka umah gasik. Sawektu adipati Beji mulih nyang umah dewi Rara ora ana. Wis suwe ora bali-bali, amarga wonge cemburuan banjur digoleki tekan ngendi-endi, ora ketemu. Dheweke ora ngerti yen dewi Rara lagi adus ana ing kali. Adipati Beji nesu, ngira yen bojone selingkuh. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Neng kali amarga kumbahane akeh dadi suwe anggone adus. Sawektu adus ning kedung rambute dewi Rara, kang dawa nyangkut marang iwak Tambra kang gedene ora lumrah. Sawise rampung iwak mau banjur digawa mulih. Nengumah adipati Beji nesune kebacut. Ap maneh weruh nggawa bali iwaak kang gedene ora karuan. “saka ngendi kowe dhik”,” adus kali kanda”, jawabe dewi Rara. Iwak iki saka sapa, mesti dikei wong lanang. Banjur dewi Rara nerangake yen lagi adus mau iwake kagubet rambut. Amarga emosi lan rasa cemburu, Adipati ora percaya omongane bojone. Adipati ngira en bojone yen ditinggal lunga, slingkuh. Dewi Rara ora trima yen diarani slingkuh. Kanggo mbuktikaken yen dheweke ora slingkuh, supaya di tunjlep nganggo keris. Yen metu getihe putih, kuwi mertandani dewi Rara jujur. Banjur dewi Rara njaluk yen metu getihe putih supaya dikubur ngadeg. Panjaluk mau kanggo mengeti yen dewi Rara wateke jujur.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Bangete emosi Adipati kelangan kendali, banjur dewi Rara ditunjlep nganggo keris. Adipati ngajog, tumindake. Getih kang metu wernane putih, kuwi mertandani, yen dewi Rara bener ucape. Nuruti panjaluke bojone banjur dikubur ngadeg. Kuburan mau kang endhep malik dadi perbukitan. Banjur kuburan mau diarani Si-Adeg. Sebab dewi Rara dikubur ngadeg.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Perasaan nyesel sang Adipati ora ilang. Neng ngarepe wargane dheweke ngaweh pepali ”kabeh warga bladah Beji nganti akhire jaman, sapa wong wadon kang ngingu rambut sabokong dawane, bakal cepak umure” pepali mau nganti saiki ora ana wong kang wani nglanggar. Kadipaten Beji saiki melu wilayah banjarkerta. Desa banjarkerta kabeh na telung desa yakuwi: Beji, Banjarsanyar, lan Wanalaya.<br />
<br />
Sastra Jawa | Sastra Jawi | Crita Rakyat</div>
<hr style="margin-left: 0px; margin-right: 0px;" />
<div style="text-align: justify;">
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script></div>
[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-34052208594245756542014-03-07T10:55:00.003+07:002014-03-07T10:55:25.152+07:00SENDHANG SINANGKA JEPARA<span class="Apple-tab-span" style="text-align: justify; white-space: pre;"> </span><span style="text-align: justify;">Ing Desa Bungu Kecamatan Mayong Kabupaten Jepara ana sejarahe Den Subanjar. Den Subanjar kuwi asli saka Arab.</span><br />
<div style="text-align: justify;">
Ing zaman biyen kumpul kaluargane ana ing negara Arab. Wektu semono tlatah iku dipimpin Raja Arab kang jenenge Khusyain. Raja Khusyain kuwi nganut Agam Islam, mula kuwi rakyate dikongkon manut karo Agama Islam kabeh. Nanging kaluargane Den Subanjar nganut Agama Budha. Raja Arab ngangkon Prajurite supaya ngajak kaluargane Den Subanjar melu Agama Islam. Nanging kaluargane Den Subanjar ora gelem nganut Agama Islam isih tetep nganut Agama Budha. </div>
<div style="text-align: justify;">
Raja Khusyain ngamuk lan nesu amarga keluargane Den Subanjar dikongkon nganut Agama Islam secara alus ora gelem.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Akhire kaluargane Den Subanjar dipeksa nganut Agama Islam. Kaluarga Den Subanjar akhire gelem nganut Agama Islam.Nanging Den Subanjar dhewe tetep ora gelem nganut Agama Islam, banjur lunga saka omah ninggalake kaluargane. Raja Arab ngutus Patih lan Prajurit supaya bisa nemokake Den Subanjar, ing salah sawijine panggonan Den Subanjar ketemu karo Patih lan prajurit Raja Arab. Den Subanjar dipeksa nganut Agama Islam tetep wae ora gelem. Akhire Den Subanjar perang karo Patih lan Prajurit utusane Raja Khusain. Den Subanjar kewalahan ngadhepi Patih lan prajurit Raja Khusain, banjur Den Subanjar mlayu tetep wae isih dioyak-oyak. Den Subanjar ora bisa urip tentrem ana ing Negara Arab. Mula kuwi Den Subanjar mutusake mlayu saka Negara Arab. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wektu Den Subanjar mlayu saka Negara Arab, Den Subanjar tetep wae isih dioyak-oyak banjur lunga menyang Negara Indonesia tepate ing Kutha Jepara Kecamatan Mayong Desa Bungu. Ing Desa bungu isih ditututi karo Patih lan Prajurit Ratu Arab sateruse Den Subanjar mlayu menyang Alas Bungu, Den Subanjar banjur nancepke kayu banjur dadi sendhang. Sendhang kuwi mau dianggo ndhelik dening Den Subanjar saka oyakane patih lan prajurit Raja Khusyain. Sendhang mau ora bisa mili banyune, miline mung ing wektu-wektu tertemtu. Ing pinggir sendhang kuwi mau ana wit nangka metu wohe loro. Nangka mau tiba ing sendhang banjur sendhange bocor. Mula sendhang kuwi dijenengi Sendang Sinangka sing ana ing Desa Cemani.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Wektu Den Subanjar ndhelik ing Sendhang Sinangka mau utusane Raja Khusyain bisa namokake Raden Subanjar. Den Subanjar banjur mlayu maneh.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span> Miturut kapercayan masyarakat Bungu yen Sendhang Sinangka kuwi metu banyune nandhakake yen bakal ana bebaya ing Desa Bungu. Nanging banyune kuwi akeh paedahe terutamane bisa kanggo tamba. Nalika Sendhang Sinangka kuwi metu banyune masyarakat padha bebarengan moro ing sendhang kuwi. Ana sing njupuk banyune, lan uga ana sing nganggo adus. Yen masyarakat liya kepengin adus lan ngombe ing sendhang kuwi oleh, nanging yen digawa bali ora oleh, amarga banyu kuwi ora kena digawa metu saka Desa Bungu, yen dilangagr bakal cilaka.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<hr />
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-61081997190854056002014-03-07T01:27:00.000+07:002014-03-07T01:27:35.267+07:00SENDHANG PANGURIPAN<br />
Ing jaman semana ana crita rakyat neng Kecamatan Majalaban, yaiku nggambarake kisahe wong sekti sing disenengi dening wong akeh lan bisa ndadekake desane maju. Neng jaman semana ana desa panggone ana ing sisih wetan Bengawan Solo. Neng desa kuwi ana wong sekti sing seneng kemakmuran, kedamaian, keamanan, lan ketentreman. Wong iku jenenge Kyai Konang. Kyai Konang uripe sarwo apa anane, yen ngatur keluargane mesthi ngutamakake ketentreman lan kedamaian, urip sederhana utawa yutun. Kabeh mau dilakoni amarga mantep lan percaya karo Gusti Allah. Kyai Konang pancen patuh karo ajaran agama.<br />
<br />
Tingkah lakune lan pola pikire pancen padha karo sing diomongake marang wong liya. Contone: dheweke seneng mbantu wong sing susah, dheweke ora milih-milih yen nulungi wong lan ora tau mbedakake asale, keluarga, kanca utawa ora. Kyai Konang ora wegah ngajak kanca-kancane nyinaoni ajaran islam, menehi Da’ wah-Da’wah. Dheweke uga sregep tani kanggo nyukupi kebutuhane saben dinane. Amarga kuwi kabutuhan pangane ora tau kurang lan tangga-tanggane padha melu tani mula suwe-suwe pertaniane dadi mapan lan bisa nyukupi kebutuhane warga sadesa.<br />
<br />
Amarga apikan Kyai Konang disenengi masyarakat, watake kang Ambeg Paramarta bisa ngurangi beban lan pendheritaane wong liya. Amarga nduweni watak Ambeg Paramarta mula akeh kanca lan akeh wong kang seneng marang dheweke. Apa meneh dheweke nduweni kesektian nambahi warga percaya ngangkat Kyai Konang dadi sesepuh desa lan dheweke bisa ngatasi perkara-perkara ana desa. Pra warga nyerahake kepercayaane marang Kyai Konang supaya desane bisa maju. Tanggung jawab kuwi mau ditampa kanthi seneng senadyan abot dheweke saka sithik menehi semangat marang para warga supaya ningkatake hasile anggone tani, ngembangake jenise tanduran, carane ngolah lemah lan liya-liyane. Kanthi ngajak, menehi penyuluhan, lan ora kesel nulungi masyarakat anggone ngolah lemah. Mula masyarakat nyebut desa kuwi desa Bekonang, amarga Kyai Konang gelem diangkat dadi wong tua ana desa karo dibarengi majune desa.<br />
<br />
Ora suwe saka rencanane Kyai Konang, mula telung taun sabanjure katon majune pertanian ana desa, yaiku bisa kanggo nyukupi kebutuhan pangan para warga, bisa-bisa malah ngluwihi kebutuhan. Saben panen mesthi asile bisa didol kanggo di ijolake kebutuhan liyane, dadi ora tau kurang pangan lan ora tau ana ribut utawa padu. Sawise pertaniane para warga akeh kemajuane, mula Kyai Konang mbukak pasar gunane nampung asile pertanian para warga kanggo diijolake karo barang-barang liyane. Suwe-suwe desa Bekonang saya makmur. Apa sing dadi penginane Kyai Konang oleh dhukungan saka para warga. Kanthi nggunakake lahan sing ora ana isine mula ana panggon kanggo ngijolake barang-barang sing tetep. Panggon kuwi dadi salah sijine pasar sepisanan ana Bekonang. Suwe-suwe panggon kanggo ijol-ijolan barang kuwi dikenali lan ditekani wong akeh. Pasar kuwi saya suwe katon rame nganti pasar kuwi dijenengake pasar Tiban. Dijenengake pasar Tiban amarga ndadekake para warga urip makmur.<br />
<br />
Desa sing dipimpin dening Kyai Konang iki saya suwe tambah mapan para warga lan kahananan desane. Desa Bekonang maju ketambahan ana pasar lan liya-liyane. Kemajuane desa Bekonang sing di pimpin dening Kyai Konang gawe senenge para warga nanging ana warga liya sing ora seneng desa kuwi maju. Masyarakat desa Bekonang lan desa-desa liya akeh sing padha ngakoni keberhasilane lan ketangguhane Kyai Konang anggone mbangun desane. Nanging ora bisa diselaki rasa iri lan gething kuwi metu saka tokoh sekti jenenge Kyai Anggaspati.<br />
<br />
Kyai Anggaspati yaiku wong sekti dhuweni anak buah akeh sing tangguh lan sekti, nanging Kyai Anggaspati kuwi klebu wong sing srakah, gampang emosinan, lan senenge menang dhewe. Krungu majune lan makmure desa Bekonang sing dipimpin dening Kyai Konang, Kyai Anggaspati nduweni niat elek kanggo njaluk dhaerah-dhaerah Bekonang dadi wilayahe. Apa sing dadi penjaluke dilakoni kanthi ati manthep lan diarepake tenanan. Karo ngenteni wektu sing pas Kyai Anggaspati nylidiki dhaerah Bekonang, maksude ngukur kekuatane Kyai Konang karo nylidiki desa Bekonang Kyai Anggaspati bisa ngingeti majune desa, kuwi ndadekake dheweke tambah saya gedhe niate nduweni desa kuwi.<br />
<br />
Wektu Kyai Konang nganakake rembug desa karo wargane kanggo ngrembug pembangunane desa lan kesejahteraane warga desa. Utusan Kyai Anggaspati teka. Kyai konang karo warga desane nyambut apik tekane utusan Kyai Anggaspati karo anak buahe. Amarga kuwi Kyai Konang karo utusane Kyai Anggaspati ketemu ana desa Bekonang sing makmur iku.<br />
<br />
Utusane Kyai Anggaspati ngomong, “aku mrene kuwi entuk utusan saka Kyai Anggaspati.”<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>“Lha utusane napa?“ pitakone Kyai Konang.<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>“Kyai Anggaspati njaluk desa Bekonang supaya dadi wilayahe,” kandhane utusane Kyai Konang.<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>“Aku ora bisa mangsuli amarga desa iki dudu duwekku nanging duweke warga. Dadi sampean takon marang warga langsung desa entuk apa ora?” wangsulane Kyai Konang.<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Krungu kabar kuwi warga desa ora trima.<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>“Pokoke ora bakal desa iki diwenehake,” bengoke para warga.<br />
Kyai Konang njelaske marang utusane Kyai Anggaspati maneh alesane kenapa warga ora ana sing setuju.<br />
<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>“Sampean lan kabeh wis padha krungu kabeh apa jawabane warga desa, mula kuwi sampean ngerti tho warga kene ora bisa apa sing dadi penjaluke Kyai Anggespati. Mula warga kene kabeh njaluk tulung jawabane kuwi tulung disampekake lan salamku dening Kyai Anggaspati.”<br />
Nalika utusane Kyai Anggaspati krungu wangsulane para warga lan keterangane Kyai Konang, malah tambah nesu. Nanging dheweke tetep meneng amarga ana Kyai Konang. Utusan Kyai Anggaspati banjur pamitan ninggalake desa Bekonang.<br />
<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Anane kedadean kuwi Kyai Konang lan warga Bekonang wis padha mikir bakal ana kedadean sing elek, paling ora Kyai Konang entuk anceman saka Kyai Anggaspati. Kabeh wis padha ngrasa amarga Kyai Anggaspati kuwi wong sing duwe panjalukan sing keras lan jiwane srakah. Bener apa sing diwedeni warga Bekonang. Sawise pirang-pirang dina Kyai Anggespati teka karo anak buahe nggoleki Kyai Konang. Ora gampang dheweke nggoleki Kyai Konang amarga saben wong saka bocah cilik nganti wong tua mesthi ngerti omahe. Sabanjure kyai Anggespati teka ana omahe Kyai Konang. Kyai Anggespati lan anak buahe ditampa apik Kyai Konang. Ana pertemuan kuwi Kyai Anggespati ngomong kepengin njaluk desa Bekonang supaya dadi duweke.<br />
<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Kadadean mau malah ndadekake ribut sing ora bisa dirampungake kanthi kekeluargaan. Wong loro malah padu nggunakake kanuragan, loro-lorone ngetokake kemampuane, nanging padha-padha ora ana sing menang. Suwe-suwe malah kepingin padha-padha ana salah sijine sing menang. Kyai Anggaspati banjur ngetokake gamane kapak gedhe kanggo ngremuk Kyai Konang, nanging amarga Kyai Konang pinter mula kapak Kyai Anggaspati ora ana artine. Suwe-suwe Kyai Anggespati anyel lan nesu mula dheweke nglawan nggunakake kekuatan angin sing deres, nanging tetep wae ora bisa ngalahake Kyai Konang. Padha wae karo serangane Kyai Konang tetep wae ora bisa ngalahake Kyai Anggaspati. Pertarungan kuwi mau suwe-suwe Kyai Anggaspati kedhesek. Wektu kedhesek lan awake ora kuat meneh lan ameh ora duwe daya, Kyai Anggaspati mlayu ana sendhang nglangi ana jero banyu. Sawise metu saka sendhang dheweke giras lan seger meneh mula dheweke banjur nglawan Kyai Konang meneh.<br />
<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Kedadean kuwi gawe penasarane Kyai Konang, Kyai Konang banjur gentian kepengin ngalahake Kyai Anggaspati, Kyai Konang bingung kanthi cara apa bisa ngalahake Kyai Anggespati? Loro-lorone padha ngetokake kemampuane nanging loro-lorone ora ana sing menang. Nanging kanthi watak kesatriane loro-lorone ngakoni kemampuane. Amarga kuwi Kyai Anggespati ora bisa meksa kepengin nduweni desa Bekonang. Banjur wong sekti loro kuwi lunga ninggalake panggon sing dinggo perang mau.<br />
<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ana kedadean kuwi mau ana babagan sing apik saben wong sing ngerti perang antarane Kyai Konang lan Kyai Anggaspati lan dadi apikan, yaiku anane sendhang sing kapan wae Kyai Anggespati kalah mula njegur ana njero sendang , sawise metu saka babyu iku dadi mari lan kuat meneh, Kyai Konang lan para warga nyebut sendhang kuwi “Sendang Panguripan.” Sendhang kuwi panggone ana ing desa Demakan. Nganti saiki jeneng sendhang iki isih dikenali dening para warga. Banyu Sendhang Panguripan nganti saiki isih dikenal para warga, saka critane, lan gunane banyu Sendang Panguripan iki isih tetep ana ing kauripan para warga Desa Demakan.<br />
<div>
<br /></div>
<hr />
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-32610907923544485212014-03-07T01:23:00.001+07:002014-03-07T01:23:33.979+07:00Sedhekah Bumi Perang OborSedhekah Bumi Perang Obor<br />
Desa Tegal Sambi Kabupaten Jepara<br />
<br />
Nalika abad XVI M, ing desa Tegalsambi Tahunan Jepara ana petani kang sugih banget jenenge Mbah Kyai Babadan. Dheweke duwe kewan ternak akeh banget. Salah sijine kebo lan sapi. Kyai Babadan duwe rewang kanggo ngrumati kewan ternake, yaiku Ki Gemblong. Ki Gemblong iku wonge tekun lan rajin banget ngrumati kewan ternake. Esuk lan sore kewane mesthi diadusi ing kali lan dipakani terus, mula kewane padha lemu-lemu. Kyai Babadan seneng banget lan muji-muji Ki Gemblong merga dheweke tekun lan patuh.<br />
Sawijining dina, Ki Gemblong angon kewan ternake ing pinggir kali Kembangan karo ndelok iwak lan urang sing ana ing kali mau. Ki Gemblong pengin nangkep iwak-ieak mau banjur tangkepane dibakar neng pinggir kali trus dipangan.<br />
<br />
Kedadean iki dilakoni saben dina dening Ki Gemblong, sahingga dheweke lali karo kewan sing lagi diangon kang ngakibatake kewan ternak mau kuru-kuru banjur padha lara, malah ana sing mati barang. Kedadean iki nggawe Ki Babadan pikiran, banjur dheweke nggolek obnat kanggo kewan kang padha lara, nanging usahane sia-sia, kewan ternake tetepa padha mati.<br />
<br />
Akhire, Ki Babadan ngerti kenapa ternake padha mati, sebabe yaiku Ki Gemblong wis ora gelem ngrumati kewan ternake maneh amarga dheweke luwih seneng nyekel iwak neng kali Kembangan.<br />
Weruh kedadean iku, Ki Babadan nesu banget nalika weruh Ki Gemblong lagi seneng-seneng nyekel iwak neng kali. Ki Babadan banjur ngepruki Ki Gemblong nganggo obor sing digawe sangka plapah klapa. Weruh gelagat mau, Ki Gemblong ora meneng wae. Dheweke njupuk obor sing padha karo sing digawa Ki Babadan, banjur Ki Gemblong perang obor kari Ki Babadan. Genine tekan endi-endi, nganti mbakar tumpukan gabah sing ana ing sebelah kandhang. Kobaran geni mau ndadekake sapi lan kebo sing ana ing kandhang padha mlayu, kewan sing asale padha lara banjur waras dhewe.<br />
<br />
Kedadean iku banjur ditampa masyarakat desa Tegalsambi, lan dianggep anane perang obor bisa ngusir penyakit. Nganti saiki, tradisi perang obor isih dilakoni masyarakat Tegalsambi saben ulang taune Jepara.<br />
<div>
<br /></div>
<hr />
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-33031725715396133902013-04-21T23:55:00.000+07:002013-04-21T23:55:18.309+07:00Sedhekah Bumi Perang Obor Desa Tegal Sambi Kabupaten Jepara<br />Nalika abad XVI M, ing desa Tegalsambi Tahunan Jepara ana petani kang sugih banget jenenge Mbah Kyai Babadan. Dheweke duwe kewan ternak akeh banget. Salah sijine kebo lan sapi. Kyai Babadan duwe rewang kanggo ngrumati kewan ternake, yaiku Ki Gemblong. Ki Gemblong iku wonge tekun lan rajin banget ngrumati kewan ternake. Esuk lan sore kewane mesthi diadusi ing kali lan dipakani terus, mula kewane padha lemu-lemu. Kyai Babadan seneng banget lan muji-muji Ki Gemblong merga dheweke tekun lan patuh.<br />Sawijining dina, Ki Gemblong angon kewan ternake ing pinggir kali Kembangan karo ndelok iwak lan urang sing ana ing kali mau. Ki Gemblong pengin nangkep iwak-ieak mau banjur tangkepane dibakar neng pinggir kali trus dipangan.<br />
<br />Kedadean iki dilakoni saben dina dening Ki Gemblong, sahingga dheweke lali karo kewan sing lagi diangon kang ngakibatake kewan ternak mau kuru-kuru banjur padha lara, malah ana sing mati barang. Kedadean iki nggawe Ki Babadan pikiran, banjur dheweke nggolek obnat kanggo kewan kang padha lara, nanging usahane sia-sia, kewan ternake tetepa padha mati.<br />Akhire, Ki Babadan ngerti kenapa ternake padha mati, sebabe yaiku Ki Gemblong wis ora gelem ngrumati kewan ternake maneh amarga dheweke luwih seneng nyekel iwak neng kali Kembangan.<br />Weruh kedadean iku, Ki Babadan nesu banget nalika weruh Ki Gemblong lagi seneng-seneng nyekel iwak neng kali. Ki Babadan banjur ngepruki Ki Gemblong nganggo obor sing digawe sangka plapah klapa. Weruh gelagat mau, Ki Gemblong ora meneng wae. Dheweke njupuk obor sing padha karo sing digawa Ki Babadan, banjur Ki Gemblong perang obor kari Ki Babadan. Genine tekan endi-endi, nganti mbakar tumpukan gabah sing ana ing sebelah kandhang. Kobaran geni mau ndadekake sapi lan kebo sing ana ing kandhang padha mlayu, kewan sing asale padha lara banjur waras dhewe.<br />Kedadean iku banjur ditampa masyarakat desa Tegalsambi, lan dianggep anane perang obor bisa ngusir penyakit. Nganti saiki, tradisi perang obor isih dilakoni masyarakat Tegalsambi saben ulang taune Jepara. <br /><br />
<hr />
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-33132422859581587182012-05-17T17:35:00.002+07:002012-05-17T17:35:33.398+07:00SUNAN KUDUS<hr />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Sunan Kudus kuwi asline ora saka Kudus. Dheweke teka saka
Jipang Pamelang (ana sing<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ngarani sisih
lor Bloro), adone 25<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>kilometer<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>saka arah<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>kulan kutha Kudus,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jawa
Tengah.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ing kono<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dheweke dilahirake,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>lan diwenehi jeneng Ja’far Shodiq. Dheweke
yaiku ana saka Sunan Udung utawa Raden Ja’far Shodiq. Dheweke yaiku anak saka
sunan undung<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>utawa (Raden Usman Haji)
karo Syarifah, putune Sunan Ampel. Samangso<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>kesuwure Sultan Undung kesuwur Panglima Perang sang gagah.</div>
<div class="MsoNormal">
Nganti sauntara wektu, Sunan Undung mati sajerone perang
antarane Demak lan Majapahit. Sawise iku, Ja’far Shodiq<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nganti palungguhane bapake. Tugas sing paling
baku yaiku ngalahke laladan Kraton Majapahit kanggo ngambakake panguwasa Demak.
Kasunyatan Ja’far Shodiq bisa mboktekake ing laladan perang, ora kalah saka
kepinterane bapake</div>
<div class="MsoNormal">
Ja’far Sodiq kasil ngembangake Kerajaaan Demak, nganti tekan
Madura, lan tekan sisih<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>kulon nganti
Cirebon.</div>
<div class="MsoNormal">
Ja’far Shodiq kelakon sembarake<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>laladan Kraton Demak, Megetan<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nganti Madura, lan ngulon<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nganti Cirebon. Kasil iki banjur nyebabake
macem-macem crita kadigdayane Ja’far Shodiq.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Contone sadurunge perang Ja’far Shodiq diwenehi<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>badhong<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>bangsane rompi karo Sunan Gunung Jati. Badhong iku di gowo
mubeng-mubeng<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>sajerone perang.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Ngger
enggone badong iki kanggo ngayomi awakmu yen kowe perang,” kandane sunan Gunung
Jati.</div>
<div class="MsoNormal">
Iki badhong sekti ojo nganti<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>bodong<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>iki kok ilangake<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>iki badhong wasiat, mengko saben kowe
nggunakake badhong iki<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mesthi bakal ana
keajaiban<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>sing kodelok.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Inggih
matur nuwun<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sunan, kula badhe ngginakake
badhong punika kanthi<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>sae<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>lan badhe kula rumat. Kula nyuwun<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>pamit saha nyuwun pangestune Sunan Gunung
Jati, supados anggenipun kula kesah diparingi<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>keselametan.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Iya,
tak<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>pangestuni ngger, sing ngati-ati,”
Ja’far Sodiq langsung lunga.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kadigdayane<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>saka badhong iku banjur metu<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mayuto-yuto tikus, sing uga kasunyatan
digdaya. Yen digebug, tikus iku ora<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>malah mati, nanging saya ngamuk sakarepe dhewe. Bala tentara
Majapahit<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>wedi mlayu sipat kuping, dhewe
uga duwe sawijine pethi sing mati diantup tawon. Sing mesthi pimpinan pasukan
majapahit Adipati Tenung, nyerah karo pasukan Ja’far Sodiq. Sabubare perang,
Ja’far Shodiq ngawini anake Tenung, sing akhire duwe anak wolu.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Ja’far
Sodiq dakakoni pancen kowe sekti, aku nyerah,” kandhane Adipati Terung marang
Ja’far Sodiq. Aku duwe hadiah kanggo kowe. Apa kowe gelem dakkawinke karo
anakku? Anakku ayu lan pinter.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Inggih,
kula purun. Putrane panjenengan punapa purun kaliyan kula?”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Anakku
mesthi gelem, lha wong anakku kuwi bocahe nurut marang aku.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Bareng
tekan kratone Adipati Tenung ngomong karo anake.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Nduk,
kowe kuwi wis gede, wes wayahe awakmu mbangun bale wisma,” kandhane Adipati
Tenung marang anake.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Pepengine
rama, kula enggal-enggal krama ngater?”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Iya,
aku wis nemu jodho kanggo kowe, wong gagah, bagus, sekti lan nduwe sopan santun
kang apik.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Inggih
rama, kula manut kaliyan rama kemawon, pundi ingkang sae kagem kula.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Akhire
Ja’far Shadiq kawin karo putrane Adipati Tenung.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Asile
ngalahake Majapahit, Ja’far Sodiq saya kuat. Deweke entuk tugas kanggo
ngalahake Adipati Handayaningrat, sing duwe niat nyerang Kerajaan Demak.
Adipati Handayaningrat kaya dene pangkat sing dinggo Kebo Kenanga, panguwasa
laladan pengging, wilayah Boyolali lan sakiwa tengene.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kebo
Kenanga nduweni niat ngedekake negara dhewe karo ki Ageng Tingkir. Kekarone
kuwi pendhereke Syekh Siti Jenar, sawijining guru sing mulang urip model suti.
Kebo Kenanga lan Tingkir digambarake kaya dene dulur seperjuangan, sing padha
sayange kaya dene dulur kandhung.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Tandha-tandha
mbalela kebo kenanga saya katon wektu dheweke mbangkang karo Raja Demak,
Adipati Bintara utawa sing luwih kesuwur ajejuluk Raden Patah. Layang undangan
sing digawe Raden Patah ditelantarake Kebo Kenanga nganti telung taun. Mula
Raden Patah mutusake ngalahake mbalelane Kebo Kenanga iku.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Aku
emoh ngadep Adipati Bintara,” kandhane Kebo Kenanga.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Aku
arep ngedekake negara dewe karo ki Ageng Tingkir.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Nganti
salawase aku ora bakal ngadep Adipati Bintara.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Wis
nganti telung taun Kebo Keananga ora ngadep aku,” ngendikane Raden Patah.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Aku
wis pasrah, yen ngene iku aku mutusake balelane Kebo Kenanga.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Raden
Patah mrentah Ja’far Sodiq ngerem-ngerem Kebo Kenanga. Sak jroning perang, Kebo
Kenanga mati, ananging kadigdayane Ja’far Sodiq panglima perang suwe-suwe
lingsem. Nganti ancang-ancang pindhahe ing Kudus, Ja’far Sodiq wis ora dadi
panglima perang ananging dadi penghulu masjid ing Demak. </div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Awakmu
dakwenehi tugas ngerem-erem Kebo Kenanga,” kandhane Raden Patah marang Ja’far
Sodiq.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Inggih
sendika dauh Raden.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ja’far
Sodiq lunga marani Kebo Kenanga ananging Kebo Kenanga ora bisa diomongi kanthi
alus. Ja’far Sodiq uga ngladeni kekarepane Kebo Kenanga. Kebo Kenanga kalah
deweke mati ing medan perang.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Sak
lungane Ja’far Sodiq saka Demak, ana pangira Ja’far Sodiq salah paham karo Raja
Demak. Menawa wae Ja’far Sodiq salah paham karo Sunan Kalijaga. Sakjroning
serat kandha diterangake Ja’far Sodiq nduwe murid, Pangeran Prawoto. Pangeran
Prawoto ngakoni Sunan Kalijaga iku guru anyar.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ja’far
Sodiq nganggep, Pangeran Prawoto durhaka, amarga ngakoni guru loro, wektu iku
pangeran Prawoto dadi raja Demak. Ja’far Sodiq nduweni niyat mateni Prawoto
lewat tangane Aryu Penangsang, sing ora liya adhin kandhunge Prawoto.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Prawoto
kuwi durhaka amarga ngakoni guru loro,” kandhane Ja’far Sodiq.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Aku
nduwe niat arep mateni Prawoto.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Arya
Penangsang kuwe tak wenehi tugas mateni Prawoto.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Nanging,
Sunan, Prawoto menika kakang kula.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>”Aku
rak peduli, pokoke Prawoto kudu mati.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Akhire
Arya Penangsang banjur ngongkon wong liya, sing jenenge Rangkud.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Rangkud,
aku njaluk tulung. Tulung kakang Prawoto kae pateni, Ja’far Sodiq ngongkon aku,
ananging aku rak tegel amarga Prawoto kuwi kakangku dewe.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Lha,
kenapa kok kudu dipateni?”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Ngendikane
Ja’far Sodiq, Prawoto kuwi durhaka amarga ngakoni guru loro.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Ooo…ngono
perkarane. Yen ngono aku gelem nglaksanakake tugas.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pangeran
Prawoto akhire mati karo bojone, sawise ditusuk rangkud, mayite Prawoto
disendhekake ing awake bojone, amarga kekarone diunus pedhang. Rangkud uga mati
amarga ora dinyana-nyana, sadurunge mati, Prawoto sempat nguncalake keris Kyai
Bethok ing awake.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ja’far
Sodiq ninggalake Demak kerana awake dhewe. Dheweke kepengin urip bebas kanggo
kepentingan agama Islam. Durung jelas kapan cethane Ja’far Sodiq teka ana ing
Kudus. Wektu Ja’far Sodiq teka ing Kudus, kutha iku isih dijenengi Kutha Tajug.
Raiturut kandhane warga ing kono, sing pisanan mbiyarake kutha Tajug yaiku Kyai
Telingsing. Jenenge asli Telingsing yaiku The Ling Sing amarga asale saka
negara Cina nanging agamane Islam.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Crita
iki nuduhake yen kutha iku wis maju sadurunge Ja’far Sodiq teka. Crita sing
dipercaya, Ja’far Sodiq dadi penghulu Demak sing nyingkir saka Kraton. Ing
Tajug, Ja’far Sodiq kawitane urip ing tengah-tengahing jama’ah cilik. Ana sing
natsin jamaah Ja’ar Sodiqsantrine ana sing saka Demak. Sakwise jamaahe saya
akeh, Ja’far Sodiq banjur mbangun mesjid kanggo ngibadah lan kanggo pusat
penyebaran agama. Panggonan ibadah sing diyakini dibangun Ja’far Sodiq yaiku
mesjid menara Kudus, sing saiki isih ngadeg. Jenenge Ja’far Sodiq ditulis
sajroning tembok mesjid.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Miturut
catetan lan critane masyarakat, Mesjid Menara Kudus iki dibangun taun 956
Hijriyah utawa 1549 M. Sajroning tulisan ana tembung basa arab sing artine
“Mesjid Aqso iki didekke ing negara Qudus….” Cetha banget Ja’far Sodiq menehi
jeneng masjid yaiku Mesjid Aqso, padha karo Mesjid Masjidil Aqso ing
Yerussalem.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kutha
Tajug uga nduweni jeneng anyar, yaiku Quds, banjur ganti dadi Kudus. Akhire
Ja’far Sodiq dhewe luwih misuwur ajejuluk Sunan Kudus. Sajroning nyebarake
agama Islam Sunan Kudus manut alirane Sunan Kalijaga, yaiku nggunakkae model
“tutwuri Handayani” tegese Sunan Kudus yen nyebarake agama saka sethithik.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wektu
iku wong Kudus isih dikuwasai penganut Hindhu. Mula Sunan Kudus anggone
nyebarake agama kanthi cara nggabungake adat Hindhu mlebu ing Islam. Contone
Sunan Kudus nyembelih kebo, ora sapi, wektu Idul Adha. Iku mratandhakake
pangormatan Sunan Kudus marang umat Hindhu. Amarga sapi ing agama Hindhu kuwi
kelebu kewan kang suci.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Cara
sing menarik supaya penganut agama liya siap ngrungokake ceramah agama Islam
saka Sunan Kudus yaiku surat al- baqarah<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>sing artine sapi. Kerep diwacakake Sunan Kudus kanggo nengsemake sing
ngrungokake.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Para
jamaah nyuwu perhatosanipun, kula badhe maosaken Surat Al-Baqarah ingkang
artosipun sapi.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pembangunan
Mesjid Kudus ora ninggalake arsitek Hindhu, wangun menarane teteparsitek gaya
Hindhu.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Sunan
kenging napa menara ingkang dipun damel kok bangunane sami kaliyan bentuk
bangunan Hindhu?” pitakone salah sawijining santrine Sunan Kudus.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Kuwi
mratandakake yen awake dhewe isih ngormati agama liya.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Punapa
kok kedhah ngaten Sunan?”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Amarga
warga ing kene akehe nganut agama Hindhu, mula supaya masyarakat ora canggung,
aku milih nyebarake agama kanthi cara mangkono.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Oo..mekaten
nggih, Sunan.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kejaba
menara Kudus deweke uga ninggali mesjid gedhe ing Kudus sing banjur dikenal
kanthi sebutan Masjid Menara Kudus. Ing plataran mesjid ana bangunan menara
kuno kang endah. Asal usule jeneng kudus miturut dongeng ing kalangan
masyarakat yaiku jaman Sunan Kudus tau lunga kaji karo luru ngelmu ing negara
Arab. Banjur dheweke uga mulang ing kana. Wektu iku tanah Arab kena wabah
penyakit sing medeni, penyakit iku isa waras amarga jasane Sunan Kudus. Mulane
wong kana menehi hadhiah karo Sunan Kudus. Ananging deweke ora gelem, mung
kenang-kenangan watu sing dijaluk, watu iku saka kuto Baitul Makdis utawa
Jerussalem. Mula kanggo tandha pangormatan tau neng kana banjur diwenehi jeneng
Kudus.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Sunan
punika kenang-kenangan saking warga mriki amargi sunan sampun nylametake
masyarakat Arab saking wabah penyakit.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Ora
usah repot, aku nulung kanthi ati ikhlas.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Punapa
Sunan mboten kersa kaliyan hadiah punika?”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Ora
ngono, aku mung pengen njaluk kenang-kenangan watu saka tanah Arab kene.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Inggih,
mangga Sunan, ananging punika namung watu biasa.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>”Ora
apa-apa.”</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kebiasaan
unik Sunan Kudus sajroning dakwah yaiku acara bedhug dandang kanggo pratandha
tekane sasi ramadhan kanggo ngundang para jamaah ing mesjid. Sunan Kudus nabuh
bedug terus-terusan. Sakwise jamah kumpul ing mesjid Sunan Kudus ngumumake
kapan peesise kawitane pasa pisanan.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>“Para
jamaah pasa pisanan diwiwiti sesuk pajar. Mula padha disiapke lahir batin. Yen
pasa aja mung ngempet hawa nafsu namun perilaku uga dijaga,” ngendikane Sunan
Kudus.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Saiki
acara dandangan isih diterusake ananging wis adoh saka asline. Yen arep
ramadhan akeh wong sing padha teka ing sakiwa tengene mesjid, ananging ora arep
ngrungokake pengumuman awal pasa, mung kanggo tuku macem-macem jadah sing
diedol para pedagang musiman.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Sadurunge
mesjid kuno kuwi dibangun, dheweke nggawe mesjid ing Nganguk, yaiku mesjide
Sunan Kudus kang pisanan. Sajroning crita sakdurunge Sunan Kudus dadi pemimpin
ing Kudus ana sawijining tokoh kang misuhur yaiku kyai Telingsing, amarga
deweke wis tuwo pengen luru gantine.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Sawijining
dina kyai Telingsing ngadek lingak-linguk ujug-ujug Sunan Kudus saka kidul,
banjur mesjid dibangun kanthi wektu kang cepet, malah ana sing kandha mesjid
iku ujug-ujug ana terus diarani Mesjid Tiban. Banjur desa iku dijenengake
Nganguk, mesjide dijenengi Mesjid Nganguk Wali.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Sajroning
crita masyarakat ing kono menara Kudus lan lawang kembar iku dibungkus
saputangan kang digawa saka tanah Arab, ana sing kandha maneh lawang kembar
pindhahan saka Majapahit.</div>
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-86602065922096982592012-05-17T17:23:00.001+07:002012-05-17T17:23:44.838+07:00SUNAN KATONG LAN PAKUWOJO<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b>ASALE JENENG KENDAL</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Bhatara
Katong utawa Sunan Katong lan rombongane teka ing Kaliwungu, ing Gunung Penjolr
utawa ing Gunung Telapak Kuntul Melayang. Rombongan kuwi antarane Ten Koe Pen
Jian Lien, Han Bie Yan, lan Raden Panggung. Ing crita tutur utawa crita rakyat
tokoh-tokoh kuwi mau dijaluki Teluk penjalin, kyai Gembyang lan wali Joko.
Ratakake agama Islam ing Kaliwungu lan sekitare ora ana alangane. Banjur mlebu
tlatah ngulon, ana tokoh agama Hindu/Budha, yaiku manten Pejabat Tinggi
Kadipaten ing ngisor kerajaan Majapahit kanggo wilayah Kendal utawa Kaliwungu
sing jenenge Suromenggolo utawa Empu Pakuwojo.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Suromenggolo
utawa Empu Pakuwojo ing crita tutur, dheweke wong dhuwur Majapahit lan Resi.
Supaya nganut agama Islam ora bakal carane mbujuk Pakuwojo. Amarga dheweke
krasa duwe keluwihan, amarga diwujudi karol adu kekuwatan. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Mupakati
lan panjalukake gawe tandingan “ seumpama Sunan Katong sanggup ngalahake, mula
dhweke gelem melu ajarane utawa melu agama Islam. Lan dadi muride Sunan Katong”
pola adu kekuwatan dadi budaya wong-wong biyen. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Adu
katimbangan kuwi Pakuwojo direwangi karo kancane lan sadulure lawan tetimbangan
kuwi gawe geger lan rame banget. Adu taruan wong-wong sakti kaya Pakuwojo lan
Sunan Katong, sakliyane adu raga kaya mengkana adu kakuwatan bathin. Pakuwojo
ora tau menang lan dheweke kudu mlayu carane yaiku ngumpet. Pikirane dheweke,
Sunan Katong ora bakal ngonangi.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pakuwojo
ngumpet ing wit gedhe sing ana luwangane, karepe Sunan Katong ora bakal
ngonangi tapi Sunan Katong bakal bisa ngonangi Pakuwojo, Pakuwojo banjur
nyerah.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Janjine
Pakuwojo ngucapake rong ukara Sahadat gawe tandha mlebu Islam. Sunan Katong
njenengi wit sing gedhe sing digawe ngumpet Pakuwojo dijenengi Pohon Kendal
utawa wit Kandal, sing artine penerang. Ing pnggonan kuwi mau Pakuwojo maleh
jembar atine lan pikirane terang lan mlebu Islam. Kali sing kanggo adu
kekuwatan tokoh-tokoh kae Sunan Katong lan Pakuwojo dijenengi Kali utawa Sungai
Kendal yaiku kali sing misahake kutha Kendal nggone ing ngarep masjid Kendal.
Akeh sing wong nyebut empu Pakuwojo dene saiki Sunan Katong nyebut Pangeran
Pakuwojo, amarga dheweke wong gedhe saka Majapahit, sakuwise kuwi dheweke
marang ing padepokan sing nggone ing Gunung Sentir, lan dadi murid Sunan Katong
dituruti apik-apik.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pohon
Kendal disebut Kendalsari isih ana katrangan liya sing hubungane karo sebutan
Kendal, yaiku Kendal saka ukara Kendal Pura. Dideleng saka jenenge, Kedal Pura
iki ana kaitanne saka agama Hindu, sing katrangane agama Hindu uwis ana mlebu
tlatah Kendal. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ana
katrangane maneh Kendal saka ukurane kang dadi utawa Kantali. Sebutan kuwi
sebutanne wong-wong cina, hubungane karo temuake arca ing Kendal. Sing
candi-candi kuwi mau umure luwih tuwa tinimbang candi Borobudur lan candi
Prambanan. Tapi masyarakat luwih percaya karo tulisan Babat Tanah Jawi, sing
nerangake Kendal asale saka wit sing jenenge Pohon Kendal utawa wit Kendal.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Amerga
dingerteni Sunan Katong lan Pakuwojo sing oleh dukungan sak Pangeran Benowo,
sakliyane kuwi tulisan-tulisan dukungan liyane ana ing Universitas Leiden, Belanda
yaiku Perguruan Tinggi utawa sekolah dhuwur, sing terkenal sing akeh nyimpen
tulisan sejarah jawa. Crita-crita sing nerangake Sunan Katong lan Pakuwojo mati
bareng ( Sampyuh ).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ing
wektu Teluk Penjalin kena Sabetan keris saka Pakuwojo lan mati tiniba jasad
Teluk Penjalin ilang lan sakuwise metu keris, lan keris kuwi bisa ngomong lan
diwenehi ngerti karo Sunan Katong, crita saiki cara harfiyah dadi ora cetha
tuturanne.</div>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-60048688242237354322012-01-22T22:48:00.000+07:002012-01-22T22:48:13.921+07:00RAWA PENING<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script><br />
<br />
Ngasem yaiku salah siwijining desa ing wilayah Kecamatan Ambarawa. Ing desa Ngasem biyen ana pasraman utawa pandhepokan kang ngajarake olah batin utawa nyedakake awak marang Gusti Kang Maha Agung lan olah kanuragan gawe jaga awak supaya tetep sehat. uga bisa digunakake gawe sarana bela diri.<br />
Padhepokan ing Ngasem nduweni daya tarik dening masyarakat sekitare. Gawe sarana nuntut ilmu kanggo bekal urip ing donya lan akhirat. Kahanan ing padhepokan Ngasem ayem tentrem gawe wong-wong kang padha manggon ing kono padha krasan.<br />
Kabeh “Puthut” (murid lanang) utawa “Endang” (murid wedok) krasa bungah entuk bimbingan saka guru kang jenengane Salokantara. Dheweke salah siwijine guru kang bijak lan nguwasai kabeh ilmu kang dibutukake ing donya lan akhirat.<br />
Sawijining dina Ni Endang Ariwulan kang nduweni rupa ayu bingung nggoleki peso kanggo nyigar pinang. Wis digoleki mrana-mrene nanging tetep ora ketemu, kamangka isih akeh gawean kang kudu dirampungake. Kepeksane ora ketemu, Ariwulan diwani-wanikake nyileh peso simpenane Ki Hajar Salokantara kanggo nyigar pinang, gawe ramuan sesajen kang arep disiapake kanggo mengko bengi.<br />
Ki Hajar kaget krungu panyuwunne Ariwulan. Nanging Ki Hajar tetep nyilehake peso simpenane kanthi weling, <br />
“peso iki peso simpenanku kang arang banget tak gunakake, kowe kudu ati-ati aja nganti keliru olehmu gunakake. Peso iki aja nganti kok selehake ana pankonmu.”<br />
Sawise ngiyani pesene Ki Hajar, Ariwulan nampani pesone lan digunakake kanggo nyigar pinang. Saking akehe gawean Ariwulan lali nyelehake peso ana ing pangkone. Peso mau ujug-ujug ilang.<br />
Ni Endang Ariwulan wedi lan ndhredheg. Dheweke banjur ngadhep lan matur marang Ki Hajar Salokantara,<br />
“kula nyuwun pangapunten Ki Hajar, kula kesupen marang welingipun Ki Hajar. Kula ndekekaken peso wau wonten pangkon kula.”<br />
Ki Hajar Salokantara meneng sauntara, nanging atine kepengin nesu lan pengen ngamuk. Sawise ambegan dawa, rasa pengin nesu lan pengin ngamuk mau rada ilang. <br />
“Ariwulan….saiki terusana wae gaweanmu supaya cepet rampung” kandane Ki Hajar kanthi sareh. <br />
“Boten Ki….kula sampun nglalikaken welingipun Ki Hajar. Mangga panjenengan ngukum kula Ki…” <br />
Nanging ndelokake kejujuran Ni Endang Ariwulan, Ki Hajar ora tegel ngukum. Acara ritual kang biasa dilakoni ing Desa Ngasem kanthi ngundang para warga klakon kanthi lancar lan hikmad ora ana alangan apa-apa.<br />
Let pirang dina Desa Ngasem gempar amarga ana kabar yen Ariwulan meteng. Saya suwe wetenge Ariwulan saya gedhe. Ki Hajar Salokantara banjur ngundang Endang Ariwulan. <br />
“Ariwulan reneya”<br />
“Inggih Ki…..”<br />
“Wulan….aku ora arep nyeneni kowe, nanging ana sing arep tak omongke karo kowe. Kaping pisan, aku duwe niat arep tapa brata ing gunung Telamaya. Kaping pindho, iki gentha utawa klinthingan gawanen, moga-moga besuk bisa kanggo gawe anak sing lagi ana ing wetengmu saiki.”<br />
“Ki Hajar, menapa kula angsal dherek?”<br />
“Ora usah….kowe tetep ana kene wae ing Desa Ngasem kene. Sabar lan tetep donga marang Gusti supaya tetep tabah lan kuat ngadhepi cobaan ing donya iki.”<br />
Ki Hajar Salokantara banjur mangkat ing gunung Telamaya. Ariwulan sedih banget amarga ditinggal Ki Hajar.<br />
Sawijining dina Ariwulan nglairake anak. Warga Ngasem padha geger amarga ngerti yen Endang Ariwulan ora nglairake jabang bocah nanging jabang naga. Kahanan sansaya gempar amarga jabang naga mau bisa nangis lan ngomong kaya manungsa. Warga padha ngece marang Ariwulan. Nanging Ariwulan tetep sabar lan tabah ngadhepi kabeh mau.<br />
Senadyan wujud lan kahanane anake beda karo liya-liyane, “wingka katon kencana.” Anak kang awujud naga mau tetep dirumati lan digemateni. Nalika gedhe, warga desa Ngasem padha ngece anake Ariwulan. Omongane warga marakake panase kuping. Anake diunekake anak haram, anak jadah sing bapake ora jelas lan sapanunggalane. <br />
Sang Naga banjur takon marang ibune, “Bu,sabenere sinten asmanipun bapak kula lan sakmenika wonten pundi?”<br />
Ariwulan banjur cerita, “Bapakmu dudu wong sembarangan, bapakmu yaiku Ki Hajar Salokantara. Bapakmu saiki lagi tapa brata ana gunung Telamaya”<br />
“Menawi mekaten punapa kula angsal mrika, Bu.”<br />
“Mengko disek ngger, yen pancen kowe kepengin ketemu tenan karo bapakmu, gentha utawa klinthingan iki gawanen ngger….weruhna bapakmu.”<br />
“Lha wonten punapa Bu, kok kula kedah beta gentha utawa klinthingan niki?”<br />
“Kuwi biyen sing menehi bapakmu, gawana lan weruhake. Wektu ing dalan mengko gentha utawa klinthingan iki kerep-kerep unekake.”<br />
Sang Naga banjur pamit lan njaluk restune ibune arep goleki bapake. Ibune pesen marang sang naga, “ngger, kowe lewat dalan banyu wae supaya lakumu cepet tekan.”<br />
“Inggih, Bu”<br />
Ariwulan ngetutake anake saka kadohan. Supaya anake ora ngerti yen ditutake.<br />
Lakune Sang Naga ing Desa Ngasem nglewati kali yaiku Kali Panjang. Sawise mlaku adoh banget, Sang Naga leren ing ngisor watu jenenge Watu Sisik. Nyambi leren Sang Naga tapa supaya cepet klakon apa kang dituju. Lelakune diterusake maneh nganti tekan “Ngambah Rawa” utawa nglewati rawa-rawa. Sawise kuwi Sang Naga nglewati Kaligung. Sang naga kesel lan leren maneh ing watu jenenge Selo Gombak (sebelah wetane Desa Dengkel).<br />
Ing lelakune lan pangembarane, gentha utawa klinthingane diunekake terus kanggo nambani rasa kangene marang ibune lan supaya bapake krungu menawa bapake ana ing sekitare dheweke. Warga desa kang dilewati Sang Naga dadi geger krungu swara klinthingan. Sawise padha digoleki jebule suara kuwi asale saka kali lan saka ula gedhe utawa naga kang nggunakake klinthingan ing kuping (sumping). Amarga kuwi Sang Naga dikenal dadi Bra Klinthing. Sing akhire dikenal dadi Baru Klinthing.<br />
Pirang-pirang taun suwene Sang Naga nggoleki bapake nanging tetep ora ketemu. Baru Klinthing nesu lan wis wegah nggoleki bapake maneh. Nanging wektu kahanan kaya ngana kuwi Baru Klinthing rada-rada krungu swara “kidung”. Suara kuwi jebule swarane Ariwulan, ibune Baru Klinthing.<br />
Baru Klinthing semangat maneh nggoleki bapakke. Saka Selo Gombak Baru Klinthing nglewati dalan darat utawa lemah munggah gunung Telamaya goleki pertapane Ki Hajar Salokantara.<br />
Saka kadohan Ariwulan ngerti yen anake wis nemukake pertapane bapake. Ariwulan banjur medhun lan manggon ing salah siwijining desa yaiku Desa Sepakung. Amarga rupane Ariwulan kang ayu banget, ing Desa Sepakung dadi omongan warga. Ariwulan milih manggon ing cedhak sendhang. Saya suwe rupane Ariwulan saya ayu. Para warga khususe sing wadon-wadon padha kepengin kenal akrab marang Ariwulan lan padha kepengin melu adus lan semedi ing pinggir sendhang. Kaya sing dilakoni Ariwulan. Sendhang kuwi banjur dijenengi sendhang Ariwulan.<br />
Ing pertapan Telamaya, Ki Hajar Salokantara kaget amarga weruh naga ana ngarepane. Naga mau nundhuk-nundhuk kaya-kaya ngormati Ki Hajar. Naga mau ngomong marang Ki Hajar Salokantara, “Ki….napa kula angsal tangklet?”<br />
Ki Hajar Salokantara sawise krungu suara mau kaget banjur ngadeg, “apa bener kowe sing ngomong?”<br />
“Inggih Ki, kula badhe tangklet kaliyan panjenengan?”<br />
“O…”<br />
Ki Hajar Salokantara banjur nangis lan sawise tenang banjur nakoni maneh naga mau, “hai taksaka Gung, arep takon apa?”<br />
“Saderengipun nyuwun pangapunten nggih, sampun ngageti panjenengan.”<br />
“Ora, ora…. Kowe ora salah kok. Apa sing arep kok takokake marang aku?”<br />
“Napa leres mriki dhaerah gunung Telamaya?”<br />
“Iya bener ngger, kene Gunung Telamaya”<br />
“Ingkang dipun sebat pertapan gunung Telamaya punika pundi, Ki?”<br />
“Pertapan Telamaya kuwi ya kene iki, ana perlu apa ngger goleki pertapan Telamaya?”<br />
“Napa leres panjenengan ingkang asamipun Ki Hajar Salokantara?”<br />
“Iya ngger …lha kowe kok bisa ngerti jenengku dikandani sapa?”<br />
“Dados panjenengan leres Ki Hajar Salokantara?”<br />
“Iya ngger kowe ora keliru.”<br />
“Menawi ngoten panjenengan tiyang sepuh kula…panjenengan bapak kula, Ki.”<br />
Baru Klinthing bungah banget bisa nemukake bapake. Banjur Baru Klinthing nundhuk-nundhukake sirahe.<br />
“Sek ngger, kowe kok bisa ngaku-ngaku dadi anakku ki kepriye ceritane?”<br />
“Nggih pak, kula pancen putranipun panjenengan.”<br />
“Yen pancen bener kowe ki anakku, sapa jenenge ibumu lan manggone ana ngendi?”<br />
“Ibu asmanipun Ariwulan, lan manggen wonten Desa Ngasem.”<br />
“Kowe aja tambah ngapusi aku, ngaku-ngaku anake Ariwulan, kowe ngerti Ariwulan ki sapa?”<br />
“Ariwulan menika murid padhepokan Ngasem.”<br />
“Bener ngger, kowe mrene iki apa sing menehi ngerti ibumu ngger ?”<br />
“Inggih pak, kula diparingi gentha utawa klinthingan niki supados ditinggalaken dhateng bapak kagem prathanda menawi kula menika leres putranipun panjenengan.”<br />
Ndelokake gentha utawa klinthingan mau, Ki Hajar kelingan rikala jaman biyen. Ki Hajar sedhih banget, apa maneh anakke Ariwulan awujud naga. Ki Hajar ora bisa mbayangake kaya ngapa nelangsane lan susahe Ariwulan sawise ditinggal dheweke. Atine nggregel lan nangis mbayangake pangorbanan kang gedhe lan tulus saka ibu marang anakke, sanajan anakke awujud naga.<br />
“Ngger…senadyan kowe bisa nggawa klinthingan iki, kang biyen tak wenehake ibumu Ariwulan, kuwi durung cukup ngger….ing donya iki ora ana kang kaleksanan kekarepane tanpa pangorbanan. Kabeh kuwi kudu ana tebusane. Tebusan sing tak jaluk yaiku “laku”. Yen pancen kowe bener-bener anakku lan ibumu jenenge Ariwulan murid padhepokan Ngasem, mestine kowe ngerti kang diarani “laku larak brata”. Kowe tapanen ngger…!!!”<br />
“Laku napa ingkang kedah kula laksanakaken?”<br />
“Sisih lor kana kae ana Gunung Kendhil. Tapa bratana ana kana. Ubengana utawa nglekerana gunung kae nganti tepung gelang.”<br />
Baru Klinthing banjur nglaksanakake prentahe Ki Hajar Salokantara supaya dheweke bisa diakoni anak. Ki Hajar Salokantara ngetutake saka mburi. Baru Klinthing ngubengi Gunung kendhil mau. Jebule antarane sirah lan buntut ora bisa gathuk utawa durung tepung gelang, isih kurang sakilan. Baru Klinthing nyiasati meletake ilate supaya gathuk karo buntute. Ki Hajar Salokantara weruh banjur ilate Baru Klinthing dikethok.<br />
“Ngger, kowe ora entuk nutupi kekuranganmu nganggo ilatmu kuwi. Ngertiya ngger…ilatmu kuwi pusaka sing paling hebat ora ana tandingane. Wong Jawa ngomong<br />
ilat jembare mung sawelat<br />
nanging darbe khasiyat<br />
yen pinuju nuju prana<br />
bisa hamemikat<br />
yen tan pener<br />
bisa gawe getering jagad<br />
saiki terusake maneh anggonmu tapa nganti apa kang dadi panyuwunku keturutan.”<br />
Tugelan ilate Baru Klinthing digawa Ki Hajar lan didadekake tombak jenengane “Kyai Baru Kuping”.<br />
Wis pirang-pirang taun olehe Baru Klinthing tapa. Nganti awake Baru Klinthing ora ketok maneh. Awake nganti lumuten lan wes akeh wit-witan kang thukul lan wis gedhe-gedhe. <br />
Ni Endang Ariwulan kanthi sabar nunggoni Baru Klinthing tapa. Ibune mung bisa ndonga marang Gusti supaya apa sing dadi panyuwune Baru Klinthing cepet kaleksanan.<br />
Sawijing dina Ariwulan weruh Ki Hajar Salokantara nemoni dheweke. Ariwulan banjur ngaturake sembah marang ki Hajar, “wonten napa Ki Hajar rawuh mriki?”<br />
“Wulan…aku kepengin ngerti kahananmu saiki.”<br />
“Matur Sembah nuwun Ki, kula sehat-sehat mawon. Wonten mriki tangga tepalihipun sampun kados keluarga piyambak. Sami sae sedaya kok, Ki. Kathah ibu-ibu lan lare-lare wadon ingkang asring mriki badhe ndherek siram wonten sendhang niki.”<br />
“Yo syukur yen ngana, kowe ora usah sewu-suwe manggon ana kene amarga anakmu Baru Klinthing wis arep bebas. Kowe mudhuna dhisik meyang Desa Pathok. Kanthi laku “tapa ngrame” kanggo sarana methuk anakmu kang wus dadi manungsa sempurna.”<br />
Ariwulan bungah banget krungu kabar saka Ki Hajar Salokantara. Ariwulan banjur cepet-cepet mudhun ninggalake Desa Sepakung tumuju Desa Pathok.<br />
Desa Pathok kalebu wilayah perdhikan kabuyutan Banyubiru. Ing Desa kang loh jinawi iki wargane padha makmur, kabeh kebutuhan kecukupan. Nanging ing kono wargane ora padha duwe rasa syukur marang Gusti malah isih padha takabur. Pakulinan kang ora apik miturut agama isih wae dilakoni. Contone ngombe arak, maen kertu, ledhekan lan sakpanunggalane.<br />
Desa Pathok arep ngadhakake pesta sawise panen. Warga padha repot dhewe-dhewe kanggo nyiapake pesta. Ana kang ngresiki lan nata banjar desa. Nonomane padga nggolek kewan ana alas. Wis sedina nonoman ana alas nanging ora entuk apa-apa. Nonoman banjur padha leren amarga padha ngeleh lan ngelak. Nyambi padha lungguhan lan guneman pakulinan mamah suruh ora dilalekake. Nanging wektu arep nyigar pinang kanggo ramuan mamah suruh, nanging ora ana panggonan kanggo landhesan. Banjur salah siwijine nonoman mau nggolek landhesan. Dheweke nemokake kayu kang warnane ireng banget lan katon tuwa banget. Pinang mau disigar ana dhuwur kayu. Ora nyana kayu kang gawe nyigar pinang mau ngetokake getih. Dheweke banjur mbacok-mbacok kayu mau. Kancane kabeh padha diundang amarga dheweke percaya getih mau metu saka awake kewan. Kewan kuwi jebule ula gedhe kang ngubengi gunung ora liya yaiku Baru Klinthing.<br />
Nonoman mau padha bungah lan cepet-cepet nggawa dhaging kewan mau meyang banjar. Wektu wong-wong padha repot ngurusi dhaging mau, ana salah siwijine nonoman kang ngetutake tekan banjar. Rupane bagus lan gagah nanging awake katon reget banget. Nom-noman mau jelmaane Baru Klinthing.<br />
Ing banjar, desa warga padha ngaso lan padha mangan. Nonoman mau nyedhak lan arep njaluk mangan, nanging ora ana sing gelem menehi.<br />
“Nuwun sewu, punapa kula angsal nyuwun maeme?”<br />
“Ora entuk, kana lunga !!!”<br />
“Kula ngelih pak, nyuwun sekedhik mawon…”<br />
“Kowe krungu apa ora !!! Neng kene ora nggone wong gembel lan wong ngemis kaya kowe. Kana lunga ! marake ora napsu mangan. Yen ora lunga-lunga tak gebugi.”<br />
Nonoman mau mung meneng lan isih tetep ana kana.<br />
“Kanca-kanca ayo usir wong kuwi lan gebugi bareng-bareng wae!”<br />
Nnoman mau akhire lunga ninggalake banjar.<br />
Kendurenan lan pesta wis mulai ing plataran banjar. Lanang, wadon, nom, tuwa, gedhe lan cilik padha kumpul kabeh. Padha mangan bareng-bareng. Kahanane rame banget. Kahanan sansaya rame sawise gamelan mulai dithuthuk.<br />
Beda ceritane karo wong tuwa kang lagi ngadhuk sega ana ing salah siwijining gubug ing pojokan desa. Dheweke krasa mesakake sawise weruh ana nonoman bagus lan gagah nanging katon reget lan lemes njaluk pangan.<br />
“Mbok, punapa kula angsal nyuwun maeme, kula sampun ngelih sanget?”<br />
“ O….mrene-mrene mlebu dhisik ngger lan lungguha neng klasa kana!”<br />
“Inggih, mbok matur suwun.”<br />
Nonoman mau banjur diwenehi mangan karo mbok tuwa mau. Mbok tuwa iku jebule Ni Endang Ariwulan.<br />
“Ngger, jenengmu sapa lan omahmu ngendi?”<br />
“Tiyang-tiyang sami ngundang kula Jaka Badung mbok, kula saking gunung Telamaya”<br />
“Apa….!!! Jaka Badung saka Telamaya?”<br />
“Inggih mbok, wonten punapa mbok kok sajakke kaget ?” <br />
“Ora…. ora kok, ngger”<br />
Ariwulan kelingan omongane Ki Hajar Salokantara, dheweke mbatin, “ apa iki anakku”<br />
Mbok tuwa mau nangis.<br />
“Wonten napa mbok kok panjenengan nangis?”<br />
“Ora ana apa-apa, ngger…”<br />
“Mbok desa mriki niki naminipun desa napa lan kok wonten rame-rame wonten mrika niku napa ta mbok?”<br />
“Desa iki jenenge Desa pathok, rame-rame ana kana kae yaiku para warga desa padha pesta ngrayakake bubar panen gedhe lan tiap taune ana kaya ngono kae.”<br />
“Lemah wonten mriki subur sanget nggih mbok, tiyang-tiyang sami panen kathah nggih mbok?”<br />
“Iya ngger, wong-wong kene ki padha sugih-sugih kejaba simbok iki. Saben dina mung mangan sega sithik, yen wis kenteken sega yo mangan tela. Kadhang simbok malah ora mangan, ngger…”<br />
“Simbok piyambakan wonten mriki ?”<br />
“Iya, ngger…”<br />
Sakbubare mangan lan guneman karo simbok, Jaka Badung pamitan lan pesen marang simbok, “mbok, kula badhe ningali rame-rame ing banjar desa, menawi mangke mireng swara gemrudug saking arah banjar, simbok mang numpak lesung lan mbeta enthong niki. Sampun nggih mbok kula pamit rumiyin.”<br />
Jaka Badung tumuju ing banjar desa. Dheweke arep njaluk panganan nanging ora diwenehi malah diece lan diusir.<br />
Jaka Badung nesu lan ndudut sada saka pinggange banjur ditancepake sada mau ing plataran banjar.<br />
“Sapa sing bisa njabut sada iki berarti pancen kuat tenan, prakosa lan sekti mandraguna. Bakal tak sembah ping pitu lan aku uga bakal lunga saka kene.”<br />
Kabeh wong sing ana kana wis njajal njabut sada mau, nanging siji-sijia ora ana sing bisa njabut. Akhire Jaka Badung dhewe sing njabut. Sabubare sada mau dijabut suara gluduk nyamber-nyamber, bumi gonjang-ganjing, bendhungane padha jebol lan banjir bandang. Kabeh bangunan sak isine padha keli.<br />
Lemah kang nemplek ing sapucuking sada sing dikipatke marang Jaka Badung mencelat ngalor lan dadi bukit jenenge Kendhaling Sada utawa Kendhalisada.<br />
Krungu suara gemrudug saka arah banjar, simbok langsung numpaki lesung lan nggawa enthong kanggo dhayung. Saya suwe banyu saya dhuwur lan saya deres. Simbok mau nangis kelingan omongane anake, “Ibu, geni salumahing bumi, bisa weh pepadhang lan pepati.”<br />
Saiki ana sawijining tlaga bening kang bisa gawe ngaca lan bisa menehi kauripan anyar. Tlaga iku yaiku RAWA BENING utawa RAWA PENING.<br />
<br />
<br />
<script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
k
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-56584319442085321102011-12-07T22:40:00.000+07:002012-01-22T22:44:18.335+07:00Pitik tukung<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script><br />
<br />
<br />
Pitik tukung yaiku sawijining jenis pitik Jawa kang ora nduwe buntut. Pitik jenis iku dianggep keturunan sahingga ora bisa direka-reka diwenehi buntut kaya pithik umume, dongenge iku kaya ing ngisor iki.<br />
Sunan Kalijaga,sawijining Sunan ing tanah Jawa sing wis misuwur saduluran karo Mpu Supa (tokoh legendharis sing pagaweyane tugang gawe keris sing ampuh. Sunan Kudus kang dadi tokoh ulama Islam. Dheweke asring dakwah ing tanah Jawa. BiasaneS Kalijaga sowan ing padhepokane Mpu Supa. Sunan Kalijaga kuwi sabendinane pasa sahingga ora ngrepotake Nyai Supa. Amarga saking kerepe Sunan Kalijaga sowan ing padhepokane Mpu Supa, Sunan nitipake ponakane supaya diwuruki sahingga dadi ahli keris kang mumpuni.<br />
Ing sawijining dina, kaya biasane Sunan Kalijaga sowan ing omahe Mpu Supa lan disambut kanthi bungah. Sawetara wektu ndadekake pacelathon kang ngumbara maneka warna. Nalika tabuh awan, Sunan Kalijaga lan Mpu Supa jagongan.<br />
"Ki Supa! Awake dhewe wis njagong nganthi kesel lan dina iki aku ora pasa. Aku kepengin mangan ing kene, kepengin ngrasakake iwak ing tambakmu. Kayane enak yen mangan iwak awan-awan ngene iki bareng ponakanku si Jebeng.”<br />
"Adhuh, Kakang Kanjeng Sunan, kok ora ngomong dhisik yen saiki Kakang ngaso. Ngertia ngene dakjupukake iwake!” Wangsulane Mpu Supa. Sateruse kuwi Kanjeng Sunan Kalijaga mlebu langgar nindakake sholat Dhuhur.<br />
"Sanalika Mpu Supa banjur njegur luru iwak kasenengane Kanjeng Sunan. Atine bungah banget yen bisa nuruti kepenginane sedulure sing wis misuwur ing tlatah Jawi dadi guru agama kang linuwih. Nanging bungahe mau luntur amarga sajrone jaring sing akeh iwake mau uga ana mayite si Jebeng. Ya Allah, apa dosane Si Jebeng nganti nasibe kaya ngene iki, sambate Mpu Supa sajrone kasusahane. Atine Mpu Supa krasa susah mbayangake yen Kanjeng Sunan nesu marang dheweke.<br />
<br />
Pas tutuk omah, Mpu Supa nyritakake kadadeyan mau marang bojone sing lagi adang sega. "Nyai! Apa mungkin Si Jebeng kecemplung tambak kamangka dheweke ora bisa nglangi. Saiki, mayite Si Jebeng dakturokake ing kamarku. Eling lho, aja kandha-kandha marang Kanjeng Sunan. Nyai Supa kanthi susah nglakoni prentahe bojone iku. Sawise panganan mau wis disiapake, Mpu Supa minarakake Kanjeng Sunan. Sanalika Mpu Supa crita ngalor ngidul supaya Kanjeng Kunan kelalen niate kapethuk Si Jebeng. Nanging Sunan nakokake Si Jebeng sahingga Mpu Supa nyritakake perkara sabenere.<br />
Wektu iku Sunan lagi mangan brutu sing dadi lawuh paling enak. Critane Kanjeng Sunan mandheg saka mangane banjur ngomong. "Ki Mpu kok ora crita sing sabenere wiwit mau karo aku, mbok menawa kuwi wis takdire Si Jebeng. Mula iku aku pesen karo anak putuku sing saumuran karo Jebeng supaya ora mangan brutu sing marai gela.<br />
<br />
"Ngapunten Kakang Sunan, aku kepeksa tumindak kaya mangkene amarga hormatku marang Kanjeng Sunan supaya ora nguciwakake Panjengan. Nanging kuwi kabeh wis takdire sing Maha Kuwasa.Ya wis, kanthi ijin sing MahaK pitik mau dakuripke supaya dadi seksi kedadean mau sing nggawe sedhih awake dhewe. Banjur pitik sing dipangan mau ilang lan dumadakan metu pitik cilik sing ora duwe buntut. Kadadeyan mau ndadekake Mpu Supa gumun. Banjur Kanjeng Sunan ngomong, "Wis, Mpu! saiki kita reksa mayate si Jebeng supaya jembar alam kubure. Sabubare ngubur mayite Jebeng sing isih bocah iku, Sunan Kalijaga pamitan arep lunga menyang pondhoke.<br />
<br />
Ki Supa lan bojone janji bakal ngamalake amanate Kanjeng Sunan satemene. Amanate yaiku supaya njaga anak-anak kang dadi peneruse.<br />
<br />
Nganti saiki isih kelaku ing masyarakat Jawa sing ngrawehi bocah-bocah mangan brutu. Jarene yen dilanggar bakal ana kedadeyan sing nguciwakake utawa ndadekake wong sing mangan brutu dadi gela. Pitik tukung uga dianggep duwe tuwah lan didadekake sesaji tolak bala ing masyarakat Jawi.<br />
Wanci semene uga akeh sing percaya yen mangan brutu iwak, utamane iwak pitik Jawa bisa ndadekake lalinan. Uga ana sing kandha sing nyebabake lalinan iku amarga panggonane brutu ana ing mburi cedhak buntut.[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-73925951815877162442011-11-12T20:56:00.002+07:002011-11-12T20:56:36.095+07:00Pepunden-pepunden Wonten Kelurahan Saripan<hr /><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><!--[endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style> <![endif]--><o:p> Kecamatan Jepara, Kabupeten Jepara</o:p></m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<o:p> </o:p> <br />
<div class="MsoNormal">Kirang langkung kalih kilometer (2 Km) sangking pendapa Kabupaten Jepara wonten kelurahan ingkang naminipun Saripan. Kelurahan Saripan punika taksih kalebet wonten kecamatan Jepara, Kabupaten Jepara. Nami Saripan punika amargi rumiyin wonten ulama saking keraton Surakarta, ingkang asmanipun Pangeran Arif. Pangeran Arif kaliyan rencangipun, Asmo Moliki ngumbara murih nyebaraken agami Islam wonten wilayah Jawi sisih ler. Nalika piyambakipun ngumbara, Pangeran Arif kepanggih kaliyan utusan saking Mataram ingkang asma Mbah Dirjan. </div><div class="MsoNormal">Saklebetipun ngumbara, Pangeran Arif, Mbah Moliki, lan Mbah Dirjan manggihi papan ingkang nengsemaken. Papan kala wau asri lan ugi wonten lepen ingkang toyanipun bening lan resik sanget. Ing papan wau wonten ingkang baureksa inggih punika sawer ingkang ageng sanget, sawer wau nggadhahi wiso ingkang mandhi. Saksanesipun sawer ugi wonten banas pati, uling lan sakbangsanipun. Warga sakcaketing papan kalawau sami boten nyaketi lepen menawi boten wonten kabetahan ingkang sanget.</div><div class="MsoNormal">Pangeran Arif sakrencangipun ngupaya supados ing lepen wau saged dipun ginakaken warga. Kanthi ngedalaken sedaya kasudiran ingkang dipun gadhahi, Pangeran Arif sakrencang ngraosaken sawer lan bangsa-bangsa sanesipun. Lajeng, lepen kalawau dipunparingi nami Wiso utawi Kali Wiso. Pangeran Arif sakrencang mesanggrah wonten papan punika ngantos sak sedanipun. Papan kalawau dipun paringi thethenger Saripan ingkang asalipun saking tembung Sarine Papan.</div><div class="MsoNormal">Kawontenan Pangeran Arif sakrencang wonten Kelurahan Saripan menika saged dipanggihi patilasanipun wujud pasareanipun<span> </span>papunden-pepunden menika. Pasareanipun Mbah Moliki kirang langkung 2Km saking pendapa Kabupaten. Pasareanipun Pangeran Arif dipunwastani warga Pasarean Pangeran Sarip. </div><div class="MsoNormal">Ngantos sakmenika pasarean pepunden-pepunden kalawau taksih wonten, lan dipunreksa warga kanthi sae. Warga ingkang kagungan kersa, lan pitados murih saged lancar boten wonten alangan punapa-punapa langkung rumiyin nyekar wonten papan-papan punika.</div><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-79443592792565452592011-11-11T20:52:00.000+07:002011-11-12T20:53:01.956+07:00Pasaran Pahing dadi Pantangan Ing Desa Mejing<hr /><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><!--[endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style> <![endif]--><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Pasaran Pahing, kanggone masarakat desa Mejing, kecamatan Candimulyo, kabupaten Magelang, kalebu pasaran kang dadi sirikan. Sing dikarepake sirikan ing kene yaiku ora kena nindakake pagaweyan kang bisa njalari cilaka, utawa njalari kedadeyan kang ora dikarepake. Kayata: ora kena ijab, ora kena kanggo mijeti wong, ora kena supitan, ora kena kanggo negor wit lan sapanunggalane. Pokokke pagaweyan kang mbebayani utawa duwe resiko gedhe, masarakat ora wani nindakake ing pasaran Pahing.</div><div class="MsoNormal">Miturut ceritane wong-wong tuwa, biyen pasaran Pahing kuwi minangka pasaran kang biasa digunakake<span> </span>kanggo mateni wong. Prastawa iki kawiwitan ing jaman Walanda. Kreteg kang ana ing dhusun Kalibening-Mejing, minangka papan kang digunakake kanggo nyembelih wong-wong tahanan utawa wong kang luput marang pamarentahaning Walanda. Lan nalika G 30 S PKI, paten pinaten ing kreteg iku kadang isih ditindakake. Dadi kreteg iku saiki dadi angker.</div><div class="MsoNormal">Pasaran Pahing dianggep pasaran kang sangar kanggone masarakat Mejing. Ananging warga kang cetha ora kena nglanggar pasaran iku, warga kang asli klairan desa Mejing. Yen warga pendatang ora dadi ngapa. Senajan ora dadi ngapa, warga pendatang uga ora wani nglanggar pantangan mau.</div><div class="MsoNormal">Ana kedadeyan nyata kang dialami dening warga asli Mejing. Jenenge Ikhsan. Dheweke nalika ijab, nganggo pasaran kuwi, nadyan wis dipenging supaya ora ijab ing pasaran iku, meksa dheweke nglanggar. Ora sawetara suwe saka ijabe, udakara telung dina sawise ijab, bojone tiwas ketabrak motor. </div><div class="MsoNormal">Ana maneh Mbah Surti, nalika ing pasaran Pahing dheweke dikongkon mijeti tanggane kang ora percaya anane pantangan iku. Senajan Mbah Surti ora gelem mijeti, nanging dheweke dipeksa kudu gelem mijeti kanthi upah kang gedhe. Banjur kepeksa dheweke mijeti tanggane mau. Sabubare mijeti, awakke Mbah Surti malah dadi lara kabeh, pating krekes, banjur masuk angin nganti seminggu suwene.</div><div class="MsoNormal">Kedadeyan kaya kang wis disebut ing dhuwur mau, dadi peringatan keras tumrape masarakat Mejing. Isih ana maneh prastawa-prastawa kang nganeh-anehi ing pasaran Pahing, nalika masarakat kang ora percaya banjur nerak pantangan iku. Nganti saiki nadyan jaman wis malih rupa sakabehane, nanging pantangan mau tetep dadi urusan kang nggegirisi tumrape masarakat Mejing.</div><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script></m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-29260944394591312442011-10-09T20:47:00.000+07:002011-11-12T20:50:07.228+07:00PANTAI MOROSARI DEMAK<hr /><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><!--[endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style> <![endif]--><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Zaman Kerajaan Mataram diperintah dening Prabu Aji Pamoso yaiku Prabu kang wis sempurna ing uripe. Prabu kang nduweni sakabehane lan duwe bojo Ratu kang setya marang dheweke. Susah, lan seneng Sang Ratu lila dhampingi ana ing sisihe Prabu Aji Pamoso. Ora nyono Sang Ratu iku mau<span> </span>dipundhut dening sing nggawe urip amarga lara sing angel ditambani. Wektu semono ana sawijine panglima kang wis misuwur amarga kasaktene yaiku sing nduweni jenenge Resi Kano. Resi Kano iku panglima kang kasaktene ngluwihi Prabu Aji Pamoso, sang prabu iri marang Resi Kano. Resi Kano iku panglima saka negara liya sing lagi ngumbara ana ing tlatah Jawa ing sisih kulon Demak. Dheweke kuwatir saupama ana wong sing ngluwihi kasaktene lan dheweke kuwatir drajate mudhun ing pandhangane masyarakat kang lagi dipimpin.</div><div class="MsoNormal">Sang Prabu mikir lan<span> </span>nduweni siasat arep nyingkirake Resi Kano saka Mataram lan kepengin mateni dheweke. Saben dina Sang Prabu nggolek siasat kepriye carane bisa mateni Resi Kano saka desa kene. Wong kampung ora ana sing ngerti kepriye akal licikke sang Prabu. Sadurunge Resi Kano diusir, dheweke wis krungu dhisik yen arep diusir lan dipateni dening Sang Prabu. Ing<span> </span>wayah wengi Resi Kano lunga saka Kerajaan Mataram, pawarta lungane Resi Kano wis sumebar nganti tekan Prabu Aji Pamoso. Sang Prabu sansaya ngamuk, sahingga prabu ngerahake para pengawal kanggo nggoleki Resi Kano.</div><div class="MsoNormal">Para pengawal bingung sakarepe dhewe lan bola-bali takon marang Sang Prabu, “punapa leres Sang Prabu badhe mateni Panglima Resi Kano kang nduweni kasakten kang ngluwehi Sang Prabu? Punapa boten kelintu, Gusti.”</div><div class="MsoNormal">Sang Prabu ora mangsuli. </div><div class="MsoNormal">Resi Kano anggone mlaku wis tekan pantai kulon Pulo Jawa, cedhak Kutha Bonang Demak.</div><div class="MsoNormal">Resi Kano ndhelik ing sawijining tlatah, yaiku ing jero guwa kang ketutup dening wit-witan kang akeh. Resi Kano nggoleki guwa kang sepi, sing<span> </span>ora bisa dimangerteni dening manungsa. Guwa mau arep dinggo tapa.<span> </span></div><div class="MsoNormal">Dheweke nyuwun marang Gusti Allah supaya njaga awakke saka Prabu Aji Pamoso lan pengawale. Nalika Resi Kano tapa, Sang Prabu ngunus Resi Kano saka buri, sauntara Resi Kano mati,<span> </span>anehe mayite Resi Kano wis ora ana lan ngilang saka pasawangan. Bebarengan karo ilange mayite Resi Kano Sang Prabu krungu swara banter lan angin ribut kang nggawe mrinding kulite Sang Prabu.</div><div class="MsoNormal">Prabu Aji Pamoso wedi lan ngucap lafal-lafal kang nuduhakake kasaktene. Sabubare swara iku ilang, ora dinyono ana ula naga raksasa,<span> </span>ula iku ngeses kaya arep mangan Prabu Aji Pamoso. Amarga kasaktene ula kuwi, pantai kang ana ing Bonang Demak swarane sansaya banter lan ombake sansaya gedhe. Letsedhela Sang Prabu Aji Pamoso ngetokake panah (cemparing) ing tangane. Cemparing iku diculake nganti kena sirahe ula naga raksasa kuwi.<span> </span>Bebarengan karo matine ula naga kuwi, saka sisih wetan metu putri kang ayu, banjur ngomong marang Sang Prabu.</div><div class="MsoNormal">”He... Raja, amarga jasa-jasamu aku bisa dadi manungsa maneh. Aku ngaturake matur suwun amarga ana kedadean iki, aku bisa metu saka pantai iki lan bisa dadi manungsa maneh.</div><div class="MsoNormal">Putri kang ayu mau jenenge Dewi Wasowati. Amarga<span> </span>jasa-jasane, Sang Putri menehi cangkokan kembang wijaya kusuma kang akeh sanget sari-sari marang Sang Prabu. Kembang wijaya kusuma yaiku kembang kang arang ditemokake ana ing kampung kono.<span> </span>Kembang iku pancen akeh banget sing nggoleki amarga bisa dinggo nambani lara apa wae kang angel ditambani dening manungsa. Nanging saking senenge, kembang mau lan sari-sari (madu)ne tiba ing tengah segara.</div><div class="MsoNormal">Let sedhela sari-sari kembang mau kecampur karo banyu ing pantai iku. Banyu kang wis kecampur karo sari-sari kembang wijaya kusuma iku warnane dadi biru. Pantai iku dijenengake Pantai Morosari sing dumunung ing Kutha Demak. Sapa wae sing teka ing pantai iku nalika sasi Syawal bakal weruh sari-sari saka pantai iku. Sapa wae sing bisa weruh sari-sari saka pantai iku banjur ngusapake ing sakojor awakke, lara apa wae bakal mari lan awakke dadi seger.</div><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script></m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-28928000255130063832011-09-24T15:45:00.001+07:002011-10-03T20:13:36.060+07:00Teplok<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; font-family: Arial,Tahoma,Helvetica,FreeSans,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Anyoroti gorengan isuk iki<div>katon si-mbah tansah temen anggone ngorek</div><div>mung sinanding mbale ing panguripane</div><div>rampung goreng langsung budal</div><div>nanging kok tasih peteng paningalanku</div><div><br />
</div><div>si-mbah tetep wae mlaku...</div><div>sanajan margi tasih sepi njejet</div><div>ora ana kebulan saka tunggangan sing asring gawe seseke dada</div><div><br />
</div><div>si-mbah....</div><div>padha nyang pundi panglipun lara mu?</div><div>mung sinanding bale sabenturumu</div><div>padha ing ngendi canggah-mu?</div><div>mung emban sing kok gemgem kenceng</div><div><br />
</div><div>si-mbah.... templok mu kang setya ing uripmu<br />
<br />
<br />
<a href="http://sajak-sajakjingga.blogspot.com/2011/09/teplok.html">http://sajak-sajakjingga.blogspot.com/2011/09/teplok.html </a></div></span><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>s Ulin Ni'amhttp://www.blogger.com/profile/15066086648468324680noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-58914683363486286452011-09-22T08:43:00.000+07:002011-09-22T08:43:13.607+07:00NYI PANDANSARIIng jaman biyen ana sakpasang pangumbara saka Dieng. Wong loro mau tembe wae tapa ing Gua Sri Rahayu sing angker banget. Ora sembarang wong mlebu Gua metune esih urip. Nanging wong loro iki beda, malah metune nggawa jimat-jimat sing ampuh banget. Sing lanang entuk jimat teken, klambi antakusuma, lan tombak. Sing wedok entuk jimat lampu.<br />
Pangembara mau lunga ngetutke miline banyu. Ing ndalan wong loro mau kerep ngaso sinambi mulangake ilmu-ilmu kang migunani, tuladhane cara mertani lan liya-liyane. Uga ora lali mulang ilmu silat. Pangumbara lanang ora tau gelem nudhuhake jenenge. Mula wong-wong sing kenal dadi krasa bingung. Amarga kerep nggawani jimat, mula wong lanang mau dijenengi Ki Kramat dening para padunung.<br />
Saben mandheg, wong loro mau njenengi panggonan sing durung nduweni jeneng. Pas mandeg ing panggonan sing akeh alase, mula panggonan kuwi dijenengi Wanadadi (Wana tegese alas, dadi tegese dadi desa).<br />
Sakwise njenengi, wong loro mau lunga maneh nganti tekan panggonan kanggo ngaso. Nalika ngliwati dalan sing akeh lemah lempunge sikile Nyi Pandansari kecepit lemah lempung kuwi. Mula desa kuwi dijenengi desa Kecepit.<br />
Wong loro mau mlaku ngidul terus ngliwati desa Timbang lan desa Langgar. Sakwise manjat gunung mudhun jurang wong loro mau tekan gunung sing akeh wit-witane. Udakara gari sepuluh langkah maneh, ujug-ujug kaget amarga tekane ayam jago sing ngejak tarung. Ki Kramat lan ayam jago nduweni pusaka dhewe-dhewe. Pas Ki Kramat luput, ayam jago kuwi nyucuk gegere Ki Kramat nganti dheweke tiba nglekar. Banjur Ki Kramat menyat lan nganggo klambi antakusuma sing bisa nggawe dheweke mabur tanpa suwiwi. Pas Liring Galih luput, Ki Kramat nugel suwiwine Liring Galih nganggo teken. Mesakake Liring Galih, suwiwine tugel lan dheweke langsung tiba ing lemah. Liring Galih kelaran nganti njaluk ngapura.<br />
Ing wektu lan panggonan sing padha, Nyi Pandansari uga tarung nglawan Nagaraja. Ing wiwitane dheweke kalah. Nanging sakwise dikei cara ngalahake Nagaraja dening Liring Galih, Nyi Pandansari kepengin males kalahe mau. Tarung sing kapindho iki luwih rame. Ngelingi durung ana sing luput, mula wong loro mau tarunge ati-ati. Pas Nagaraja luput, Nyi Pandansari nunclepke tombake ing buntute Nagaraja nganti tugel. Amarga kuwi Nagaraja diarani Naga Buntung. Sakwise Liring Galih lan Naga Buntung kalah, panggonan kuwi banjur dipasrahake marang Ki Kramat lan Nyi Pandansari. Kanggo sakwetara, Ki Kramat lan Nyi Pandansari manggon ing kono. <br />
Ing sawijining dina wong loro kuwi pamitan marang Liring Galih lan Nagaraja amarga arep lunga mertapa. Wong loro kuwi weling supaya santri-santrine sing wis diwulang dijaga kanthi apik. Santrine Ki Kramat sing melu yaiku Ki Diposentono lan Ki Kramadiwirya. Santrine Nyi Pandansari sing melu yaiku Genduk Napsiyah dan Rara Juminten. Sakdurunge mangkat mertapa, wong loro kuwi adus dhisik ing sumur Sirah Benda.<br />
Sakwise adus, wong loro kuwi mertapa. Ki Kramat tapa madhep kulon sakngisore wit benda. Lan Nyi Pandansari tapa madhep kidul sakngisore wit jati. Sakwise tapa patang taun, Ki Kramat entuk pusaka pedhang Kamkam. Lan Nyi Pandansari entuk pusaka pecut Wijayakunang. Banjur Ki Kramat mulih kampung lan Nyi Pandansari nerusake tapa sing jenenge tapa ngrame suwene sak taun. Tapa ngrame yaiku tapa sinambi mlaku-mlaku, ora mangan lan nginum, lan ing saben panggonan sing diampiri mulangake ilmu-ilmu sing migunani.<br />
Nyi Pandansari mlaku ngulon ngetutke miline banyu kali anggone tapa ngrame. Santrine loro wedok mau uga melu ngetutke. Sakwise ngliwati gunung cilik ana swara kumrincing. Jebule ing gunung ana wong wedok tuwa sing nganggo klambi apik lan ing lengen lan sikile kebak gelang lan ali-ali saka emas. Mula yen mlaku gelang-gelang kuwi unine kumrincing. Amarga ana swara kaya ngana desa kuwi dijenengi desa Krenceng. Wong wedok tuwa kuwi nganti seda ora nduwe bojo, mula dijenengi prawan sunti.<br />
Nyi Pandansari karo santri-santrine neruske olehe tapa ngrame, ing dalan sinambi mulangake ilmu-ilmu kang migunani. Sing luwih akeh diwulangake yaiku ilmu mertani. Padunung saben desa sing diampiri wong telu kuwi ngrasa seneng lan gumun amarga wong telu kuwi sopan, sabar, lan wibawa. Sakwise padunung wis pinter lan nyambut gawe kanthi apik, mula Nyi Pandansari lunga ing panggonan liya sing anyar. Nyi Pandansari tekan desa Lamuk lan tulung-tinulung karo Ki Didakewasa. Ing kana Nyi Pandansari mulang ilmu bab nandur kapuk lan cara mbuwang wiji kapuk, ngikal benang, lan nggawe bujur. <br />
Sakwise tapa ing gunung Indrakila Nyi Pandansari nerusake mlaku nganti desa Bukateja. Dheweke dadi tukang masak ing warunge Nyi Serut. Masakane pancen enak mula ing saben dinane akeh wong mangan ing warung kuwi. Amarga sopan anggone ngladeni ndadekake dayoh sing teka pada seneng mangan ing kana. Rada suwe Nyi Pandansari nyambut gawe ing kana. Nyi Pandansari arang ngaso, pagaweyane saya akeh lan ditambahi maneh golek suluh. Amarga keselen, Nyi Pandansari mriyang. Sanadyan mriyang, Nyi Pandansari tetep nyambut gawe tanpa ngaso.<br />
Nyi Serut nesu-nesu nalika weruh Nyi Pandansari turu ing ngarep pawon. Dheweke mung nglebokake sikile ing njero pawon. Nyi Pandansari pancen nduwe kasekten yaiuku sikile bisa kanggo suluh. Sakwise ngerti Nyi Pandansari lagi mriyang lan ngerti crita pangumbarane, Nyi Serut njaluk ngapura karo nangis. Nyi Serut gumun lan pengen mbales pitulungane Nyi Pandansari. Tapi Nyi Pandansari ora gelem yen dheweke diladeni kaya Ratu. Nyi Pandansari lila legawa lan nganggep sakkabehane iku ujian kanggo dheweke. Sakwise ngrasa cukup anggone tapa ngrame, Nyi Pandansari banjur pamitan karo Nyi Serut amarga arep mulih ing desa Pandansari. Pisahe wong loro iki nelangsani amarga wong loro kuwi tangisan minangka rasa paseduluran.<br />
Ing dalan, Nyi Pandansari mampir ing omahe Ki Dudakewasa kanggo methuk santri-santrine. Nalika tekan omahe Ki Dudakewasa, Nyi Pandansari ngguyu amarga seneng pangumbarane lancar. Sakdurunge mulih, Nyi Pandansari lan santrine dikon adus ing sumur kembang. <br />
Saben malem Jum’at Kliwon Ki Kramat nganakake silaturahmi sinambi musyawarah ngrembug perkara desa. Ing wengi kuwi, Ki Kramat nyritakake yen tapa ngrame sing dilakokake bojone wis rampung wektune. Ora suwe ujug-ujug ana wong teka banjur ngomong Nyi Pandansari lan santrine wis tekan wates desa Pandansari. Nyi Pandansari lan santrine dipethuk dening Ki Kramat lan warga ing Gapura desa Pandansari. Warga padha seneng amarga Nyi Pandansari wis mulih saka ngumbara. Sakwise ngaso Nyi Pandansari banjur adus jamas ing sumur sirah benda. Sakwise adus Nyi Pandansari ngucap syukur pangumbarane wis rampung lan mulih kanthi slamet. Nyi Pandansari lan Ki Kramat nemoni warga sing teka ing omahe. Kabeh warga seneng weruh Nyi Pandansari mulih kanthi slamet.<br />
Kanggo ngeling Nyi Pandansari sing wis mulangake ilmu-ilmu kang migunani kanggo uripe warga, mula desa kuwi dijenengi desa Pandansari. <br />
<br />
<br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-49544898442571961142011-09-22T08:39:00.002+07:002011-09-22T08:39:47.861+07:00NYAI RATU KIDULSalah sijine cerita kang ana ing daerah Cilacap, yaiku cerita Nyi Ratu Kidul utawa Nyi Loro Kidul. Ratu kuwi dipercaya karo uwong Jawa minangka ratu kang nguwasani laut kidul. Dene asal ceritane, yaiku:<br />
Jaman biyen ana krajan aran Krajan Padjadjaran. Ratune asama Prabu Mundingsari. Dheweke duwe kesenengan golek kewan ana ing alas. Ing sawijine dina, Prabu Mundingsari lan para punggawane, lunga menyang alas saperlu golek kewan buron. Nanging neng alas, dheweke kapisah saka para punggawane.<br />
Nalika dheweke keturon merga keselen bubar nggoleki para punggawane, mak jleg!….ning sebelahe ana prawan ayu kang banget nyenengake. Prawan wau ngaku yen dheweke putu saka ratu kang nguwasani alas kono. Lan Prabu Mundingsari dijak sowan marang krajan Ratu alas wau.<br />
Cekake cerita, pawongan loro wau tekan krajan Ratu alas. Prabu Mundingsari tekan krajan lan ditemoni karo ratu kang rupane elek, nanging tuture alus. “ah…hah…hah, Prabu Mundingsari mugi kowe seneng ana neng krajanku!...ngertia Prabu Mundingsari, sak benere putuku kuwi duwe rasa tresna marang panjenengan!” kaya ngono tuture ratu alas wau. Prabu Mundingsari ngrasa bingung,nanging meneng wae. Lajeng Prabu Mundingsari karo prawan wau dinikahke.<br />
Sakwise suwe ana ing alas, sawijine dina Prabu Mundingsari grenengan karo garwane, “Nimas…Kangmas ana ing kene wis suwe. Lan sesuwene iki, kang mas durung tau sowan marang krajan Padjadjaran. Nimas…keparenga kang mas sowan marang Krajan Pajajaran kanggo mangerteni kahanan para rakyatku!” krungu Prabu Mundingsari ngendika kaya ngono, garwane ngrasa sedhih,”ya…kangmas. Kangmas angsal sowan marang Krajan Pajajaran. Nanging jenengan ampun supe kaliyan kula…!.” Lajeng Prabu Mundingsari mangkat menyang Krajan Pajajaran.<br />
Sak wise malu ngliwati alas, Prabu Mundingsari tekan ing Krajan Pajajaran. Ana ing kono, dheweke disambut rame karo para rakyate merga dheweke wis suwe angone ninggalake Krajan Padjadjaran.<br />
Nalika Prabu Mundingsari wis suwe ana ing Krajan Pajajaran, ing sawijine dina, dheweke krungu ana swara bayi nangis. Nalika digoleki, jebul swara wau asale saka kranjang. Dheweke nggendong bayi wau metu saka kranjang. Aneh! Dadakan Prabu Mundingsari kaya-kaya meruhi garwane sing ana ing alas. Lan krungu swarane garwane wau kaya-kaya pesen marang dheweke “kangmas…ngertia, bayi kuwi anake dhewe! Kangmas…kula nyuwun tulung marang jenengan. Tulung bayi kuwi openana ana ing tengahing manungsa!” mangkono pesene garawane marang dheweke. Krungu kang kaya ngono, Prabu Mundingsari bingung, “ana ing tengahing manungsa? Apa tegese Nimas…?”takone Prabu Mundingsari marang garwane. “kangmas…ngertia, sakbenere kula asale saka bangsa jim…!”jawabe garwane karo luh kang netes.<br />
Bayi wau diopeni karo Prabu Mundingsari lan diarani Ratna Dewi Suwido. Nanging permaesuri ngrasa ora seneng marang anane Dewi Suwido ana ing Krajan Padjadjaran. luwih-luwih sakwise Dewi Suwido ngancik dewasa. Dheweke tambah katon nyenengake. Bab iki kabeh, ndadekake prameswari duweni niyat ala karo Dewi Suwido. Prameswari lajeng nganggo dalan kang ala kanggo nyingkirake Dewi Suwido saka krajan. Prameswari nemoni tukang tenung.<br />
Ana ing wengi kang wis disiapake, tukang tenung wau mulai nyebar penyakit menyang kamare Dewi Suwido.<br />
Wektu esuk wis sumebar. Dewi Suwido tangi saka amben lan ngarasa siraeh ngelu,lan pipine krasa gatel. Kaya apa kagete Dewi Suwido! Nalika dheweke ngaca, rupane wis malih medeni lan ora ayu maneh kaya sak durunge.ana ing kamar Dewi Suwido nangis ngguguk, nangisi nasibe kang kaya mangkono. “Duh Gusti…menapa salah kula? alangan menapa kang nemahi kula?”<br />
Prabu Mundingsari kang krungu kabar kang kaya ngono, ngira yen Dewi Suwido kuwi kena penyakit lepra, lan kudu diusir saka Krajan Padjadjaran. Dewi Suwido kang krungu kabar kaya ngono saya lara arine.<br />
Ana ing dina kang wis diatur, Dewi Suwodo karo kairing dening para punggawa kabuwang ing alas. Dewi Suwido dibuwang menyang alas. Para punggawa ora ana kang ngeterke Dewi Suwido nganti tekan alas, merga padha wedi yan bakal ketularan.<br />
Ana ing alas Dewi Suwido nglakini tapa brata nganti sasen-sasen. Nyenyuwun marang Gusti supaya bisa kaya biyene maneh. Sawijine dina, Dewi Suwido krugu ana swara, “Anaku Dewi Suwido, yen kowe pengen kaya biyene maneh, mlakua menyang arah kidul! yen wis nemoni laut Kidul, nyawijia kowe ana ing laut Kidul lan aja kumpul, maneh karo bangsa manungsa!” mangkono unine swara gaib wau.<br />
Lajeng Dewi Suwido nuruti swara wau. Dheweke mlaku menyang arah kidul lan njegur ana ing laut Kidul.nalika dheweke mentas saka laut Kidul, kaya apa bungahe Dewi Suwido! Saiki rupane wis malih kaya biyene maneh. Lan Dewi Suwido nuruti swara wau, yaiku ora kumpul maneh karo bagsa manungsa.<br />
Uwong jawa percaya yen Dewi Suwido nganti saiki tesih urip lan nguwasani laut Kidul. Lajeng terkenal karo aran ratu laut kidul.<br />
Menika asale cerita Nyi Loro Kidul saka daerah Cilacap.<br />
<br />
<br />
<br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-332874208781167782011-08-05T18:41:00.000+07:002011-08-05T18:41:11.569+07:00NAYA GIMBAL LAN DUMADINE JENENG-JENENG DESA ING BLORA<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script><br />
Naya Gimbal, jeneng asline Naya Sentika. Dheweke mantan prajurite Pangeran diponegara. Sawise Pangeran Diponegara dicekel dening Walanda, dheweke lan bojone uga kanca-kancane kayata Sura Sentika ngungsi kanggo nyusun rencana perjuwangan nganggo carane dhewe. Banjur Naya Sentika manggon ing dhukuh Sumber Wangi lan netep nganti taun 1855.<br />
Sawise manggon ing Sumber Wangi, Naya Sentika lan bojone banjur meguru ngelmu kasekten marang Ki Samboro. Ki Samboro yaiku pendheta ing padhepokan Guwa Nglengkir. Ing padhepokan kuwi dheweke nduweni kanca sing jenenge Beja. Marang Ki Samboro dheweke nyitakake apa kekarepane, yaiku nutukna perjuwangane Pangeran Diponegara.<br />
Dening Ki Sambora dheweke diutus tapabrata ing gunung Genuk ing dhaerah Taunan. Miturut Ki Samboro tandha kanggo miwiti pembrontakan kuwi manut karo kahanane genuk ing Gunung Genuk. Menawa gunuk kuwi rubuh lan lambene madhep ngulon, mula pembrontakan diwiwiti saka kulon, mula lambene madhep ngidul, mula diwiwiti sala kidul.<br />
<br />
Beja iri marang Naya Sentika merga dheweke ora pati digatekake dening Ki Samboro kaya dene Naya Sentika lan bojone. Sakliyane kuwi, dheweke uga nduweni rasa seneng karo Dyah Ayu Sumarti, bojone Naya Sentika. Mula Beja nduweni niyat ala marang Naya Sentika. Nalika Naya Sentika lagi tapa, Beja njarak ngrubuhake genuk kang ana ing Gunung Genuk banjur dheweke ndhelik ing lereng Gunung Genuk. Esuke Naya Sentika weruh yen genuk mau wis rubuh lan lambene madhep ngulon. Naya Sentika banjur ngunus gamane kang arane Kyai Sadak lan maju perang karo prajurite. Naya Sentika lan prajurite banjur sorak-sorak, mula panggonan kang dinggo sorak-sorak mau diwenei jeneng Gunung Surak. Nanging sadurunge budhal Naya Sentika lan prajurite dipenggak dening Ki Samboro merga rubuhe genuk mau ora merga rubuh dhewe nanging digawe dening manungsa. Sawise konangan yen sing ngrubuhake genuk mau Beja, Naya Sentika banjur nggoleki Beja nanging Beja langsung njaluk pangapura. Merga genuk wis kadhung rubuh, mula Naya Sentika tetep nerusake niyate miwiti pembrentokan. Pembrontakan kuwi diwiwiti saka kulon, yaiku dhaerah Rembang.<br />
<br />
Dhaerah sing pisanan diserang dening Naya Sentika yaiku dhaeran Lasem merga ing dhaerah kuwi ana gudhang uyah. Gudhang diobong lan wedana lasem dicekel, digawa lunga, banjur pungkasane dipateni denging Naya Sentika. Panggonan kang dinggo mateni wedana Lasem banjur dijenakna Nggakyang dening Naya Sentika merga wedana Lasem mati ngadek kaya tunggak nalika kena gamane Naya Sentika. Dene panggonan kang kotosan getihe wedana Lasem diwenehi jeneng Desa Merah.<br />
Sawise nyerang Lasem, rombongan Naya Sentika banjur ngalih ing dhukuh Bangsri wektu kuwi dhukuh Bangsri dipimpin dening lurah kang jenenge Ki Gedhe Toinah. Ora let suwe Naya Sentika manggon ing Bangsri akeh rakyate kang ngrewangi pembrontakane Naya Sentika. Naya Sentika banjur nyerang desa-desa kang dadi sekutune walanda. Sawise kuwi Naya Sentika banjur lunga ngalor ngetan saperlu nyusun kekuwatane prajurite. Dyah Ayu Sumarti ditinggal ing Bangsri saperlu nglatih prajurit wadon. Panggonane Naya Sentika lunga ngalor ngetan dijenakna Nglorok <br />
<br />
Bupati Blora krungu kabar bilih ana pembrontakan ing Bangsri, dheweke banjur ngutus adhine, Pangeran Sumenep supaya nglawan Naya Sentika.nanging sawise teka ing Bangsri, Pangeran Sumenep malah seneng karo bojone Naya Sentika, Dyah Ayu Sumarti. Nanging Dyah Ayu Sumarti ora gelem marang Pangeran Sumenep. Dyah Ayu Sumarti banjur mlayu lan madul marang bojone. Nalika iku Naya Sentika wis duweni gelar Naya Gimbal merga dheweke ora gelem ngethok rambute sadurunge walanda lunga tanah Jawa.<br />
Pangeran Sumenep nggudak-nggudak Dyah Ayu Sumarti banjur kedadean perang antarane prajurite naqya Gimbal lan prajurite Pangeran Sumenep. Ing peperangan kuwi prajurite Pangeran Sumenep kalah lan balik Blora. Ing peperangan kuwi uga nglairake jenenge desa-desa ing Blora, yaiku desa Turi (panggonan Naya Gimbal nambani prajurite sing catu nganggo gadhang turi sing isih nom utawa pupus), desa Sumampir (panggonan mayite prajurite Pangeran Sumenep kang semampir ing wit-witan), lan desa Tinggil (panggonan kang dinggo seneng-seneng prajurite Naya Gimbal merga menang perang musuh Pangeran Sumenep).<br />
<br />
Raden Mas Tumenggung Cokronegoro krungu kabar bilih prajurite Pangeran Sumenep kalah dening Naya Gimbal. Dheweke banjur jaluk tulung marang Kumpeni walanda ing Semarang. Dene Naya Gimbal lan prajurite kang direwangi Ki Gede Toinah Pendeta Ki Samboro, Beja, lan Dyah Ayu Sumarti nerusna lakune ing dhukuh Sambeng. Nanging ana prajurite kang diutus menyang Gunung Genuk saperlu njupuk gaman utawa senjata kan eujute pedhang lan bendhe. Ing tengah dalan utusane ketemu karo wong-wong desa Taunan lan Mrayun. Wong-wong mau nyaranke supaya senjata saka gunung Genuk disimpen wae ing daleme Lurah Desa Mrayun. Saran iku ditampa dening utusane Naya Gimbal.<br />
<br />
Sawise bantuawan saka Semarang teka banjur langsung nggudak Naya Gimbal lan prajurite ing dhukuh Sambeng. dening wong kono prajurite Kumpeni Walanda diduduhake panggonan kang dinggo ndelik Naya Gimbal lan prajurite. Kanthi aling-alingan arak-arakan nganten kang diiringi terbang lan jedhor, Kumpeni Walanda lan prajurite Bupati Blora nyerang Naya Gimbal lan prajurite. Rakyat dhukuh Sambeng akeh sing mati. Panggonan iki banjur diwenehi jeneng desa Besah dening Naya Gimbal. Lan wong-wong dhukuh Sambeng ora kena besanan karo wong-wong saka desa Besah. Ing peperangan iku Naya gimbal ngetokake kasektene nganti ora ana plurune Kumpeni Walanda kang bisa nembus awake.nanging pungkasane Naya Gimbal nyerah lan digawa Bupati Blora menyang Rembang. Dening Residen Rembang Naya Gimbal dilebokake tong, ditaleni, diskrup, dipaku, banjur diguwak ing laut.sawise kuwi Bupati Blora lan prajurite bali ing Blora.[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-5799711588135417272011-08-05T18:39:00.000+07:002011-08-05T18:39:20.760+07:00MRENGANGAH GENI KRAMAN“Surantani..! Mandheeg!” bengoke Panji Pulang Jiwa bareng Jarane wis meh nutut jarane Surantani. Bledug sing mabul-mabul terus mbuleng mblerengi mripate Panji Pulang Jiwa. Ewasemono Panji Pulang Jiwa wis pantang pasrah. Jaran terus diplayokne Surantani. Wekasan dalam ing ngarep liat pereng ndeder. Jarane Surantani ora bisa mlayu rikat. Awit gegrumbulan dalan ngdhang lakune jaran. Panji Pulang Jiwa sing kari nilas dalan lakune luwih rikat. Surantani sing nolah-noleh pendirangan, wit pucet, awit jarane Panji Pulang Jiwa wis cedhak banget. Panji Pulang Jiwa sing wedi Surantani mlumpat saka gigir jaran lan mlayu enggal tumandang. Pedhang diuncalake, whut! Pedhang sing mambu gethih garih mlesat,jrebh! Pedhang ngenani topenge jaran.jaran ningkat, mlumpat. Surantani kepental, ucul saka geger jaran. Dheweke tiba ing tengah gegrumbulan kebak eri bebondhotan. Awake sing kebak eri ora dirasakake. Dheweke enggal njenggirat arep mlayu, nanging Panji Pulang Jiwa wis ngadeg ing sacedhake.<br />
<br />
Surantani wis sirih, ora wani ngadhepi Panji Pulang Jiwa. Dheweke nyoba mlayu ngendhani pangamuke Panji Pulang Jiwa sabisane. Nanging lagi wae dheweke uwal saka grumbul, nedya mlayu pedhange Panji Pulang Jiwa wis ndhisiki mleat saka tangane. Pedhang saiki genani gegera Surantani. Senajan Surantani njomblak molet nahan lara, nanging isih nyoba gumregah arep mlayu maneh. Dheweke eling welingi pamane, suramentaya. Dheweke kudu mlayu ngendhani pangamuke Panji Pulang Jiwa. Nanging Panji Pulang Jiwa ngoyak terus. Surantani sing wis kelaran lan getih terus dlewer saka geger, gawe dheweke saya suwe saya lemes. Pungkasane Surantani wis ora kuwat, awake diserat alon alon semendhe wit gedhe. Banjur tiba ngilmpreg. <br />
<br />
“Modar kowe, Surantani” bengoke Panji Pulang Jiwa lega.<br />
“Aku ri…la mati, panji. Ning ka… kawruhana, ing.. kadipaten ma….lang ana punggawa sing duwe ilat geni. Ngajak adipati.. supaya berontak…,” kandhane Surantani pedhot-pedhot.<br />
“sapa kuwi?”<br />
“Ja.. ya kerta lan patih..,”<br />
“Aja nutuh wong sakepenake! Apa buktine?”<br />
“Wiro.. geni wis kawetu… tembunge, na… lika sayembara biyen. Lan pra… baretna ora bakal kandha aku nebus kekalahanku, ye… ora….”<br />
“Nimas Prabaretna!” bengoke Panji Pulang Jiwa bareng jenenge sisihane diunekake Surantani. Panji Pulang Jiwa banjur mlayu tumuju jarane. Dheweke cukat mlumpat menyang jaran sing lagi nyrengguti suket. Lsi disendhal jaran terus dipecut supaya mlayu luwih rikat. <br />
“Nimas Prabaretnaaa! Aku aja koktinggal !” bengoke sadawane dalan. Senajan playune jaran ngedab-edabi, nanging ora pedhot mbengoki Prabaretna. Nalika ing tengah dalan ana sawijining prawan sing lageyane memper Prabaretna. Jaran dipekak mandheg.Panji Pulang Jiwa mudhun saka geger jaran. <br />
“Nimas Prabaretna, nyanggapa silra mu kok ana kene, Nimas?” potakone kanthi alus.<br />
Prawan kuwi enggal wae ndoprok, tempuh. “Nuwun sewu, raden kula pinuka sanse Gusti Putri Prabaretna,” kandhane prawan kuwi isih ndhingkluk. <br />
“Ah, mosok? Coba tumengaa!” prentahe Panji Pulang Jiwa.<br />
Prawan kuwi ndenggek. <br />
“Lho!” Panji Pulang Jiwa kaget, banjur gagean mlayu tumuju jarane. Jaran banjur ditegar maneh. “Nimas Prabaretna, aku aja kotinggaaaaal!” <br />
<br />
Nalika teka ing laang mlebu kutha papagan karo prajurit tmatarm sing lagi tata-tata ninggalake pakuwon. Panji Pulang Jiwa beli nesu. Getihe kaya muncrat menyang rai nyawang prajurit sing nggawa tumbak pating crongat. <br />
“Bangsat! Kowe kabeh iki sing dadi jalarane!” Panji Pulang Jiwa mencolot mudhun ngrayah tumbak. Tanpa kekahan gunem, prajurit sing cedhak diamuk sakecandhake. Gawe prajurit kuwi pahda mlayu salan tunjang golek Slamet dhewe-dhewe. Suramentaya sing wis rumangsa tuwa menehi aba supaya prajurit mlayu ninggalake kutha. <br />
“NImas Prabaretna!” bengoke, nalika nguningani kiwa tingene wis sepi ora ana prajurit sing isih lumawan, Panji Pulang Jiwa mlayu tumuju jarane sing lagi nrengguti suket. Dheweke mlumpat ing gigir jaran banjur mlayokke jarane maneh. <br />
“Nimas Prabaretna, aja koktinggal ake aku, Nimass….!” Bengoke sadawane dalan ora leren-leren. <br />
Warta ngenani tiwase Surantani dening Panji Pulang Jiwa wis warata saindenging tlaltah Mataram. Senajan suramentaya saandhahane durung bali menyang keraton. Sultan Anyakrakusuma sing wis midhanget warta kuwi sungkawa pengalihe. Eman dene Surantani sing pinercaya bisa nyirep mbalelane kadipaen Malang malah dadi bebanten ing paprangan. Mangka wis diampingi dening suramentaya lan disangoni tombak ngedab-edabi, kyai plered. Ing kesalahan kaya ngenen iki Sultan Anyakrakusuma kepengin enggal nganakake paseban para nayaka lan penggedhe keraton, nanging kanggo sawtara ngenteni tekane suramentaya sing isih ngirid sisane prajurit. <br />
<br />
Seminggu candhake suramentaya lagi prapta ing matahram. Tekane katon loyo lan wirang gawane. Para prajurit sing tatu lan bisa bali, dipapanake panggonan kanggo dirawat dhisik. Bareng suramentaya wis sawetara dina ngaso diundang ing pasamuan ing paseban.senajan disrengeni utawa diundhamana, suramentaya ora suwala. Dheweke ora ngudhunake tembung sadurunge ditakono. Tinimbang ngomong dawa nanging sangsaya luput, luwih becik meneng wae, ngono pikirane suramentaya. Bareng wis didangu sultan anyakrakusuma, suramentalya lagi crita kabeh kedadeyan sing dingerteni ing kadipaten Malang. <br />
“….kanjeng sultan, kula nyuwun agungipun pangapunten, awit kula wansul dhumateng Mataram ngantos telat. Kula nelasaken wekdal sakedhik kangge pados sisik melik kados pundi sagedipun kadipaten malagn mbalela,” pratelane suramentaya.<br />
“Banjur kepriye asline, paman?” pandangune Sultan Anyakrakusuma. <br />
“Kadipaten Malang sangsaya kisruh, kanjeng sultan. Awit tiwasipun putri Prabaretna damel ewah engetanipun Panji Pulang Jiwa. Piyambakipun tansah jelih-jelih ngundang itrinipun. Mesakaken kahannanipun…,” suramentaya ndhingkluk mripate kaca-kaca.<br />
“lho, panjenengan kwi kepriye, ta mungsuh kok dimengsakake.”<br />
“Awit piyambakipun mboten lepat, kanjeng sultan. Panji Pulang Jiwa kaliyan Prabaretna punika namung dados kurbanipun panekane punggawa kadipaten. Kekalihipun namung dados tumbal kangge ngawonake Mataram. Eman, dene Panji Pulang Jiwa mboten mangertos sedayanipun.namung Mataram ingkang dipun anggep lepat. Pramila piyambakipun ngamuk prajurit Mataram. Napa malih ngertos bilih ingkang mejahi Prabaretna punika Surantani. Panji Pulang Jiwa ingkang kondagn kasektenipun mboten badhe mundur lumawan Mataram. Manapa malih, bilih mangke Panji Pulang Jiwa ngerigaken wadya kedhiri, kula kinten Mataram sangsaya repot.”.<br />
“Banjur krenah panenengan priya, paman?”<br />
Suramentaya unjal ambegan landhung. Banjur nata trapsilane. “Sederengipun kula gadhah pemanggih, supdos paring pangsama bilih saenipun para nayaka dipun paringi kalodhangan kangge nelakaken pamanggihipun, kados pundi nelukaken kadipaten Malang.”<br />
“Kepriye para punggawa ana sing arep usul sing becik?” panantinggi Sultan Anyakrakusuma. <br />
“kula kanjeng sultan.”<br />
‘Iya, kepriye panemumu Tamyaman?”<br />
<br />
Bilih pemanggih kula saenipun, Mataram ngerigaken prajurit kaliyan nyuwun sabiyantu prajurit kadipaten sacelakipun, kadipaten Malang dipun gebug kemawon!”<br />
“Miturutmu kepriye, paman Suramentaya?<br />
“Pamanggih punika sae, kanjeng sultan. Namung kemawon ingkang naminipun perang punika ingkang dados kurban kawula alit ingkang tanpa dosa kalebet prajurit ingkang namung sendika dhawuh panginggilipun. Pramila bilih wonten margi sanese ingkang langkung sae kula langkung sarujuk. Amargi Kadipaten Malang sapuniak kekiatanipun diumung wonten Panji Pulang Jiwa. Bilih Panji Pulang Jiwa saget dipunpikut, o kadipaten Malang sampun mboten gadhah kekiatan….”<br />
“Banjur kangge miktu Panji Pulang Jiwa kepriye, paman?”<br />
“Bilih pemanggih kula kirang mranani mugi dipun pangaksami, kanjeng sultan,” Suramentaya nyembah. <br />
“Panjenengan dhawuh, paman!”<br />
“Panji Pulang Jiwa diten punika tansah kangen kaliyan sisihanipun ikang nami Prabaretna. Kangge mikut Panji Pulang Jiwa saenipun pados putri ingkang memper kaliyan Prabaretna. Ing mbenjang bilih putri punika sumdya, kapurih nyelaki Panji Pulang Jiwa nilaraken kadipaten Malang.”<br />
“Menyang ngendi olehe nggoleki wanita sing mempere Prabaretna, paman?” pitakone Sultan Anyakrakusuma. <br />
“Kula sampun gadhah wewenang ingkang cocok namung kantun kados pundi palihaipun, kanjeng sultan.”<br />
“Sapa putri sing bakal panjenengan sraya, paman?”<br />
“Putri punika mboten sanes inggih putri panjenengan ingkang asma Purbasari.”<br />
“Lho!” Sultan Anakrakusuma njenggirat. Anteng. Banjur unjal ambegan landhung atine nanting pikirane sing dumadakan ewuh.<br />
<br />
“Paman Suramentaya, sajak pancen sing kudu mbela negara kudune ora mung kawula, prajurit apadene punggawa kesultanan, nanging kulawarga kesultanan uga kudu mudhun ing palagan. Iya ta, yen pancen dadi sranane sirepe ontran-ontran ing negara iki panemune Paman Suramentaya daksarujuki.” Sanalika lega atine Suramentaya. Sakawit wedi didukani, jebul malah disengkuyung. <br />
“Yen mengkono, saiki uga timbalana Putri Purbasari marak ing pasewakan iki. Bakal daktanting kekarepane kanggo melu njejegake negara.”<br />
Salah sijine prajurit enggal menyat ninggal pasewakan. Ora gantalan suwe prajurit sing kautus wis bali dikanthi putri ayu sing jibles Prabaretna kairing abdi kesultanan Mlaku reruntungan tuuju pendhapa. Kanthi trapsila Putri Purbasari paring sembah sungkem marang ramane. Praupane sing sumunar endah gawe trenyuhe Sultan Anyakrakusuma. <br />
“Nini prubasari, apa sliramu wis mangerteni nyangapa sliramu dakundang ing pasewakan iki? Utama pancen wis dikandhani prajurit tutusan? Pandangune sultan.<br />
“Kula sampun mangertos sekedhi, kanjeng rama.”<br />
“Banjur kepriye penemumu samungguhna sliramu kudu melu bela negara angudhari reruwet sing isih ngganjel mata iki? Ing pangangkah ora ana panganggep yen sing bela negara kuwi mung rakyat lan prajurit, dene kula warga kraton mung mangan enak turu kepenak lan nyandhak apik-apik. Kulawarga kraton kudune melu cawe-cawe…”<br />
<br />
“Kula mangertos, kanjeng rama. Lajeng saderengipun kula sagah, kula kedah mangertos rumiyin jejibahan punapa ingkang kedah kula lampahi samangke. Awit, bilih kula kedah majeng wonten palagan tamtu kula dereng gadhah sangu ingkang murwat.” <br />
“Ora, Nini. Sliramu ora maju ing palagan, nanging sliramu mung maju bakal apus krama marang temanten anyar sing kelangan sisihan.”<br />
“Apus krama utawa lah ngapusi punika nalisir saking darmaning satriya, kula mboten sagah ngapusi tiyang sanes, kanjeng rama,” kandhane purbasari canthas. <br />
Prabaretna katon wis ora sabar maneh. Atine kebranang kepengin ngidak-idak Surantani. Tembunge njaluk pangapura dhek biyen kaya kepengin dijabel maneh.<br />
“Nakmas Prabaretna becike Nakmas Panji Pulang Jiwa disusul dhisik” pramayogane jayakerta. “becike utusan prajurit wae.”<br />
“Boten, paman,” Praberatna wis nyepakake pedhange sing dislempitake ing geger. “Kula piyambak ingkang badhe ngasorake Surantani.”<br />
“Lho,” Wirogeni ethok-ethok njomblak. “Kanjeng Adipati dhek mau utusan supaya sing ngadhepi Surantani Nakmas Panji dudu Nakmas Prabaretna. Yen mengko sing maju ing palang Nakmas Prabaretna aku sing didukani Kanjeng Adipati”<br />
“Kula ingkang nggumanteni Kangmas Panji. Kula ingkang badhe lumawan Surantani.” Kandha mangkono, Praberatna wis mbrabat mlayu metu pendhapa ninggalake Patih Worogeni lan Jayakerta. Kekarone pandeng-pandengan, banjur padha mesem. Mesem rasa menang.<br />
“Kepriye?” Wirogeni bisik- bisik, “Rak kasil, ta?”<br />
Jayakerta mung manthuk.<br />
<br />
“Saiki awake dhewe nyusul liwat dalan trabasan,” pangajake Wirogeni ngangkat bokonge saka klasa.<br />
Jayakerta mung melu-melu wae. Sawise teka lantaran kekarone enggal nyengklak jarane, digelak mudhun gumuk liwat alas sing rungkut sinambi ngguyu cekakakan.<br />
Srengenge sansaya surem. Cahyane sansaya kuning semu abang. Nalika kuwi Prabaretna mlayokake jaranne rikat banget. Mlesat kaya thathit. Playune jaran liwat pedesaan gawe wong-wong padha kaget, nanging bareng ngongak dalan sing diweruhi mung mlebu mabul-mabul ngebaki lurung. Atine Prabaretna tansah ngajap supaya srengenge aja ngangti mingslip dhisik sasrunge dheweke tumeka kutha kadipaten.<br />
Nalika cedhak kutha kadipaten malang srengenge kari abang mbrambang. Candhikala ngreronce langit sing dipaesi megamega bebenjeng nganglang langit katiup angin. Bareng cedhak regol wates kutha, Prabaretna mekak kendahali. Jaran malku alon. Prabaretna mandheg bareng dalan lumebu kutha dipalang kayu wutuh. Sawetara prajurit ngaja palang kasebut.<br />
<br />
“He! Wong edan, nyangapa dalanku melbu kutha kok alang-alangikaya ngene?”bengoke Prabaretna nesu.<br />
Prajurit sing jaga enggal siaya nyekel tumbake. “Kawruhana bocah ayu, kutha malang wis daktutup. Sapa wae ora kena mlebu kutha, klebu kowe!”<br />
“Lanjang lembemu, Prajurit Mataram!” Prabaretna sansaya nesu.<br />
“Ora perlu nesu, cah ayu! Becike bali wae tinimbang kowe mengko cilaka!” Aku arep mulih menyang endi? Sumingkira aku ora duwe urusan karo kowe. Aku arep nugel gulune Surantani,” tembunge Prabaretna.<br />
“Lancang gunemmu, cah wadon, langkahana dhisik mayitku yen kepingin tepung sesembahanku!” panantange prajurit kuwi.<br />
<br />
“Sing lancar cangkemmu!” Pra¬baretna ndudut gendir jaran. Tharr! Tharr! Sanalika prajurit Mataram njerit kelaran, awit untune prothol lan cangkeme dhowak-dhowak mili getih.<br />
“Ayo dibukak palang wit iki!” pren¬tah Prabaretna. “Utawa dakremuk sirahmu siji-siji!”<br />
Wit sing kanggo pepalang ora di¬bukak, nanging prajurit papat malang nyerang Prabaretna nganggo tum¬bake. Prabaretna waspada. Kendhali disentak; jaran mlumba. Sikile nrajang dhadhane prajurit sing nyedhak. Bebarengan kuwi pecut ing tangane Prabaretna disabetake ngarah prajurit liyane. Mung sakepiasan wae prajurit¬-prajurit kuwi padha nglumpruk sinam¬bi sambat ngaru-ara.<br />
Bareng prajurit tumpes, jaran dilumpatake palang. Durung adoh pla¬yune jaran mlebu kutha, dumadakan Prabaretna weruh tendha-tendha papane prajurit Mataram lagi ngaso. Obor-¬obor wis wiwit disumet kanggo mapag tekane wengi. Durung nganti nya¬wang njlimet, Prabaretna wis dipapag sawetara prajurit sing lumayu ngu-peng.<br />
“Surantani, metua yen nyata kowe lanang!” bengoke Prabaretna emosi banget. “Aja mung prajuritmu sing kokongkon maju!” Prabaretna bengak¬-bengok sinambi negar jarane mlayu ngubengi tendha-tendha pakuwon.<br />
<br />
Saka pakuwon sing gedhe sawi¬jining prajurit metu, ing mburine kasu¬sul wong sing wis rada tuwa. Dhe¬weke Surantani lan Suramentaya. Jaran disentak lise tumuju wong loro kuwi ngadeg ing ngarep pakuwon. Prabaretna mudhun saka singgit jaran. Mripate nyawang sengit marang wong loro kuwi.<br />
“Kowe saiki dudu satria, Suran¬tani!” panudinge Prabaretna. <br />
“Aku?” Surantani kaget.<br />
“Bener! Kowe prajurit bodho mung mripatmu sing mlolo kaya kebo!”<br />
“Kowe aja ngucap sakepenake lambemu, Prabaretna. Aku teka mrana amarga diutus Gusti Prabu Cakraningrat, dudu karepku dhewe,” Surantani mbela awake.<br />
“Ora perlu mlesetake tembung, Surantani! Awit anggonmu kasoran melu sayembara perang tanding kowe banjur wadul marang pamanmu ing sandhingmu utawa kokandhakake yen Kadipaten Malang bakal berontak. Ngono ta?”<br />
“Oh! Oh! Ampun kelintu penampi, Nakmas,” Suramentarya nyoba nengahi. <br />
“Kula sakukuban dumugi mriki sampun boten wonten sesambetan kaliyan sayembara rebut Putri Prabaretna. Kula kaliyan Surantani namung badhe nyuwun tanggel jawab tembungipun Patih Worogeni kaliyan Adipati Rangga Roh Jiwa ingkat boten nyambut gawe marak dhumateng Mataram.”<br />
“Panjenengan sampun kebujuk aturipun Surantani, paman, sedayanipun ngapusi!”<br />
“Ora! Kowe isih eling, nalika aku kalah ing alun-alun kadipaten? Nalika aku tiba mengkureb banjur diidak dening Wirogeni bebarengan ngunus curiga banjur nedya aku. Ing wektu kuwi uga dheweke mbengok sora, yen Kadipaten Malang bakal madheg dhewe emoh prentah Mataram. Sayembara ngrebut kowe mung kanggo nglumpukake jago-jago sing sekti mandraguna sing bakale kanggo mbentengi kadipaten. Tembung kuwi dadi kasunyatan nalika para telik sandhi mlebu ing kadipataen kene,” Surantani ngetokake bukti.<br />
“Goroh!” bengoke Prabaretna isih durung percaya. “Kabeh critamu mung koreka supaya para nayaka Mataram percaya karo kowe. Tembungmu sing goroh nuduhake yen kowe duwe kapribaden tansah duwe pangincim. Lan, kanggo pangincimmu kobarisake prajurit Mataram kanggo nggempur Kadipaten Malang. Kowe wong firih!”<br />
Sakala emosine Surantani mumbul ing bun-bunan.<br />
“Yen ngono dakayonani kasektenmu, Prabaretna!” wong wadon kaya kowe gampang kabujung tembunge Adipati Rangga Roh Jiwa. Kowe kudu disimakake luwih dhisik!”<br />
“Asurunge tanganmu bisa nyenggol kulitku, nyawamu mingal luwih dhisik.” Prabaretna wis siaga ngadhepi mungsuh.<br />
<br />
Surantani wis mbukak tangane. Sakala kuwi prajurit sing ngupeng Prabaretna arep melu nguyuk. Nanging Surantani menehi pratandha yen prajurit supaya mundur. Para prajurit sing siaga bali mundur. Surantani sing wis arep nyerang mlumpat luwih dhisik, bola-bali ngantem lan mancal, nanging tansah bisa diendhani. Saben-saben Prabaretna ganti ngrangsang bisa kena sasaran. Atine Surantani sing sasurunge wis miris lan ora yakin bisa ngasorake Prabaretna sansaya dadi kasunyatan. Anteman lan dugangan sing wis diisi ajine ditambakake marang Surantani bola-bali, gawe awake Surantani sansaya remuk. Sawise nampa dugangan premanan ngenani dhadha Surantani tiba mengkurep mutah getih.<br />
<br />
Nyekseni Surantani kasoran, Suramentaya menehi aba-aba supaya prajurit ngroyok. Prabaretna kapeksa jungkir walik ngadhepi prajurit sing puluhan cacahe. Tumbak-tumbak pating crangap ngancap sakojur awake Prabaretna bareng ana salah sijining tumbak sing nyenggol, pangamuke Prabaretna wis ora kena dikendhalekake, nyekel salah sijine prajurit banjur dirayah tumbake. Tumbake sing wis ana tangane Prabaretna disabetake cepet banget. Landheyan tumbak kanggo tameng, dene pedhang sing diunus saka warangkane kanggo mbabet nyawang. Mung sawetara wae, prajurit kuwi padha ndhoprok sambat lara.<br />
“Mandheg!” prentahe Suramentaya.<br />
Sisane prajurit padha mandheg nyerang, alon-alon mundur, nanging mripate manther nyawang Prabaretna mbokmenawa isih diserbu maneh.<br />
“Saiki aku mungsuhmu,” Suramentaya maju tanpa tumbak.<br />
“Aja maneh kok mung sampeyan, Mbah Suramentaya, kabeh saanak putumu kon maju ora bakal mundur sapecak!”<br />
“Aja umuk dhisik, cah ayu, saiki adhepana aku. Sawise bisa nglangkahi kunarpaku, lagi umukka!” Alon-alon Suramentaya nyedhaki Prabaretna.<br />
<br />
Tumbak ing tangan eman dibuwang. Prabaretna cukat nyerang Suramentaya sing ora nyekel gegaman. Suramentaya percaya banget yen bakal bisa ngasorake wanita kaya Prabaretna. Prabaretna bola-bali ngancapake tumbake ngarah perangan awak sing sajak permana, nanging bola-bali mung nyawik angin. Awit Suramentaya kaya bisa maca bakal tekane mata tumbak. Prabaretna sing sajak wurung ngarahake tumbak, tumbak banjut diputer seser ing dhuwur sirah. Nalika ditancepake Suramentaya dudu mata tumbak nanging bonggole. Suramentaya kaget nyawang sing kanggo nyerang landheyane. Suramentaya ora ngerti akale Prabaretna sing banjur cukat malik tumbak nyegat papan pangendhane Suramentaya. Suramentaya isih bisa endha maneh, nanging bareng kandheyan sing munyer sirahe Suramentaya kena antemane garan tombak, durung nganti ngrasakake larane sirah, Suramentaya kaget, jrakh! Kanthi cukat pucuk tumbak nancep ing lengene Suramentaya. Sanalika tangan tengene kanggo nggegem lengen sing dhowak-dhowak mancur getih, sakala Suramentaya nyawang sirih marang Prabaretna. Awit Prabaretna katon nafsune gedhe arep mateni Suramentaya. Suramentaya mundur-mundur, nanging sikile kesrimpet tumbak sing pating ketholang dibuwang sing duwe. Suramentaya tiba kejengkang isih nggegem lengene.<br />
<br />
Tumbak sakala diangkat dhuwur dening Prabaretna, mripate Prabaretna manther menyang kecer atine Suramentaya. Tumbak ditancepake Suramentaya sing wis pasrah. <br />
“Paman Suramentaya!” bengoke Surantani sing wis krakal-krekal tangi.<br />
Jrebb! “Huaaa……………….ah!”<br />
<br />
Sing njerit kelaran dudu Suramentaya. Suramentaya dhewe kaget nyawang Prabaretna. Tumbak ing tangane Prabaretna alon-alon ucul. Tangane Prabaretna nyekel dhadhane sing kemucur getih. Sawijining tumbak wis nancep saka gegere Prabaretna tembus ing dhadha. Prabaretna sansaya lemes, awit kelangan getih. Bebarengan getihe netes ing lemah, Prabaretna tiba mengkurep ngrungkebi lemah wutah getihe.<br />
“Kowe pancen prajurit licik Su……ran…….tani………. ning…….ora su……we……..ko……….we bakal ma………..ti,” tembung Prabaretna sing pedhot-pedhot bebarengan ambegane sing alon-alon.<br />
<br />
Surantani sing mlayu nyedhaki Prabaretna katon getun. Nyawang ambegane Prabaretna sing sansaya angel dheweke ndhaprok nyedhaki. “Apuranen aku, Prabaretna. Temenan, apuranen aku. Apa pancen sliramu ora ngerti yen Kadipaten Malang arep berontak metal saka Mataram. Utawa sliramu wis mangan racun tembung pambujuk angkara. Sepisan meneh apuranen aku, tekaku ing Malang ora kepengin mungsuhan karo sliramu. Nanging nyangapa sliramu sing maju luwih dhisik……….”<br />
“Uwis, uwis, Surantani, barang sing kogetuni ora bisa bakal bali. Saiki jabuten tumbak Kyai Pleret sing nancep ing anggone Prabaretna.” Prentahe Suramentaya.<br />
Layone banjur ruktinen kanthi becik, samongko layon kakirim menyang pendhapa kadipaten. Surantani enggal tumandang.[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-30769307068149354342011-07-24T15:36:00.002+07:002011-07-24T15:36:07.065+07:00Legenda Kedungbenda<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;"></span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ana desa jenenge Kedungbenda, Kecamatan Kemangkon kabupaten Purbalingga. Panggonane sakulone kali Klawing. Miturut crita bisane diarani Kedungbenda merga masyarakat ing desa kuwi akeh kang duwe harta benda uatawa banda.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ing desa Kedungbenda ana kali sing diarani kali Bungul. Ing panggonan kuwi banyune bening lan akeh iwak-iwak cilik padha nglangi. Kali Bungul dianggep kramat dening warga sekitar, merga banyu sing ana ing kana tetesan banyu para dewa , masyarakat sekitar ora ana sing wani adus ning kana, apa maneh njukut banyune. Mitose yaiku sapa kang wani adus bakal kena kutukane para dewa yaiku kulite gatel-gatel. Merga ana larangan kaya kuwi dadi dukuh sing ana ing sebelah wetan kali Bunul diarani dukuh Larangan. Wong kang urip ing desa Kedungbenda dikenal serba kecukupan alias sugih-sugih. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Kacarito ing dukuh Larangan, desa Kedungbenda ana wong kang urip sugih banget kang arane Satirta. Kabeh wong ngerti dene Satirta dianggep womg kang paling sugih ning desa Kedungbenda.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Merga Kedungbenda dikenal desa kang masyarakate serba kecukupan, ana salah sijine wong kang duweni niat ora apik, wong mau jenenge Joko Lelana. Dheweke arep nyolong bandane Satirta. Awan bengi ngincengi umahe Satirta, golet kesempatan kang pas kango nyolong bandane. Kanthi nyamar-nyamar dadi suket lan pengemis. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Let pirang dina desa Kedungbenda ketekan ulama sing arane Suka Sabda sing artine seneng aweh wejangan. Tekane Suka Sabda ing Kedungbenda arep nyebarke agama Islam, ben masyarakat padha mlaku<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ing dalan kang bener. Dheweke nduweni daya linuwih, sing bisa weruh kedadeyan sing arep kedadeyan. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Kanggo nggagalake niat alane Joko Lelana, Suka Sabda mampir lan mertamu ning umahe Satirta. SAtirta bingung amarga umahe ketekan tamu kang during dikenal. amarga wektune wis kesoren dadi Suka Sabda nginep ning umahe Satirta. Sewengi suwene Suka Sabda njagani umahe Satirta karo nyambi nyebarake agama islam.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Awit sore Joko Lelana wis nyusun niat alane lan wis nduweni angen-ange bakal olih asil colongan akeh. Nanging nganti tengah wengi SAtirta during turu, dheweke ngobrol karo Suka Sabda. Akhire Joko Lelana bali menyang panggonane tanpa asil apa-apa. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Srengenge wis katon padhang, ora let suwe Suka Sabda bali maneh menyang umahe Satirrta. Dheweke ngomong menawa umahe Satirta dadi incerane maling mula dheweke nginep ning umahe Saturta. Krungu kaya kuwi, Saturta dadi isin amarga dheweke krasa awit sepisan ketemu Suka Sabda, dheweke wis ndhuweni prasangka elek. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Oara kanyana Joko Lelana ngrungoke omongane wong loro mau, banjur dheweke nesu lan nyusun ranaman utawa rancangan elek maneh. Niate menawa Joko Lelana metu saka umahe Satirta, gulune arep ditugel. Kanyatane sabetane Joko Lelana mleset, malah sing kena anune. Saking larane, Suka Sabda ngguling-ngguling utawa gelimpangan. Panggonan tibane Suka Sabda diarani Gelimpangan lan saiki owah dadi dukuh Gelempang.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Awit kedadeyan kuwi Joko Lelana ngoyak Suka Sabda nganti kuburane. Banjur wong loro mau mlebu ing jero bumi kabeh. Desa mau dijenengi dukuh Soka Sada.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 37.4pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Barange Suka Sabda kang kekethok mau dadi watu kang bentuke barange wong lanang kang ukurane dawa 32 cm, amba 29 cm lan kandele 23 cm. </span></div><br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-23436344443238659372011-07-24T15:35:00.000+07:002011-07-24T15:35:11.546+07:00Kyai Raden Adipati Wirohudoyo<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><b><span lang="SV" style="font-family: Century; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;"></span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Abad XV Purbalingga, Banyumas, Banjarnegara esih wujud<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>hutan. Adipati kang sepisan duwe gelar Raden Adipati Wirohudoyo. Mbojo karo anakeSri Prabu Mundingkawati saka kerajaan Ciridang Barang Sidamar.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Kyai Raden Adipati Wirohudoyo diwei Gongso Slendro saka sang prabu Mundingkawati, kang dadi pusakane kabupaten Banyumas. Mangsa pemerintahan Sri Sultan Hamengkubuwono I pusaka kuwi dipindah maring Kraton Yogyakarta lan dijenengi Kyai Surakwaja (th 1755).</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Raden Katuhu ngembara sekang Banjar nganti tekan kabupaten Wirasaba kang nduweni tujuan arep ngabdi marang sang adipati nanging<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>panjaluke durung bisa diwujudake, terus ngabdi marang kyai Ageng Buwarah, sedulure Adipati Wirasaba.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Raden Katuhu jujur, setia lan sregep nyambut gawe, mula kyai ageng asih banget. Aben dina mangkat bareng maring kebone kyai ageng kang amba banget wong loro pada sregep banget nyambut gawe ana nang kebon kang subur lan akeh tandurane saking senenge nyambut gawe ora kebon kuwi Joko Katuhu sering orang gelem dijak bali dening Kyai Ageng, alasane akeh banget. Mula ana rasa curiga (cubriya) ing atine kyai ageng apa ana rahasia kang disimpan nang Joko Katuhu. Sawijining dina kyai Ageng nylidiki lan umpetan nang buri wit-witan samping kebon kuwi. Gaweyan apa kang arep dilakokake sawise rampung nyambut gawe, Joko Katuhu ngumpulaken kayu-kayu lan godong-godong garing nganti akeh terus dibakar.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Nang tengah-tengah geni kang urip gede banget Joko Katuhu mlumpat nganti suwe banget. Metu saka geni mau Raden Joko Katuhu katon segar banget kaya nembe rampung adus, ora ana cacat nang awake banjur bali menyang ngumah.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Menangi kedadeyan kuwi kyai Ageng kaget lan bingung, banjur matur karo Kyai Adipati Wirahudoyo. Joko Katuhu diundang kanggo ngadep Kyai Adipati lan ditakoni asal-usul kaluwargane. Saka asal-usule mau Joko Katuhu dianggap dadi anake lan mbojo karo anak kang putri, Rara Mukatimah,</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Kadipaten Wirasaba esih melu kakuasaane kerajaan Majapahit, setahun sepisan para Bupati mancanegara wajib nglaporaken hasil tanine. Wektu samono, kyai adipati wirohudoyo ana alangan, ora bisa menyang Majapahit. Joko katuhu dikancani Kyai Bawang diprentah supoyo nglaporake menyang majapahit.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ana ing majapahit akeh upati mancanegara ngadegaken umah kanggo ngaso dhewek-dewek, ing kene ana keanehan kang disebabake ilmune jaka Katuhu. Saben wengi malem Jumat pasanggrahan Wirasaba keton kebakar, nanging yen dicedaki ora ana apa-apa. Keanehan kuwi wis kedadeyan bola-bali, Adipati Wirasaba ngerti banjur ngundang jaka Katuhu. Sang Prabu ngerti yen adipati Wirohudoyo ora duwe anak lanang, jaka Katuhu ditakoni saka endi asal-usule. Jaka katuhu ngaku apa anane yaiku anak sulung R Harto Baribin pandhito putra saka Pakuhan parahyangan, krungu katrangan kaya mengkono, adipati wirohudoyo abang raine lan kaget kelingan kedadeyan ilange R Haryo Baribin saka majapahit kang wis suwe.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Keris kang dienggo Joko Katuhu disuwun terus diteliti, pancen bener pusaka kuwi dhuweke adhine. Adipati Wirohudoyo ngakoni kekeliruane marang adhine nganti ngusir saka majapahit. Kanggo nebus kesalahane, sang prabu ngangkat Joko Katuhu dadi adipati anom ing sekitare gunung sindoro sumbing, lan Joko Katuhu didhaupake karo dewi Sampur putrane sang prabu lan diwenehi hadiah kang arupa gajah. Swisw kabeh rmpung, Joko Katuhu bali menyang Wirasaba kanggo ngayahi pegaweyan kang ana ing Kadipaten.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Hadiyah kang kaya mengkono kuwi, gawe irine kyai Bawang. Dheweke nyesel kok dudu aku kang kautus makili adipati Wirohudoyo. Dheweke nduweni kreteg ala kanggo ngilangi Joko Katuhu. Kyai Bawang wektu balik menyang Wirasaba njaluk ijin balik dhisitti lakune, alesane kanggo nyiapake upacara wisudane Joko Katuhu. Tekan ing Wirasaba dheweke wadul menyang Kyai Adipati Wirohudoyo yen Joko Katuhu arep ngrebut kalungguhane kyai adipati. Kyai Bawang nyuwun ijin arep methuk Raden Joko Katuhiu kanthi nggawa wadya bala saka kabupaten. Kyai wirohudoyo sejatine ora percaya marang wadulan mau, nanging akhire Kyai Wirohudoyo ngijinake kyai Bawang nggawa wadya bala.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Rombongan Kyai Bawang ketemu karo rombongane Joko Katuhu ning Kalipalet (saiki Banjarnegara). Saka perang omongan nganti tekan peperangan kang rame lan sengit banget. Ana nang perang kuwi Kyai Bawang karo anake loro lan para wadya balane padha mati kabeh, mayat mayate kuwi digawa menyang Wanasoba.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Butul nang Wirasaba Raden Joko Katuhu disambut apik lan<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>rame banget dening para rakyat kadipaten. Raden Joko katuhu nglaporaken<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>kedadeyan kabeh kang wis tau dialami dheweke yaiku tau dadi duta sang adipati lan didadeake adipati arom nganti meh bae dadi korban fitrahe kyai Bawang padahal raden Joko Katuhu percaya banget marang dheweke.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Sanak kaluwarga kadipaten senang lan ngucapaken syukur marang karunia kang diwenehake marang anak angkate. sang adipati. ngraos menawi dheweke wis krasa tua, jabatan adipati diwenehaken maring Adipato Anom Jaka Katuhu, kang nduweni gelar Kyai Raden Adipati Wirahudoyo.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.6pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Nganti matine Kyai Adipati Wirohudoyo umah-umah ana ing desa kecepit (daerah Banyumas) lan jenajahe disarekaken ing pesarean pakukceh.</span></div><br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-72777956631748774552011-07-11T23:49:00.000+07:002011-07-11T23:49:02.437+07:00Sangkrib Jakane Kebumen<blockquote><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Petheng. Panyawang kang katon ana ing njerone kedhaton. Ora ana sawangan liya kang katon. Among trenyuh amarga kang putra sinuwun, ya putrane nagara ora urip kang lumrah. Amarga lahire jabang bayi nagara kuwi kanthi nggawa penyakit kang ngisin-isini. Gudig, penyakit kulit kang katon banget ana ing mripat sapa kang meruhi. </span></div></blockquote><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sapa kang ora isin, menawa putrane raja gudigen. Pramila saka kuwi bocah mau diusir kanthi alus, dititipake marang kadhange kang adoh saka kutho. Jabang bayi kang durung ngerti sapa wong tuwane kuwi di titipake karo adhine kang pancen luwih seneng urip ing dhusun. </span></div><a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Ana kana, bocahe mau dirawat kanthi gemati. Sanadyan dudu anake, nanging merga during duweni anak pramila bocah mau wis dadi kaya anake dhewe. Dene bocah mau diparingi asma Joko Sangkrib. Dene saka kanca-kancane kang meruhi penyakite mila enthuk paraban Joko Gudig. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Pancen seje. Joko gudig mau kuwi, sanadyan penyakite kang njijihi ananging merga tlaten lan ulet ndadekake kapinterane. Ngilmu kanuragan kang diwarahi saka pamane kabeh cepet anggone narima. Kabeh ngelmune pamane bias dikuwasani. Kang mujudake dene elek rupane pancen kabeh mesti ana linuwihe. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Saya dina, saya tambah umure. Lan sansaya dewasa Si Joko Gudig. Samsaya mikir lan gede anggone nduweni isin. Amarga saka kanca-kancane pada jijik merga kulite kang pancen nggilani. Kulite kang samsaya dina ora tambah mari ananging sansaya rusak. Amerga penyakit kang wis kagawa saka lair kuwi. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Ana ing sawijining dina Joko nduweni pamikir kepengen golek tamba kanggo penyakite mau. Joko lunga saka umahe sakwise nyuwun pangestu marang wong tuwa angkate. Joko lunga menyang pinggere pesisir segara kidul. Dheweke nglakoni tapa ana ing kono. Ana ing sakjroning tapane dheweke ketemu karo pawongan tuwa kang ngandhakake menawa tamba kanggo penyakite mau kanthi tapa pitung dina ing sakjroning wetheng mahesa utawa kebo. Dene kebo kang kamaksudake dudu kebo kang kaya lumrahe. Ananging kebo bule (albino) kang ndhuweni kulit putih kaya wong bule. Sakwise kuwi terus adus ana ing sendang Beji. Kang ora bakal adoh saka tapane mau.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Tenan sakwise keprungu swara mau banjur lumaku menyang papan kang wis dikandhakake. Mlebu Jaka menyang wethenge kebo mau. Sakwise kuwi banjur nyemplung menyang Sumur beji mau. Lan pancen kang jenenge penyakit kuwi mesti ana tambane. Ora let suwi penyakit mau bisa ilang kanthi laku kang di lakoni kanthi krenteg ati kang gede. Sakwise mentas Jaka terus menehi jeneng papan panggonan mau kang pancen wis dadi tambane. Sendang kuwi dijenengi Sendang Beji utawa sendang arum, amarga ana ing ngisore wit gede kembang kanthil. Nganti saiki desa kang ana sendang mau jenenge desa Kebejen kang saka asale saka Beji. Dene sendang ma uterus wae dianggep minangka sumur kang sacral. Kang bias dadi lantaran kanggo tamba sakwernane penyakit kulit. Ora sithik wong kang teka lan ziarah ana ing desa kuwi. Malah ana kang ngususake teka kanggo ngobati penyakit gatel-gatele utawa gudige.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sakwise mari, Joko kang wis dadi pemuda kang gagah tanpa ndhuweni penyakit terus mlaku maneh mider jagad srawung marang liyan. Joko kang mentas semedi nerusake lakune kang pncen during tinemu kekarepane. Dheweke ndhurung rampung anggone semedi. Lakune menyang kulon, sakdawane pesisir kidul. Sanadyan ombak kang gede teka dheweke tetep wae mlaku. Lakune ora kandheg sanadyan panas nalika awan, adem nalika udan utawa, petheng nalika wengi teka. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sakwise pirang-pirang dina olehe mlaku, teka ana ing sakwijining desa kang ana pesisir kidul kulon kutho. Desa kang wujude karang. Ana ing desa kuwi ana salah sijining Ratu demit kang sekti mandra guna. Pegaweyane seneng gawe rusuhe para warga desa. Saben surup, ana ing desa kono ora ana kang wani metu merga menawa ana kang wani metu bakal kaganggu marang Sang Wora Wari retune demit kono. Wora-wari sejatine salah sijine punggawane Nyi Roro Kidul kang wani mbalelo tumrape Ratune. Dheweke senenge gawe sesate para manungsa. Amerga Ratu Kidul ora gelem jenenge dadi elek mula Wora Wari diusir saka njerone istana kidul. Ananging Sang Wora Wari nyuwun, menawa dheweke arep ngadegake nagara ana ing cedhake pesisir kidul. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Joko Sangkrib kang wetruh kahanan kang kaya manngkono banjur takon marang warga, sejatine ana lakon apa ing desa kono. Amerga desa akang amba lan rame menawa awan bisa sepi kaya kuburan menawa wanci wengi. Pitakone banjur kajawab. Menawa ing wayah wengi Wara Wari Metu lan golek tumbal menawa ana kang metu ing wayah bengi. Krungu cerita kang kaya mangkono Joko sangkrib banjur kepengin aweh pitulung lan uga kepengin mangerteni sejatine sapa Wara Wari kuwi. Dheweke banjur nyuwun pangestu saka lurah kono kang mimpin desa, menawa mengko bengi dheweke kepengin mangerteni sapa sang Wara Wari.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Wayah wis ngancik surup. Sangkrib banjur metu umah mlaku muteri desa. Lakune kebak tekad pengen ketemu karo sing gawe ribeting desa. Sapa sejatine wong kuwi. Tanpa ana rasa wedi ana ing njero atine, lakune gagah kaya macan luwe. Ananging sakjroning laku uga tansah ngati-ati. Amerga dheweke durung mangerti sapa kang bakal tinemu. Lan lelakon apa kang bakal diadepi. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sakdalan-dalan jebul Jaka dimatake dene Nawang Sih. Salah sijine peri kang urip ana ing kono. Dheweke minangka widadari kang ayu rupane, uga dadi kembange bangsa peri ana ing tlatah kono. Panyawange kebak katresnan amerga kapincut dene Jaka kang pancen wis dadi pemuda kang bagus. Kajaba mangkono, salah bawane kang andhap ashor mratelakake minangka priyayi kang tumindak bener uga bangsawan. Saka kuwi Nawang Sih kasengsem dene Jaka Sangkrib.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sejatine Nawang Sih uga lagi nandhang kasusahan. Amerga dheweke ditresnani karo salah sijine raksesa kang dadi panguwasane para demit ora liya Raja Wora-wari, ya kang bakal kalawan dene Sangkrib. Amerga Sang Raja kapincut dene rupane Nawang sih kang ayu tanpa cacat. Kajaba mangkono sang Wora-wari uga bisa ngalahake Raja asale ora liya bapake Nawang sih. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Tratap. Atine Sangkrib kang krasa menawa lagi diawasi. Mandeg lakune, nyawang sak kiwa tenenge. Matane tajem nggoleki sapa kang lagi ngematake. Alon keprungu swara nyundang jenenge. Swarane Nawang sih kang kanthi rasa ati-ati manekake ngundhang jeneng wong kang lagi dimatake. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Karo keprungune swara kuwi katon Kenya kang ayu ana ing panyawange Sangkrib. Rambute kang ngandan-andan kanthi busana sarwa endah. Kaget. Rasane Sangkrib meruhi panyawang kang kaya mangkono. Jebul Kenya ayu kang kawit mau ngematake lakune. Swarane kang alus metu saka lambene Kenya ayu kuwi. Dheweke terus ngenalake sapa sejatine lan kaperluane menawa bakal njaluk pitulungan amerga dheweke lagi kena ganggu dene Wora-wari.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sangkrib kang krungu swara kuwi uga mangsuli lan ngenalake. Lan dheweke uga saguh aweh pitulung amarga uga Wora-wari wis gawe ribet karo liyane. Kajaba saka kuwi uga ngutarakake menawa dheweke kasengsem karo Nawang Sih. Amerga saka rupane kang ayu kang ndadekake sapa kang nyawang bakal tuwuh rasa tresna marang kenyaiki. Saka rasa tresna kang tuwuh Sangkrib uga njaluk menawa bisa musnahake Wora-wari, kapengen ndadekake dheweke dadi sisihane. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Panjaluke uga dituruti dene Nawang Sih. Amerga saka mulane Nawang Sih uga wis kasengsem dene Sangkrib. Lan kanggo nglawan Wora-wari Sangkrib diwenehi ngerti menawa wadine Sang Ratu yaiku cemeti kang dununge ana ing sakjrone gunung karang. Lan kanggo njupuk cemeti kuwi kudu kanthi tapa telung dina. Sakwise Kenya kuwi terus lunga tanpa pamit marang Sangkrib.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Jaka Sangkrib kang krungu lan wis mangerti wadine kang bakal kaadepi tumuju menyang gunung kang kamaksud kuwi. Nalika tekan ana perenge gunung kang jebul cedhak ana pesisir kuwi Sangkrib tapa pendem. Tapane dipendem awake among katon gulu lan sirahe. Kaya adate wong tapa Sangkrib among meneng lan memuji dhateng Gusti Kang Murbeng jagad supaya bisa pikantuk pitulungan. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Telung dina wis kaliwatan. Sangkrib kang lagi tapa ana ing pereng gunung karang kang bolong katekanan Sang Ratu kidul. Kanjenga Ratu mangerti apa kang dadi karep saka Sangkrib. Durung Sangkrib aweh panjaluk ananging Sang ratu wis aweh pusaka kang pancen digoleki. Pusaka kang awujud cemeti iku terus digawa marani raja Wora-Wari.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sakwise tekan ana ing ngarepe pendapa kedhaton, sangkrib uluk salam menawa arep sowan marang sang nata. Kapapag para penjaga Sangkrib kagawa ngadep dene Sang Nata. Penjaga aweh atur marang Sang nata menawa ana pemuda kang arep ngandegake laune.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;"> Sang Nata nrima lan takon apa kang dadi perkara dadi sowane. Sangkrib wangsulan menawa dheweke kapengin ngandegake lakone Sang Nata kang seneng gawe kisruh. Sangkrib arep nyoba kasektene, lan menawa bisa menang dheweke mung njaluk dikandhegake lakune Sang Nata. Merga kang katindakake mung ngrusak katentremane liyan. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sang nata mireng, duka. Keprungu tantangane, mudhun terus nyanggupi panyuwunane. Amarga pancen Sang Nata sakti mandra guna. Wong loro metu menyang glanggang. Dadi perang kang rame. Pada-pada sektine. Pada ngetokake kasektene. Dadi gonjang-ganjinge tlatah kono. Saben ngetokake ngelmune, ana swara gludug kang metu. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 45.0pt;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Century;">Sakwise pada ngetokake ngelmune lan pada katon kesele, Sangkrib kang wis nggawa pusaka kang dadi wadine migunakake pusaka kuwi. Sang Wora-Wari kang weruh pusaka kuwi kaget campur wedi. Sangkrib ora tanpa pikir maneh migunakake cemeti kuwi. Cemetine dienggo ngantem Sang Nata lan kelaran dheweke. Sang nata kalah ing glanggang. Lan ngakoni kekalahene, mila dheweke terus ngabdi marang Sangkrib lan ora bakal nerusake lelakone kang gawe rekasane liyan. </span></div><span lang="EN-GB" style="font-family: Century; font-size: 12pt;">Sangkrib kang kasil ngalahake Wora-Wari bali menyang desa. Ana ing dalan Sangkrib katemu Nawang Sih lan nagih janji arep karma karo Nawang Sih. Leloron karma nganti tekane pati. Sangkrib kang dai garwane nduwe anak pitu. Dene Jaka Sangkrib kang bisa kasil ngalahake panguasa munggah dadi ratu ana ing tlatah kono.</span><br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-78108911939481009322011-06-01T16:25:00.002+07:002011-06-01T16:25:38.883+07:00RIWAYAT DESA SALAMERTA<hr /> <hr /><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="SV" style="font-family: Century; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;"></span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Sakdurunge ana kerajaan Mataram (Jawa Tengah), ana wong loro kang urip ing pajang lan kekancan raket. Yaiku Ki Ageng Giring lan Ki Ageng Pemanahan. Kelorone kekancan wis kaya sedulur sekandung. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ing salah sawijining wengi, kelorone nglakoni tapa. Ki Ageng Giring oleh wangsit saka Allah SWT. Yaiku sasmito gaib kang isine kabeh kekarepane bakal terkabul, yaiku olih wahyu keraton tanah jawa. Nek bisa nginum banyu dewegan, kang wit krambil mburi omahe.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ki Ageng Giring langsung bali lan ngarah dewekan mau, sing ana ing wangsite mau. Ning dheweke durung krasa ngelak, akhire ditinggal ing sawah dhisik. Sakwise dheweke lunga, Ki Ageng Pemanahan teka saka sawah, krasa ngelak banget. Weruh ana dewegan neng pojokan, langsung diombe nganti entek. Ki Ageng Giring wis krasa kesel lan ngelak, langsung bali niate arep ngumbe dewegan, ning wis ora ana. Dheweke terus ngerti perkarane. Menungsa mung bisa jaluk, ning gusti Allah sing nentuaken. Wahyu kraton tanah Jawa wis mlebu ing sosoke kancane. Ki Ageng<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>njelasake hal wahyu keraton tanah Jawa yen iku wangsit Allah SWT, saiki wis mlebu ing angga Ki Ageng Pemanahan.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Kelorone janji arep nikahaken anak-anake. Gusti Alloh ngabulaken kekarepane kelorone. Putri ki Ageng Giring dinikahaken karo putra ki Ageng Pemanahan,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sutawijaya. Teras duwe anak lanang jenenge Joko Umbaran.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Ana ing pertempuran sengit, Aria Penangsang (Adipati Jipang Panolan) Sutawijaya, putra ki Ageng Pemanahan. Jasane gedhe banget, mbantu mbinasaaken Ario Penangsang sing meh ngancuraken Joko Tingkir alias Mas Karebet. Joko Tingkir dadi raja Demak Bintoro, gelare Sultan Hadiwijaya. Langsung mindah ibukota kerajaan ing Pajang. Sutawijaya diangkat dadi anak, lan imbalane sebab wis mbantu, Sutawijaya lan ki Ageng pemanahan dianugerahi kawasan Alas Mentaok kanggo dibukak pemukiman anyar, kawasan iku berkembang subur, makmur, ramai. Pemukiman anyar iku dadi daerah kekuasaane Sutawijaya kanthi sebutan Mas Ngabei Loring Pasar.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Sutawijaya ngembangaken<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>perekonomian rakyat daerah Anyar kuwi, lan mbangun ‘angkatan perang’ kanggo njaga keamanan daerah kekuasaane mau. Sing paling penting siap kanggo lawan musuh, sebab<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sutawijaya nduweni kekarepan ngrebut kekuasaan pemerintahan pajang. Krungu Sutawijaya nduweni kekarepan iku Sultan Hadiwijaya kaget, langsung gerah lan akhire wafat.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Kekarepane Sutawijaya terkabul, tahta kerajaan pajang dikuasai lan langsung dipindah ing daerah anyar, ibukota kota Gedhe, kerajaan anyar iku jenenge Mataram. Mas Ngabehi Loring pasar duwe gelar anyar panembahan senopati Hing Ngalaga Ngabdulrahman Kahalifatullah Sayidin Panatagama.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Panembahan senopati terus ngembangake daerah kekuasaane. </span><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Putrane Si Joko Umbaran wis gede. Joko Umbaran ngerti nek dheweke anake raja lan udu anake putra Ki Ageng. Dheweke takon karo ibune sapa bapake, akhire ngerti nek bapake penguasa tunggal kerajaan Mataram, panembahan senopati. </span><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Joko Umbaran langsung lunga ing kota Gedhe arep menghadap bapake.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Panembahan senopati kurang percaya, nek Joko Umbaran iku anake. Ning atine ngakoni nek Joko Umbaran iku anake, sing urip karo ibune lan dititipaken karo simbahe, Ki Ageng Giring. Dheweke yakin yen Joko Umbaran diprentah Ki Ageng Giring, </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">“Joko Umbaran aku gelem percaya nek kowe anakku, nek kowe bisa menuhi kekarepanku.” Sabda panembahan senopati karo Joko Umbaran.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">“Daulat tuan hamba, demi paduka tuan hamba, titahmu bakal hamba penuhi.” Jawabane Joko Umbaran.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">“Joko Umbaran, iki keris pusaka kerajaan Mataram, sampaikna karo simbahmu Ki Ageng Giring. Ngomong yen keris iki di wei ‘wrangka’ saka kayu ‘purwosari’.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Joko Umbaran terus bali lan nyampeaken pesene bapake karo simbahe Ki Ageng Giring.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Joko Umbaran seneng banget, nek bapake raja. Ning dheweke ora ngerti pesene bapake mau bakal misahaken dheweke karo ibu lan simbahe. Tekan omah,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Joko<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Umbaran terus nyampeaken pesene bapake, ‘wrangka’ keris kayu “purwa sari”.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Dewi nawang wulan seneng banget, ning dheweke bingung lan curiga karo isi pesene. Sebab dheweke nembe tahu ngerti wrangka keris kayu ‘purwa sari’. Kok ki Ageng Giring kang diutus nggawe wrangka keris? Padahal ing Mataram akeh ahli wrangka. Dheweke tambah curiga, ndelok tingkahe bapake ketok terharu natap keris pusaka Mataram. Kanyata ana maksud ing njerone pesen mau, Ki Ageng Giring ngerti pesene.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">“purwa” artine asal ‘sari’ artine kembang, puspita, lambange wong wadon, yaiku Dewi Nawang Wulan, kayu “purwa sari” artine jiwa ragane ki Ageng Giring.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Joko Umbaran diakoni anake kang sah, nek ki Ageng Giring rela mati nganggo keris pusaka Mataram mau. Akhire ki Ageng Giring nggawe keputusan kang cukup bijaksana kanggo masa depan cucundane. Joko Umbaran langsung ngadep bapake lan ngabaraken dene keris iku wis dinggo bunuh diri ki Ageng Giring. Ki Ageng Giring lan Dewi Nawang Wulan lunga ninggalake Mataram ing kabupaten Banyumas.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Rahmat Allah SWT, pengembaraan kelorone ora ngalami rintangan, malah akeh ditulungi warga kampung sing diliwati. Kalorone pasrah ninggalaken Mataram kanggo masa depan Joko Umbaran.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Akhire bapak lan anak iku tekan kawasan alas sing ngalir kali kang amba lan bening banyune. Ki Ageng lan Dewi Nawang Wulan ngaso neng kono. Dewi Nawang Wulan olih wangsit, kon semedi ing ngingsor wit kang rindang lan rimbun godhonge, ora adoh saka kali mau, sing saiki diarani Kali Sapi. Akhire kalorone mutusaken pisahan, Nawang Wulan tetep tapa lan bapake ki Ageng Giring terus mengembara.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Sang Dewi Nawang Wulan urip dhewekan ing alas mau dadi pertapa, konon wit mau umure wis atusan taun. Wit iku growong, dinggo ngiubDewi Nawang Wulan awan lan bengi, terus ndonga lan dzikir kanggo karunia Tuhan YME. Dheweke mung mangan seanane, malah bertekad arep ora mangan .’wohing dami’, terus semedi tekan olih wangsit illahi. Konon, wangsite Dewi Nawang Wulan tetep urip neng kono. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Penduduk kampung sekitar pertapan, akeh sing tertarik lan teka maring<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>panggonan pertapan, kanggo mohon doa restu, lan ana sing merguru maring dheweke.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Wis puluhan tahun Dewi Nawang Wulan manggon ing kono lan terkenal dadi “wong suci” sing bertuah.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Panggonan iku akhire akeh sing ngunjungi wong-wong kang njaluk berkah lan merguru.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Akhire panggonan mau berkembang dadi pemukiman, kang diarani <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Selamerta </i>asale saka kata <i style="mso-bidi-font-style: normal;">sela </i>+ <i style="mso-bidi-font-style: normal;">amerta</i><u>.</u> <u>Sela</u> artine <i style="mso-bidi-font-style: normal;">watu</i>, <u>amerta</u> artine <i style="mso-bidi-font-style: normal;">urip</i>. Kanthi aran iku ana kekarepane, mugo dadi desa sing urip lan nguripi, desa kang dadi watu utawa tonggak keuripan lan panguripan. Saiki desa iku jenenge <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Salamerta</i>, mlebu Kecamatan Mandiraja, Kawedanan Purworejo klampok, Kabupaten Banjarnegara.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 42.75pt;"><span lang="FI" style="font-family: Century; mso-ansi-language: FI; mso-bidi-font-family: Arial;">Nyai Dewi Nawang Wulan akhire wafat ing desa iku lan dimakam ing ngingsore wit Jati tua panggonane dheweke tapa. </span><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ana ing saklilinge dinggo ngubur perabot, kaya wadhah kinang sing arane BOGEM. Tekan wayah saiki makam iku jenenge ‘Makam Bogem’ utawa ‘Makam Mbah Bogem’ sing wis dadi panggonan ziarah kanggo wong sing pengen kekarepane terwujud.</span></div><hr /> <script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-70562094917449498462011-06-01T16:13:00.000+07:002011-06-01T16:13:08.092+07:00MLEBER, JIGLONG, LAN BARON SEKEBER<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="SV" style="font-family: "Lucida Bright"; font-size: 16.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;"></span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Bleber (kang diomongake saben dinane dadi Mbleber) lan Jiglong yaiku jeneng- jeneng panggonan kang ana sejarahe sing ngasi saiki isih dikenal karo masyarakat Kuta Pati. Bab kaya mangkana kuwi, kadadean uga ana ing ngendi- endi kang critane beda-beda. Amarga diomongakea dening wong akeh. Ana crita jeneng-jeneng desa, pemakaman, dalan, kali, jembatan, lan liya-liyane. Crita Bleber lan Jiglong kuwi salah sawijining dogeng kang kabenerane pantes dicatet. Critane saka tokoh legenadharis, yaiku Baron Sekeber.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Baron Sekeber kuwi nonoman saka Negara Belanda, kang urip ing jamane Kadipaten Pati utawa Pesantenan ing abad 14 M. Jeneng asline sebenere nganggo Bahasa Belanda, nanging dikenal dening wong-wong Jawa Baron Sekeber.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Dheweke nonoman kang pinter, ganteng, gagah, wani, gigih, lan mahir olah kaprajuritan. Kuwi kang nyebabake dheweke sanggup ngemban wejangan gurune, supaya ngumbara adoh ing sebrang segara. Nalika semana, semangate Baron Sekeber kanggo ngumbara menyang donya gedhe benget. Ketambahan nalika semana akeh Bangsa Eropa kang padha kaya dheweke. Salah sijine kekarepane yaiku Bangsa Eropa kuwi bisa ana ing dhaerah Jawa. Amarga ing kana wiwit jaman kuna wis dikenal subur, makmur lan akeh kekayaan alame.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Baron Sekeber anak antang- anting. Dheweke biyen mung urip karo wong tuwane loro karone. Nanging banjur ana kadadean kang ora dinyana-nyana. Bapake Baron Sekeber mati, amarga duwe ala. Dheweke oleh wejangan saka Bapake, yen pengin dadi wong kang agung kudu nduweni ilmu kang akeh.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">“Baron Sekeber, anaku lanang, Bapak wis ora bisa ngancani lan nuntun kowe meneh. Bapak kepengin sapaninggale aku, kowe bisa dadi wong kang agung”. Kuwi pesene bapake marang Baron Sekeber (yen nganggo basa Jawa)</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Ora nganti suwe Baron Sekeber uga ditinggal Ibune. Ibune kawin meneh karo wong lanang liya. Kuwi kang nyebabake tekate Baron Sekeber tambah kuwat. Ing kana dheweke wis ora duwe sapa-sapa meneh. Dheweke mantepake atine tenan-tenan kanggo ngelanglang buwana ing donya, kang ora liya ing tlatah Jawa.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Karo semangat lan tekat kang gedhe, Baron Sekeber banjur mangkat menyang tlatah Jawa. Lakune mbutuhake wektu kang suwe lan uga akeh tantangane, amarga saranane mung liwat dharat lan segara. Nanging alangan apa wae ora ngendhoni niate Baron Sekeber supaya cepet tekan tlatah Jawa. Bareng wis ngancik taunan dheweke, banjur lagi tekan ing bumi Mataram kang saiki dikenal karo jeneng Yogyakarta.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Wiwite, Baron Sekeber ora ditampa dening masyarakat. Amarga perawakanne Baron Sekeber kang duweni kulit putih, rambute pirang, matane biru sing nggawe seneng masyarakat. Ora suwe omongan wong-wong ngenani dheweke saya santer, wong-wong padha rerasan ing sanggon-nggon. Babagan kuwi kang malah ndadekake para prajurit ing Kerajaan Mataram ngerti, amarga padha krungu desas-desuse anane wong Belanda ing bumi Betawi, kang saiki dikenal Jakarta.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Amarga krugu desas-desus kuwi Baron Sekeber dilaporake marang Raja Mataram, banjur ana prentah supaya nyekel Baron Sekeber. Embuh kuwi karo cara alus apa karo cara kasar, sing penting Baron Sekeber kecekel. Nanging Baron Sekeber lolos saka ranjau kang digawe Praurit Mataram. Amarga ora kecekel lan saiki dadi buron, dheweke saiki banjur ngumbara ing dhaerah Jepara supaya bisa cedhak karo wong-wong Eropa sing wis manggon suwe ing kana.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Jebule, dalan kang tunuju ing dhaerah Jepara ora gampang kaya bayangane. Ing dalan uga akeh alangane, ing ngendi wae dheweke dadi omongane wong, ditakoni asal-usule, lan ora dipercaya niat apike. Malah dheweke kerep dicekel bajur diukum dening para petugas keamanan. Amarga akehe alangan kang ngalangi rencanane, dheweke banjur duweni niat kanggo ndhelik supaya bisa ngindhari para prajurit lan kanggo ngasah kasektenane, uga ngatur siasat kanggo mengko sateruse. Niate dheweke sansanya mantep amarga oleh impen, ing ngimpine kuwi dheweke weruh guwa kang apik kanggo tapa. Baron Sekeber menehi emas marang nelayan, kuwi supaya dheweke diterake menyang guwa kuwi. Guwa kuwi ana ing Gunung Patiayam dhaerah Muria.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Adipati Jayakusuma kang nduweni kekuwasaan ing Kadipaten Pesantenan (Pati)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>uga nduweni niat kang padha karo Baron Sekeber. Sang Adipati oleh wangsit gaib, supaya tapa ana ing Gunung Patiayam kana, kanggo ngimba ngelmu kang akeh. Kekarepane sang Adipati didhukung dening wong akeh. Salah sijine dheweke didhukung dening penasehate kang ana ing Pulo Mandikala, kang ora adoh saka Muria. Adipati Jayakusuma menehi prentah penasehate, supaya niliki kahanan ing Gunung Patiayam panggonan kang arep dienggo tapa. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">“He, penasehatku, aku kepegin supaya kowe nilikki kahanan kang ana ing sajerone Guwa kang ana ing Gunung Patiayam kana. Amarga aku arep tapa menyang kana.”</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">“Sendika dawuh Gusti.”</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Banjur penasehate ngelaporake yen ing kana wis dinggo tapa dening wong lanang kang perawakane gedhe dhuwur lan kulite putih. Krungu kabar kaya mangkono, sang Adipati bingung, dheweke mikir sapa sing tapa ndhisiki dheweke. Sang Adipati banjur lunga menyang Gunung Patiayam. Adipati Jayakusuma nguculi kabeh busanane, dheweke lunga kaya wong-wong biasa.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Bareng tekan guwa kana, sang Adipati kaget. Jebule apa kang dikandhakake dening penasehate ngenani wong lanang kuwi, bener. Kang nambahi kagete sang Adipati, nonoman kuwi wong asing. Beda karo Baron Sekeber, yen dheweke isih ajeg tenang lan santun, tanpa nduweni rasa wedi. Malah dheweke crita marang Adipati Jayakusuma ngenani asal-usule dheweke lan kena apa dheweke bisa ana ing kana. Baron Sekeber uga kandha marang Adipati yen dheweke seneng ana ing tlatah Jawa.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Krungu omangane Baron Sekeber kang kaya mangkana, atine Jayakusuma ora tenang. Dheweke wedi yen kekuwasanane ing Kadipaten kana dirusuhi dening Baron Sekeber. Ing jero atine sang Adipati mikir, “nonoman kuwi kudu disingkirake adoh-adoh, yen perlu kudu dipateni. Mbok menawa saiki ketoke apik lan sopan, nanging sapa ngerti besuk dheweke gawe pekara.”</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Maune Sang Adipati lan Baron Sekeber omong-omongan apik, akrab senadyan basane beda. Nanging ora suwe malah dadi tukaran, wong loro padha-padha ngrasa nduweni hak ana ing panggonan kana. Baron Sekeber ngrasa teka luwih dhisik, yen Adipati Jayakusuma ngrasa yen kana kuwi wilayahe dheweke. Maune mung tukaran padu, nanging malah dadi perang adu kanuragan. Nganti ana gempa bumi lan udan deres, sing ndadekake korban akeh.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Bareng ana korban, loro karone lagi padha sadhar yen tukarane kuwi nggawe cilakane wong-wong kang ora ngerti apa-apa. Banjur wong loro kuwi apikan meneh, nanging nganggo kasepakatan. Baron Sekeberoleh manggon ing wilayah Kadipaten Pati, kang suwe-suwene rongtaun. Kuwi mung kanggo tapa utawa nggolek ilmu, dheweke ora oleh ngganggu katentremane wong-wong kana. Besuk yen wis tekan wektune, Baron Sekeber kudu ninggalake kono apik-apik.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Wiwit kuwi, wong loro nglakoni urip dhewe-dhewe. Senadyan padha-padha ana ing Guwa Patiayam. Adipati Jayakusuma liwat lorong gedhe kang jebole nembus segara, yen Baron Sekeber oleh panggonan kang nembus alas. Panggonan kuwi ngepenakake Baron Sekeber, dheweke bisa ndeloki kahanan tlatah Jawa sakabehane. Yen awan Baron Sekeber tapa ing panggonane kana, nanging yen wayah wengi dheweke lunga ing ngendi-ngedi nggolek lelakon. Nganti ngerti asal-usule dhaerah pesisir lor Jawa. Baron Sekeber nandhang katresnan marang bocah wadon kang jenenge Rara Suli. Bocah wadon kuwi kembang desa ing Desa Kemiri.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ora suwe, ana kabar yen Rara Suli meteng. Dheweke ngaku yen nandhang katresnan karo bangsa alus. Gosip kuwi nggemparake sapenjuru tlatah Jawa, nganti Rara Suli nglairake bocah kembar. Bocah kembar kuwi mau kulite putih lan mripate biru. Rara Suli diboyong menyang kerajaan lan dihakimi supaya dheweke gelem ngaku sapa kang dadi bapake bocah kembar kuwi. Nanging Rara Suli tetep ora gelem ngaku, weruh bocah kembar mau, Sang Adipati kelingan karo Baron Sekeber. Banjur diputusake, yen Rara Suli didadekake selir lan bocah kembare dipek anak dening Adipati Jayakusuma. Bocah kembar kuwi dijenengi Suwenda lan Danurwenda.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Gedhene bocah kembar kuwi cepet banget, ora kaya bocah liyane. Bocah kuwi pinter, lan ndadekake sapa wae sing bakal seneng. Nanging babagan kuwi kang malah nggawe bingung atine Sang Adipati, sing kelingan marang Baron Sekeber. Baron Sekeber nduweni kasepakatan karo sang Adipati, yen win rong taun dheweke kudu ninggalake Kadipaten Pati. Nanging saiki malah ora ana sing weruh ana ngendi Baron Sekeber. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Bareng Baron Sekeber wis ditemokake dening Sang Adipati, dheweke banjur ditantang kasektene supaya nglangi ing segara. Yen Baron Sekeber menang, dheweke oleh urip ing Kadipaten Pati nganti sasenenge. Nanging yen dheweke kalah kudu ngabdi menyang Kadipaten.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Baron Sekeber diliciki dening Sang Adipati, nganti dheweke kalah. Wiwit kuwi Baron Sekeber dadi juru taman ing Kadipaten Pati , dheweke uga ngurus jarane Adipati Jayakusuma.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Oleh tugas supaya ngabdi ing Kadipaten nggawe atine Baron Sekeber seneng. Dheweke bisa nyolong-nyolong wektu kanggo nemoni Rara Suli lan bocah kembar anake kuwi mau. Ora dinyana nalika Baron Sekeber lagi guyon karo Rara Suli lan bocah kembar, Adipati Jayakusuma ngonangi. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">“Wiwit biyen aku wis ngira yen kadadean iki bakal ana,” Adipati Jayakusuma ngomong karo nesu-nesu marang Baron Sekeber.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">“Apa wae bakal tak adhepi, supaya Rara Suli bisa tetep karo aku. Amarga Rara Suli lan bocah kembar iki ora liya kuwi duwekku” Baron Sekeber mangsuli lan percaya yen dheweke kuwi bener.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Sang Adipati meneng wae, ora ngomong apa-apa. Nanging sang Adipati malah langsung ngunus Baron Sekeber karo keris Rambut Pinulung. Baron Sekeber banjur mati.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Rara Suli lan bocah kembar kang weruh kuwi pdha kaget, sedih lan wedi. Sang Adipati uga ora ngira yen Rara Suli njaluk keris saka tangane Sang Adipati cepet benget, keris kuwi banjur diunusake ing dhadhane Rara Suli dhewe. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Weruh kadadean kang tragis kuwi mau, bocah kembar banjur mlumpat lan mlayu saka Kadipaten. Sanalika ana prentah supaya ngoyak bocah loro kuwi. Ing ngendi-endi rame.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Mesakake nasipe Sirwenda. Bener dheweke wis bisa lolos nglumpati pager dhuwur ig Kadipaten, naging dheweke malah tiba njengkulit lan langsung mati ing sisihe tembok kana. Panggonan kuwi saiki dadi prapatan dalan kang dikenal jenege <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mbleber</i> sing artine “<i style="mso-bidi-font-style: normal;">mlumpat dhuwur karo lincah” </i>saiki panggonan kuwi ana ing sisih wetan alon-alon Pati.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="IT" style="font-family: Century; mso-ansi-language: IT; mso-bidi-font-family: Arial;">Yen Danurwenda padha wae ora slamet. </span><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Dheweke uga mati, amarga kecemplung ing kali pas dheweke arep nyabrang kretek ing sak jabane Kadipaten. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kejeglong </i>utawa <i style="mso-bidi-font-style: normal;">jiglong </i>miturut dialeke wong Pati.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>Jeneng kuwi ngantii saiki isih ana, yaiku dinggo jeneng kretek cilik sangarepe markas Komando Distrik Militer (Kodim) ing Pati.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Critane, wektu acara pemakaman mayit-mayit malang kuwi Adipati Jayakusuma krungu bisikan.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">“Wahai, Sang Adipati elingana besuk bakal ana wong kulit putih kang bales dhendham ing Kadipaten Pati kene.”</span></div><br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-22708976761954141312011-05-23T22:57:00.002+07:002011-05-23T22:57:33.174+07:00DUMADINE KUTHA REMBANG<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><b><span lang="SV" style="font-family: Century; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><br />
</span></b></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kutha Rembang manggon ana ing tlatah tanah Jawa sisih wetan. Sisih lor wewatesan karo samodra jawa, sisih kidul wewatesan karo Kabupaten Blora, sisih kulon wewatesan karo kabupaten Pati, lan sisih wetan wewatesan karo kabupaten Tuban. Kanthi panggonan kang strategis kuwi mula akeh wong manca kang teka neng tanah jawa kususe neng Kabupaten Rembang saperlu pengin dagang utawa golek tanduran-tanduran kang larang regane yen didol ing negara asale. Miturut crita udakara ing taun 1336 Saka, ana wong wolu sing asale saka Campa Banjar mlati teka neng tanah Jawa.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wong campa kuwi nduweni kaluwihan bisa gawe gula tebu. Wong Campa teka neng tanah Jawa mung kanggo gawe gula tebu amarga ing negarane wis akeh seng gawe. Wong- wong kuwi teka neng tanah Jawa ngliwati segara mengulon nganti tekan neng kali sing kiwa-tengene akeh wit Toktene (Bakau). Anggone teka neng tanah Jawa, wong Campa kuwi dipandhegani Pow Ie Din sing minangka dadi ketuane pelayaran. Bareng ngerti yen ing tanah Jawa akeh tanduran tebu wong Campa kuwi padha bungah amarga apa kang wis dilakoni kabeh ora muspra, apa kang digoleki wis ketemu, yakuwi tanduran Tebu.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wong-wong campa kuwi gawe omah/gudhang kanggo nyimpen tebu-tebu kang wis dibabat. Omah/gudhang digawe ana ing sisih kiwa tengene pategalan kang ana tandurane tebu, supaya anggone mbabat tebu ora kadohan saka gudhang. Saben wayah isuk Pow le din kang mandhegani pelayaran kuwi mrentah kanca-kancane kanggo nyiapake ubarampe kang arep di anggo mbabat tebu. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Tebu- tebu kang wis dibabat banjur disimpen ing gudhang-gudhang kang wis dicepakake. Tebu-tebu kang wis disimpen ing gudhang yen wis akeh banjur diolah kanthi cara tradisional supaya dadi gula tebu. Gula tebu kang wis diasilake kuwi banjur digawa neng negara asale yakuwi negara Campa. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kanggo mujudake rasa sukur marang gusti, lan supaya anggone mbabat tebu ora ana alangan mula dianakake donga lan semedi bareng sadurunge mbabat tebu. Pategalan kang wit tebune wis dibabat mau banjur didadekake pomahan/pemukiman sing saiki kawentar kanthi jengen Kabongan, sing jenenge dijipuk saka tembung tokte/ bakau Ka-Bonga-an (kabongan) sing panggonane ana ing sisih kulon kutha Rembang.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: #00FF; mso-fareast-language: #00FF;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ing sawijining dina, nalika pajar ing sasi Waisaka wong-wong padha miwiti “ngrembang”/mbabat tebu. Sadurunge mbabat tebu diwiwiti, kudu dianakake upacara suci lan semedi bareng nyenyuwun maring Gusti supaya anggone mbabat/ngrembang tebu ora ana bebaya. Upacara mbabat tebu kuwi diarani Ngrembang sekawit. Saka ukara Ngrembang kuwi banjur didadekake kanggo cikal bakal Kkutha Rembang kang mapan ana ing pesisir sisih wetan tanah Jawa. Miturut crita para sepuh upacara ngrembang sekawit dianankake ing dina rebo legi , minggu kasada sasi waisaka, taun saka 1337 kanthi candra sengkala Sabda Tiga<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>wedha Isyara.</span></div><br />
<hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2160723720205500627.post-51433422607358107152011-05-23T22:31:00.002+07:002011-05-23T22:31:56.848+07:00ASAL MULA DHESA LAN KALI KRAMAT ING TLATAH BATANG<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Rikala dhisik Sultan Agung ngutus putrane Jaka Bahu kanggo babat alas roban.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu akhire tumindak marang apa kang wis di utusake Sultan Agung kuwi mau. Amarga ana sing ngganggu Jaka Bahu kang lagi babat alas Roban, banjur Jaka Bahu nglakoni tapa, kanggo ngerteni apa sebabe kuwi mau.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu ngerti yen kang ganggu iku mau bangsaning lelembut kang dipimpin Dadungawuk.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Banjur kedaden perang antarane Jaka Bahu lan Dadungawuk lan prjurite.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Dadungawuk bisa dikalahake dene Jaka Bahu lan janji ora bakal ngganggu Jaka Bahu lan prajurite Jaka Bahu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Banjur babat alas kuwi mau dadi lancar.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Jaka Bahu banjur nerusake babat alas roban menyang arah kulon nganti teka ing kali gedhe yaiku kali Kramat.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu kepikiran gawe bendhungan ing kali Kramat, amarga arep digawe sawah. Jaka Bahu tandhang gawe bendhungan.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ananing banyu kang mili durung mesti, kadhang cilik uga ora Jaka Bahu ngerteni banyu kang mili iku gedhe lan ndadekaken bendhungan kuwi jebol.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Jaka Bahu goleki penyebabe kuwi mau.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Pranyata kang ndadekaken bendhungan kuwi jebol, yaiku ana watang prahu gedhe kang nglintangi bendhungan. Prajurite Jaka Bahu ora ana sing bisa nyingkirake watang prahu kuwi mau.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bajur Jaka Bahu nglakoni tapa ing pinggiring kali kuwi mau kanggo ngentuki tenaga supaya bisa mindahake prahu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Wektu iku malem jumat kliwon.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu anggone tapa iku mau dilakoni kanthi sregep, lan ora dingerteni, wayah fajar Jaka Bahu ngentuki tenaga utawa kramat kang dikarepake.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sakwise Jaka Bahu entuk keramat kuwi mau, banjur Jaka Bahu budhal menyang watang prahu kang nglintangi bendhungan.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Watang prahu sing maune gedhe katon cilik dene Jaka Bahu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu nekuk watang prahu mau kanthi tugel.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Kanthi watang mau tugel dene Jaka Bahu, bendhungan mau dadi lancar maneh.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ananing bebayan dudu mung siji kuwi mau.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bendhungan kang wis dadi kuwi mau jebol maneh.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu ora nyerah kanggo goleki apa sebabe kuwi mau jebol.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Lan kasile tapa mau, Jaka Bahu ngerteni menawa ana gapura ing jero kedung.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kang duweni kedung iku yaiku bangsaning lelembut kang wujude ula.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bangsaning lelembut mau uga kang ngrusak bendhungan.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kerajaan lelembut kuwi dipimpin dene Kala Drubiksa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu banjur ora terima, pagaweyane diganggu dene Kala Drubiksa lan prajurite.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu tandhang, ngamuk ing istanane Kala Drubiksa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Prajurite Kala Drubiksa akeh sing mati.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Kala Drubiksa ora trima.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ora nganggo mikir suwe Kala Drubiksa banjur tandhang dewe metu nggoleki lan ngadhepi Jaka Bahu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu kang lagi ngamuk disruduk dene Kala Drubiksa, Jaka Bahu dicokot lan digubet kuwat dene Kala Drubiksa.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ora kalah pokal kanthi tenaga kang kari sithik, Jaka Bahu bisa ucul saka gubetan kuwi.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu mlayu golek papan kanggo umpetan.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu uga arep mulihake tenagane kanggo ngadhepi Kala Drubiksa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ora dingerteni dene Jaka Bahu yen papan kang dienggo umpetan kuwi mau, uga Taman Keputren dene adine Kala Drubiksa yaiku Drubiksawati.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Drubiksawati kadung katresnan marang Jaka Bahu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Amarga Jaka Bahu wis ngerti yen Drubiksawati kuwi adine Kala Drubiksa, banjur Jaka Bahu nggunakake katresnane Drubiksawati kanggo nggoleki wadine Kala Drubiksa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kanthi syarat Jaka Bahu kudu gelem nampa katresnane Drubiksawati.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dubriksawati nyolongake pedhang Swedang kasektenane Kala Drubiksa.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Sakwise Jaka Bahu entuk pedhang Swedang mau, dheweke ora arep mateni Kala Drubiksa, ananing arep gawe kapok Kala Drubiksa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sakwise Jaka Bahu lan Drubiksawati nyandhang tresna, banjur Jaka Bahu karo prajurite budhal nggoleki Kala Drubiksa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu lan Kala Drubiksa banjur perang.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ngerti pedhang Swedang ana ing Jaka Bahu, banjur Kala Drubiksa mlayu ngalor.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu ngoyak, Kala Drubiksa kecekel.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Perang mau kandhek, banjur Kala Drubiksa janji menawa dheweke ora arep ngganggu kauripane manungsa.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dene Jaka Bahu, Kala Drubiksa diwenehi papan panggonan kanggo uripe Kala Drubiksa sak prajurite ing Roban sisih lor.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kala Drubiksa uga duweni jatah mangan asile bumi.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ing wektu Jaka Bahu lan Kala Drubiksa mau rembugan, pedang Swedang mau diselehake ing pinggiring kali kang nikung kang dijenengi kali (Dang).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ing sateruse papan kuwi mau dijenengi Klidang.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Lan daerah ing sekitare uga dijenengi Desa Klidang.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ora ono maneh kang ganggu tugase Jaka Bahu ngrampungake bendhungan mau, saengga cepet bendhungan Kramat mau dirampungake.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dadi tugase Jaka Bahu kanggo nyiapake daerah kanggo para tani ing daerah alas Roban kang uriping bangsa lelembut mau dadi rampung.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Amarga menange Jaka Bahu lan kalahe Kala Drubiksa, warga ing sekitaring kali mau uga seneng lan warga ngadakake sukuran ing kali mau.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Lan sukuran mau diarani Lomban.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Lomban mau didakekaken tradisi karo warga Klidang setahun sepisan kang ditibakake ing tanggal 1 syawal.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Menange Jaka Bahu mau, Sultan Agung ngangkat Jaka Bahu dadi Bupati Kendal.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ananging Jaka Bahu isih ditugasi kanggo jupuk Putri Retno Rantan Sari kang dititipake ing dhesa kalisalak, supaya diboyong menyang Mataram.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu tandhang, banjur methuki Retno Rantan Sari.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tumeka ing Kalisalak, Jaka Bahu katresnan marang kaendhahane dhesa Kalisalak.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Joko Bahu uga ora lali methuki Pak Wongso, wong kang dititipi Retno Rantan Sari.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sakwise Jaka Bahu nyampekaken kekarepane, Pak Wongso banjur nyerahake Retno Rantan Sari.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu sing maune utusan saka Sultan Agung kuwi, malahan tandhang tresna marang Retno Rantan Sari.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sadurunge Jaka Bahu wis ngerti yen Retno Rantan Sari arep dipek garwo karo Sultan Agung.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Nanging Rantan Sari uga katresnan marang Jaka Bahu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ora kelangan akal, Jaka Bahu kang bingung kudu piye, Jaka Bahu banjur nemoni Ki Ageng Cempaluk, kanggo nggoleki wejangan.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Ora disengaja ing Dhesa Kalibeluk ana putri kang rupane padha karo Rantan Sari kang jenenge Endang Muranti.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Banjur Ki Ageng Cempaluk ngongkon Joko Bahu menyang Kali Beluk methuki Endang Muranti.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu budal menyang Kali Beluk banjur mboyong Endang Muranti menyang Mataram.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Endang Muranti diserahake Sultan Agung, nanging Sultan Agung ora curiga.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="SV" style="font-family: Century; mso-ansi-language: SV; mso-bidi-font-family: Arial;">Endang Muranti uga semaput, amarga weruh kaendahane istana.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Barang wis sadar, banjur Endang Muranti ngakoni marang Sultan Agung, menawa dheweke dudu Retno Rantan Sari, Sultan Agung kuciwa lan duka.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu dikon ngadhep Sultan Agung.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jaka Bahu diwenehi hukuman, hukuman kuwi awujud tugas.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tugas iku mau yaiku babat alas Gambiran.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Endang Muranti uga dibalekake ing Kali Beluk.</span></div><hr /><script src="http://kumpulblogger.com/scahor.php?b=136547" type="text/javascript">
</script>[◣_◢] Yoni Akhmad |http://www.blogger.com/profile/03911166595162552744noreply@blogger.com0